Περί ''κατασκευασμένης εθνικής ταυτότητας''

Επειδή σε δημοφιλές ιστολόγιο πατριωτικής κατεύθυνσης διάβασα σχόλια αναγνωστών περί κατασκευασμένης εθνικής ταυτότητας των εθνών και άρα και των Ελλήνων, αναδημοσιεύω μια παλαιότερη ανάρτηση με μια συνέντευξη που έδωσε το 1826 ο Κωνσταντίνος Μπότσαρης σε ξένη εφημερίδα, για να συμπεράνετε κατά πόσο η εθνική ταυτότητα κατασκευάζεται.

Ο Κωνσταντίνος Μπότσαρης απαντά
στον ΣΚΑΪ

Θα μπορούσαν να ειπωθούν πάρα πολλά και τεκμηριωμένα, για να αντικρούσουν τους οφθαλμοφανείς παραλογισμούς της ανιστόρητης "ιστορικής" σειράς του ΣΚΑΪ, "1821: Η γέννηση ενός Έθνους", που είναι ολοφάνερο ποιων τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις εξυπηρετεί - όλων αυτών που η μετατροπή της Ελλάδας σε μετρέσα του νεο - οθωμανισμού του κ. Νταβούτογλου και όσων τον στηρίζουν φαίνεται πως τους είναι ιδιαίτερα ευχάριστη.

Ωστόσο, είναι καλύτερο να απαντήσει στον κ. Βερέμη και στις λοιπές "προοδευτικές" δυνάμεις κάποιος που έζησε τα γεγονότα και η μαρτυρία του - παρόλο που ένας ιστορικός του μεγέθους του κ. Βερέμη δεν την έλαβε υπ' όψιν, όταν συνέγραφε την προσωπική του άποψη για την επανάσταση του 1821 - επέζησε και έφτασε ως τις μέρες μας, το σκοτεινό 2011, όπου τα πάντα σκιάζει η φοβέρα και πλακώνει η νέο- σκλαβιά, μέσα από τις σελίδες της αυστραλιανής εφημερίδας του 1826  (The Sydney Gazette and New South Wales Advertiser) που τη δημοσίευσε:

Σάββατο 3 Ιουνίου 1826

από τον Count Pecchio

Ο στρατηγός Roche ανακοίνωσε στον (Κωνσταντίνο) Μπότζαρη ότι η Γαλλική Επιτροπή επέλεξε το γιο του αδερφού του Μάρκου Μπότζαρη, για να μορφωθεί στη Γαλλία. Ο Μπότζαρης απάντησε πως ήταν ευγνώμων στην Επιτροπή και ότι εύχεται ο ανηψιός του να γίνει καλά ενημερωμένος.

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ. Είστε μυημένος στην ιστορία των αρχαίων Ελλήνων και των πράξεών τους;

ΜΠΟΤΖΑΡΗΣ. Δεν έχουμε διαβάσει την ιστορία τους, αλλά την έχουμε ακούσει (από ποιον την έχουν ακούσει,  αν όχι από τις ιστορίες των παππούδων τους, οι οποίοι αν δεν ένιωθαν Έλληνες, προφανώς, θα διηγούνταν την ιστορία κάποιων άλλων;)

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ. Η σταδιοδρομία που ακολουθείτε θα σας δώσει δόξα ανάμεσα στους σύγχρονούς σας και αθανασία στις επόμενες γενιές.

ΜΠΟΤΖΑΡΗΣ. Ο σκοπός των πράξεών μας είναι το καλό της χώρας μας (πού βλέπετε τις τάξεις που υποτίθεται ότι προκάλεσαν τη ρήξη;)

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ. Ο θάνατος του αδερφού σας θα καταλήγει πάντα στη δόξα των Ελλήνων.

ΜΠΟΤΖΑΡΗΣ. Οι Έλληνες ("Έλληνες" όχι κάτι άλλο) επιθυμούν μόνο ένα θάνατο σαν τον δικό του.

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ. Υπάρχει ανάμεσα στους Σουλιώτες κάποιος που να φέρει το όνομα ενός ένδοξου αρχαίου;

Σε αυτήν την ερώτηση, ένας ξάδερφος του Μπότζαρη, που στεκόταν πίσω του, απάντησε με αποφασιστική φωνή: "Η καρδιά και όχι το όνομα κάνει τον ήρωα."

......................................................................................................................................

