ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ", σήμερα...

"Εδώ Πολυτεχνείο"...
Των αγωνιζομένων που, αν ήξεραν πως θα πήγαινε ''τσάμπα'' της θυσίας το αίμα, θα τους έπαιρνε ο διάολος και θα τους σήκωνε...
Κυρίως αυτούς που αμφισβητούν πως υπήρξαν νεκροί...

Αίμα στην άσφαλτο, τότε... 

Ζωές παραδομένες στην ορμή των τάνκς...

Αίμα στην άσφαλτο και σήμερα...

Πάντα αυτό το αίμα των δικών μας ανθρώπων για την ελευθερία!...

 του Κώστα Βλουτή

Δημοσιογράφος, ειδικευμένος σε θέματα ΑμεΑ

kostas.vloutis@gmail.com

"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" τότε... 

40 χρόνια μετά...

Σε παρηγορεί που βλέπεις παιδιά, με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι...

Είναι οι γονείς που  περνούν τη μνήμη στο μέλλον, για να μη ξεχαστεί ο Αγώνας!...

Ένας Αγώνας που άφησε πίσω του νεκρούς, τραυματίες, και κάποιους "αγωνιστές" που τον ξαργύρωσαν προς ιδίον όφελος!... 

40 χρόνια μετά...

...κι ακόμη παλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, για την παιδεία και κυρίως, για την ελευθερία που νομίζαμε πως είχαμε κατακτήσει...

Για ένα κομμάτι ψωμί που οι μεταπολιτευτικοί το κάνανε σύνθημα στα μπαλκόνια των προεκλογικών αγώνων, σύνθημα τη δωρεάν παιδεία, τη δημόσια υγεία και που με αυτά τα συνθήματα εξασφάλισαν μια θέση στην πολιτκή "αιωνιότητα"!...

40 χρόνια μετά...

...και βρισκόμαστε στην επέτειο με τα ίδια συνθήματα, σε χειρότερη θέση....

Στους δρόμους αιματοκυλισμένοι, με χημικές ουσίες στα μάτια για λίγο "ψωμί" που μας το στέρησαν πάλι, για λίγη "παιδεία" και για πολύ "ελευθερία"...  

40 χρόνια μετά...

...και αντριχιάζεις μπροστά σε δακρυσμένα μάτια που δεν ξέχασαν ποτέ...

Ανατριχιάζεις στη θέα της ελληνικής σημαίας και των λουλουδιών, στο σήμείο της Μνήμης... 

"Σώπα, όπου νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες"...

Πάλι...

...Αυτές που σήμαναν και τότε...

Το Νέο Πολυτεχνείο είναι ο δικός μας σταυρός που κουβαλάμε στους ώμους!...

Χωρίς μικρόφωνα με φωνές, χωρίς ντουντούκες...

 

40 χρόνια μετά...
Στην Ελλάδα των μνημονίων...

Στην Ελλάδα της χρεοκοπίας αξιών...

Στην Ελλάδα του "μαζί τα φάγαμε" κι άλλος πεινάει...

Στην Ελλάδα που βολεύτηκαν πολλοί κι άλλος πληρώνει...

Στην επιτηρούμενη Ελλάδα... ...που ζητάει ελπίδα, το σκοπό που γι αυτόν θυσιάστηκαν εκείνοι των οραμάτων και της Δημοκρατίας!
Στην Ελλάδα της αποχής, ως αντίσταση και διαμαρτυρία, γιατί ζητάει να μάθει ποιοι κοπρίτες φάγανε τα λεφτά.
Στην Ελλάδα που "λεφτά υπάρχουν" και της κόβουν τη δουλειά, το μισθό, τη σύνταξη...
Που της καταρακώνουν την κοινωνική της αξιοπρέπεια.
Που θέλει να κλάψει στη μνήμη και φοβάται μη τη χρεώσουν για να βουλώσουν "μαύρες" τρύπες...

"Εδώ Πολυτεχνείο"...
Των αγωνιζομένων που, αν ήξεραν πως θα πήγαινε ''τσάμπα'' της θυσίας το αίμα, θα τους έπαιρνε ο διάολος και θα τους σήκωνε...
Κυρίως αυτούς που αμφισβητούν πως υπήρξαν νεκροί...

Αίμα στην άσφαλτο, τότε... 

Ζωές παραδομένες στην ορμή των τάνκς...

Αίμα στην άσφαλτο και σήμερα...

Πάντα αυτό το αίμα των δικών μας ανθρώπων για την ελευθερία!...

"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" τότε...

"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" σήμερα...

Με νέους νεκρούς (πάνω από 4.000) να σου αφήνουν παρακαταθήκη να ελευθερώσεις και πάλι την πατρίδα από τους δανειστές και από αυτούς που τους προσκύνησαν...