Του Θανάση Νικολαΐδη
ΠΩΣ θάβεται η αλήθεια; Βγαίνει ο Δήμαρχος και ξέρουμε από πριν τι θα δηλώσει. Για την το Νησί του(!) που το «έθιξαν», αντί να ψάξει για την αλήθεια περιμένοντας. Έτσι κάνουν ΟΛΟΙ τους και η ψήφος…ακριβή. Κι αν π.χ. ο κ. Καμένος δεν νοιάστηκε για τις πυρκαγιές στον Βορά, νοιάστηκε για εκείνες των νησιών-πηγή της δύναμής του-η ψήφος απαιτεί…θυσίες. Και διακρίσεις. Και (φαινομένη) αγωνία για τον τόπο σου.
ΛΙΓΟ πριν ο ιδιοκτήτης, στη ζεστασιά των φίλων του και των ξεσηκωμένων Υδραίων, υπερασπίζεται την επιχειρηματική του εντιμότητα δίνοντας εξηγήσεις. Μπορεί και να’ χε δίκαιο, αλλά είχε και τα κίνητρά του. Των εφοριακών τα κίνητρα δεν είδαμε και θα’ ταν αφύσικο να τον βάλουνε σημάδι, επιλεκτικά και άδικα. Ακολουθεί η…κοινή γνώμη του Νησιού που «δεν είναι τόσο κοινή» (Βολταίρος) και λούζει στο γιούχα τα ΜΑΤ σε ρόλο «απελευθερωτή» των ομήρων.
ΚΙ είναι ΟΛΑ αφύσικα, λες και είναι…ελληνικά. Με το θέμα να γεμίζει αράδες και εικόνες στα διεθνή ΜΜΕ. Και είναι της εποχής μας γνώρισμα, τακτική και πρακτική. Δεν σου κρύβω την αλήθεια (γιατί δεν μπορώ, σε συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας), αλλά τη σκεπάζω με χίλια ψέματα. Σου τη σερβίρω ανάμεσα σε ομοειδή και παραπλήσια που θα σε κουράσουν ψάχνοντας, για να δεχτείς τη δικιά μου αλήθεια.
ΘΑ’ πρεπε κάπου-κάπου να τα βρίσκουμε και βγαίνουμε διχασμένοι. Δεν ομονοούμε στο προφανές και αυταπόδεικτο (δεν αναφερόμαστε στο συμβάν της Ύδρας) και αρχίζουν τα σενάρια. Τόσες παραλλαγές σε ένα θέμα και αποχρώσεις…Και βγαίνει το λευκό (από ισόποση ανάμιξη των άπειρων χρωμάτων) μπροστά μας, «τυφλό» και δυσερμήνευτο.
ΚΑΘΕΝΑΣ με τις δηλώσεις και την αλήθεια του, με το συμφέρον και τα κίνητρά του. Και θάβεται βαθιά η αλήθεια περιμένοντας τη σκαπάνη μας. Κι αντί να σκάψουμε στα τρίσβαθα, εξευρίσκουμε το ψέμα, χτίζουμε (χάρτινο) πύργο χορεύοντας τριγύρω του. Φυσάει ο άνεμος κι ο πύργος καταρρέει, ωστόσο, ο χορός καλά κρατεί.
«ΑΝ οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ομονοήσουν, αλίμονό μας» (Τσώρτσιλ) και κάτι ήξερε «ο κακός δαίμονας της Ελλάδας» για τους Έλληνες, για να παίξει τα (αιματηρά) παιχνίδια του σε βάρος μας. Και, βέβαια, δεν είναι ώρα για κομματισμούς σε χρεοκοπημένα κόμματα και πεθαμένες ιδεολογίες. «Θαρσείν χρή, τάχ’ αύριον έσσετ' άμεινον».
ΠΩΣ θάβεται η αλήθεια; Βγαίνει ο Δήμαρχος και ξέρουμε από πριν τι θα δηλώσει. Για την το Νησί του(!) που το «έθιξαν», αντί να ψάξει για την αλήθεια περιμένοντας. Έτσι κάνουν ΟΛΟΙ τους και η ψήφος…ακριβή. Κι αν π.χ. ο κ. Καμένος δεν νοιάστηκε για τις πυρκαγιές στον Βορά, νοιάστηκε για εκείνες των νησιών-πηγή της δύναμής του-η ψήφος απαιτεί…θυσίες. Και διακρίσεις. Και (φαινομένη) αγωνία για τον τόπο σου.
ΛΙΓΟ πριν ο ιδιοκτήτης, στη ζεστασιά των φίλων του και των ξεσηκωμένων Υδραίων, υπερασπίζεται την επιχειρηματική του εντιμότητα δίνοντας εξηγήσεις. Μπορεί και να’ χε δίκαιο, αλλά είχε και τα κίνητρά του. Των εφοριακών τα κίνητρα δεν είδαμε και θα’ ταν αφύσικο να τον βάλουνε σημάδι, επιλεκτικά και άδικα. Ακολουθεί η…κοινή γνώμη του Νησιού που «δεν είναι τόσο κοινή» (Βολταίρος) και λούζει στο γιούχα τα ΜΑΤ σε ρόλο «απελευθερωτή» των ομήρων.
