«Εκάς οι βέβηλοι»!

Του Θανάση Νικολαΐδη 
ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ επιτροπή ελέγχου του «πόθεν έσχες» πολιτικών! Απ’ το ’74 μέχρις τις μέρες μας κι έχει ο Θεός. Αυτοί δεν έχουν το Θεό τους. Οι πολιτικοί των επιτροπών για Βατοπέδια και για Siemens, για CD φοροφυγάδων, ελβετοκαταθετών και βάλε. Εξαιρούμε τους πολιτικούς απ’ τον παραπάνω ρόλο του (αυτο)ελεγκτή, δεν τους εγκρίνουμε για επιτροπές. Έτσι, για γούστο και για πλάκα; Στύψαμε τη δημόσια ηθική τους και βγήκε μαύρο. Περιμέναμε ΕΝΑΣ/ΜΙΑ τους να τα βροντήξει αηδιασμένος κι ακόμα περιμένουμε. Κι αν έχουμε έναν Δρετάκη  απ’ το απώτερο παρελθόν κι έναν Χ. Καστανίδη που επέστρεψε το Υπουργείο του στον Σημίτη (για να περάσει στα χέρια του…Μαντέλη) είναι λίγοι και δεν σώζεται κατάσταση.
ΠΑΣΚΙΖΑΝ χρόνια να μας (απο)δείξουν πόσο συντεχνιακά λειτουργούν, ιδιοτελώς και…φιλοτομαρικά. Όσο έπιανε το μάτι τους σε βόλεμα εαυτών και των παιδιών τους. Οι πολιτικοί μας των πολλαπλών συντάξεων, της οικογενειοκρατίας με τις επαναλαμβανόμενες τετραετίες, τους φρουρούς και τις αυξήσεις, τα γυμναστήρια και τα τζακούζια τους. Με αποκορύφωμα τη διεκδίκηση αναδρομικών από ραμολιμέντα της πολιτικής και σκοτωμένα φίδια.


ΟΛΑ, βέβαια, με την ψήφο μας και πατώντας στους κανόνες της δημοκρατίας- ασυδοσίας. Με νόμους που σοφίστηκαν και ψήφισαν οι ίδιοι κι ούτε σκέψη για κατάργησή τους εδώ και τώρα. Κι αν ρίξεις μια ματιά στα πρόσφατα «κατορθώματα» των «ιδεολογικών» θαμώνων του Κοινοβουλίου, διαπιστώνεις του λόγου το αληθές και των πολιτών την αγανάκτηση. Ο διορισμός πάει σύννεφο, τραβούν τον νόμο απ’ το συρτάρι, με την ηθική τσαλακωμένη στο…κωλοτσεπάκι κι η λίστα όλο και μεγαλώνει. Γι αυτό και θα’ πρεπε να τους…θυμόμαστε καθημερινά σε πρωτοσέλιδα.
ΚΙ όταν ψηφίζονταν οι…Σιούφες του βολέματος των συγγενών κι έκτιζαν το μέλλον των παιδιών τους δεξιοί κι αριστεροί, εμείς ψάχναμε για «επαναστάτες» που θα μπλόκαραν τις διαδικασίες. Καθώς μπλοκάρουν τα λιμάνια. Τους «σκληρούς» που προσδοκούν την…Άνοιξη μιας καθολικής εξέγερσης.
ΜΑΚΡΙΑ, λοιπόν, από συμβούλια των υπερωριών τους και τις επιτροπές των υπεραμοιβών τους, πολλώ δε μάλλον για υπόθεση δικιά τους. Για «πόθεν έσχες» συναδέλφων τους με κοινά συμφέροντα και ιδεολογία ισοπεδωμένη σε θέματα «περί το χρυσίον». Κατάλληλοι γι αυτή τη δουλειά και υπεράνω υποψίας είναι οι δικαστικοί και μόνο. Κι αν είναι να διευρυνθεί το φάσμα των ελεγκτών τους, να γίνει με προσωπικότητες ανεγνωρισμένου κύρους.