Μπλοκγκάρια του κερατά!!!::

Δεν το λέμε εμείς το λέει ο πνευματικός άνθρωπος που ονομάζεται Κραουνακης
αυτά και πολλά άλλα σε έκρηξη οργής γιατί κατακρίθηκε η ΣΤΑΝΙΣΗ
ΕΔΩ
ΠΑΛΙ ΔΕΝ θα κάναμε το σφάλμα να δώσουμε έκταση στο θέμα αλλά!!
Εμείς κάναμε μια ανάρτηση που γίνετε επέκταση του Ελληναρα διάμεσων της διαφήμισης
και δεύτερον δεν ξέρω που απευθύνεστε κύριε Κραουνακη,αλλά πείτε συγκεκριμένα blogs
όταν ο πνευματικός κόσμος κύριε σαν εσάς, βγαίνει να υπερασπιστεί το κιτς και το σκυλάδικα,
και έχει χαθεί εδώ και χρόνια που σφαγιάζεται ο λαός, από τους εγχώριους και εισαγόμενους  τοκογλύφους δεν είδαμε να αντιδράτε θα κάνω μια αναζήτηση να δω αν έχετε κάνει μια αναφορά έστω,για τον εξαθλιωμένο Έλληνα,την ανεργία,την απόγνωση ,τις αυτοκτονίες αυτά τα
Μπλοκγκάρια του κερατά!!!::όπως τα αποκαλείτε δέχονται μέχρι απειλές.γιατί είναι τα μόνα 
πλέον που λένε αλήθειες δεν είδαμε ο  πνευματικός κόσμος σας να καταδικάζει τη βια της αστυνομίας σε διαδηλωτές,την τοκογλυφία των τραπεζών ,τα μονοπώλια του  ΟΠΑΠ,τα 
χαράτσια της ΔΕΗ,τους μεγαλοεργολαβους και μεγαλοεκδοτες,που ανεβοκατεβάζουν 
κυβερνήσεις στο άρθρο που κάνανε εμείς
H EΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΡΠΑΧΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ..ΑΠΤΟΗΤΗ..
μιλάμε για αυτή ακριβώς την κατάπτωσηόχι των σκυλάδικων αλλά του πνευματικού κόσμου που βγαίνει μόνο στα κανάλια να διαφημίσει το μαγαζί που κάνει πρεμιέρα μέσα  στο παροξυσμό σας είπατε
Ξαφνικά πάθαμε κρίση καλού γούστου. Δεν έχετε διαβάσει ένα βιβλίο, δεν έχετε δει μια ταινία.
επαναλαμβάνω στοχοποιειτε τα blogs και δεν αναφέρετε συγκεκριμένα
μάλλον επιδιωξατε να πάρετε και εσείς μια αρπαχτή ..με αρνητική διαφήμιση
την πήρατε στην μνήμη του λαού,που θα σας θυμάται ως αρπαχτές
το άρθρο μας αυτό λέει
η λέξη αλληλεγγύη και πόσα παιδιά δεν έχουν όχι να πάρουν 
δώρο αλλά να φανε άγνωστηοι χιλιάδες αυτοκτονίες αδιάφορες !!πάνω απ όλα η αρπαχτή!!
σας συστήνω το ποίημα του  του Τάσου Λειβαδίτη
ως ανιστόρητος blogger 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.

από ένα Μπλοκγκάρι του κερατά!!!::



 

 Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σαν να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή. 
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες 
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ’τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ’ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις 
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος 
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα 
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο 
απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία. 
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουμε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα νάγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό 
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια 
σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος


Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!