Ο Κωνσταντίνος Μπότζαρης, όπως έχω ήδη παρατηρήσει, είναι το είδωλο των συμπολεμιστών του. Στην τελευταία σύγκρουση της 19ης Απριλίου τον έσωσαν με τίμημα το ίδιο τους το αίμα. Ένας Αιγύπτιος αξιωματικός τον έριξε από το άλογό του και ήταν έτοιμος να τον συλλάβει αιχμάλωτο. Οι στρατιώτες και οι συγγενείς του, ντροπιασμένοι να χάσουν τον αρχηγό τους, αποφάσισαν να τον σώσουν με κάθε θυσία. Σχημάτισαν ένα φράχτη με τα σώματά τους - πολεμούσαν, υποχωρώντας - τον έσπρωχναν σε όλη τη διαδρομή - τον μετέφεραν σχεδόν για 1,5 χιλιόμετρο. Όταν ο εχθρός πιέζει μπροστά, κάνουν μέτωπο εναντίον του - πολεμούν, πέφτουν και αντικαθιστούν ο ένας τον άλλο, και μ' αυτόν τον τρόπο αφήνοντας 17 από τους δικούς τους νεκρούς στο πεδίο της μάχης, τον μεταφέρουν στην ασφάλεια. Και όχι μόνο ξαναπαίρνουν το άλογό του (του Μπότζαρη), αλλά και παίρνουν απ' τους εχθρούς τους, που τους σκότωσαν, δώδεκα (άλογα) δικά τους. Σ' αυτήν τη σύγκρουση, που αναβιώνει αυτές της Ιλιάδας, έξι αδέρφια, συγγενείς του Μπότζαρη έπεσαν, για να σώσουν τη ζωή του και τη δόξα των Σουλιωτών.

http://trove.nla.gov.au/ndp/del/article/2185905

Σ' αυτήν τη μαρτυρία της εποχής φαίνεται πως οι ήρωες του 1821 όχι μόνο αισθανόταν Έλληνες, αλλά και πολεμούσαν, όπως οι αρχαίοι πρόγονοί τους - η σκηνή του απελπισμένου και αποφασισμένου αγώνα για τη διάσωση του αρχηγού, πραγματικά θυμίζει τις μάχες των αρχαίων Ελλήνων, όπως η απέλπιδα προσπάθεια των τελευταίων Σπαρτιατών στις Θερμοπύλες να πάρουν τη σωρό του βασιλιά Λεωνίδα από τους Πέρσες.

Όσο για τη γλώσσα που ο κ. Πάγκαλος, έχοντας, φαίνεται, ζήσει στα χρόνια της επανάστασης, ισχυρίζεται πως δεν ήταν ελληνική, ας δούμε άλλη μια μαρτυρία της εποχής:

Όσο για τη γλώσσα των σύγχρονων Ελλήνων, σίγουρα έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές: αλλά  κυρίως στην προφορά και την εκφορά των διφθόγγων και των συμφώνων, όπως και στην εισαγωγή ελάχιστων τουρκικών και ιταλικών λέξεων. Παρόλα αυτά κάποιος που είναι γνώστης των ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ δε θα συναντήσει καμιά δυσκολία, μετά από λίγη προσοχή στη σύγχρονη προφορά, να μιλήσει με ευφράδεια σε λίγους μήνες.

J. Emerson, A picture of Greece at 1825, pp. 338 - 339

Αυτές οι μαρτυρίες προέρχονται από ανθρώπους της εποχής που έζησαν από κοντά τα γεγονότα: όλοι οι σημερινοί ιστορικοί πού έχουν στηρίξει τις θεωρίες τους; Γιατί οι πηγές - πηγές ούτε ελληνικές, ούτε τουρκικές, για να τις θεωρήσει κανείς μεροληπτικές - δε φαίνεται να τους δικαιώνουν, ούτε φυσικά τις αυθαίρετες απόψεις τους περί μη ύπαρξης ελληνικού έθνους που τότε μόνο άρχισε να γεννιέται μέσ' από έναν ταξικό αγώνα. Αντίθετα, και μόνο από τα λίγα αυτά λόγια του Κ. Μπότζαρη φαίνεται πως παρά τη σκλαβιά - τη βάρβαρη σκλιαβιά - ένα ελληνικό έθνος με δυνατή συνείδηση και επίγνωση της ιστορίας και της κληρονομιάς του, ζούσε και ανέπνεε, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να υψώσει το ανάστημά του.

http://endelehia.blogspot.gr/2011/01/blog-post_8248.html

 Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!