ΚΙ είναι ΟΛΑ αφύσικα, λες και είναι…ελληνικά. Με το θέμα να γεμίζει αράδες και εικόνες στα διεθνή ΜΜΕ. Και είναι της εποχής μας γνώρισμα, τακτική και πρακτική. Δεν σου κρύβω την αλήθεια (γιατί δεν μπορώ, σε συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας), αλλά τη σκεπάζω με χίλια ψέματα. Σου τη σερβίρω ανάμεσα σε ομοειδή και παραπλήσια που θα σε κουράσουν ψάχνοντας, για να δεχτείς τη δικιά μου αλήθεια.
ΘΑ’ πρεπε κάπου-κάπου να τα βρίσκουμε και βγαίνουμε διχασμένοι. Δεν ομονοούμε στο προφανές και αυταπόδεικτο (δεν αναφερόμαστε στο συμβάν της Ύδρας) και αρχίζουν τα σενάρια. Τόσες παραλλαγές σε ένα θέμα και αποχρώσεις…Και βγαίνει το λευκό (από ισόποση ανάμιξη των άπειρων χρωμάτων) μπροστά μας, «τυφλό» και δυσερμήνευτο.
ΚΑΘΕΝΑΣ με τις δηλώσεις και την αλήθεια του, με το συμφέρον και τα κίνητρά του. Και θάβεται βαθιά η αλήθεια περιμένοντας τη σκαπάνη μας. Κι αντί να σκάψουμε στα τρίσβαθα, εξευρίσκουμε το ψέμα, χτίζουμε (χάρτινο) πύργο χορεύοντας τριγύρω του. Φυσάει ο άνεμος κι ο πύργος καταρρέει, ωστόσο, ο χορός καλά κρατεί.
«ΑΝ οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ομονοήσουν, αλίμονό μας» (Τσώρτσιλ) και κάτι ήξερε «ο κακός δαίμονας της Ελλάδας» για τους Έλληνες, για να παίξει τα (αιματηρά) παιχνίδια του σε βάρος μας. Και, βέβαια, δεν είναι ώρα για κομματισμούς σε χρεοκοπημένα κόμματα και πεθαμένες ιδεολογίες. «Θαρσείν χρή, τάχ’ αύριον έσσετ' άμεινον».
9 σχόλια:
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ=ΙΣΟΝΟΜΙΑ: Καλημέρα κύριε Νικολαΐδη. Δημοκρατία σημαίνει ισονομία. Πρόσφατα ο κύριος Κούβελος μας είπε ότι ξέχασε να δηλώσει 1.000.000 ευρώ. Επιτρέπεται να ξεχνά ο κύριος Κούβελος και δεν επιτρέπεται να ξεχνά να κόψει αποδείξεις ο καταστηματάρχης; Ο κύριος Βενιζέλος είχε φτιάξει έναν ολόκληρο νόμο για να μην πληρώνουν τα "λάθη" τους οι υπουργοί. Επιτρέπεται να συναποφασίζει για τις τύχες της χώρας μας ο κύριος Βενιζέλος; Στους Ολυμπιακούς του 2004 έγινε ένα μεγάλο πάρτυ. Επιτρέπεται αυτοί που συμμετείχαν στο πάρτυ να είναι ατιμώρητοι και να συμμετέχουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων; Προεκλογικά οι εφοπλιστές μας είπαν ότι αν έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ τότε θα άλλαζαν τις σημαίες των καραβιών τους και θα γλίτωναν τους φόρους. Γιατί να μην έχουν το ίδιο δικαίωμα και οι καταστηματάρχες; Και τι πρέπει να γίνει με την φορολογία των εφοπλιστών μας;
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: Και πάλι την καλημέρα μου κύριε Νικολαΐδη. Μιλήσατε για παιδεία και ομόνοια. Όταν οι στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν είχαν να πιούν νερό ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος έχυσε στο έδαφος το λιγοστό νερό που του πρόσφεραν οι στρατιώτες του. Ο δε (ΜΕΓΑΛΟΣ) Καποδίστριας αρνήθηκε να πληρώνεται με δημόσιο χρήμα. Αυτό το ήθος των δύο ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΔΡΩΝ σας θυμίζει τίποτε από το ήθος των σημερινών πολιτικών μας;
Μπράβο και πάλι μπραβο κ. Δημάρη!
"Διυλίζουμε τα κουνούπια και καταπίνουμε τις καμήλες"...
Και τι καμήλες!
Σαν τον κ. Κούβελο και τον κ. Βενιζέλο, κλπ, κλπ...
Συμφωνώ, κ. Δημάρη και στις δυο επισημάνσεις σας.
Σεβαστέ μου Πάτερ,"πόθεν τεκμαίρεται" ότι ασχολούμαι μονομερώς με τους...κώνωπες; Πόσα άρθρα πρέπει να γράψω...κατά εχόντων (βιομηχάνων και εφοπλιστών, μακρυχέρηδων και Άκηδων, Παγκάλων και φοροκλεπτών) για να πεισθείτε πως δεν μου διαφέυγει η...κάμιλος; Εγώ σας διαβάζω, Πέτερ μου, εσείς μάλλον δεν με παρακολυθείτε. Έστω.
Ωστόσο, απορώ γιατί ο γερμανός "παζαρτζής" σου κόβει και σου δίνει (χωρίς να τη ζητήσεις) απόδειξη για προϊόν αξίας 80 λεπτών κι εδώ δεν...σταυρώνεις απόδειξη κι ας εχεις σηκώσει το μισό παζάρι ψωνίζοντας..
Με εκτίμηση προς αμπφοτέρους
Θανάσης
ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΟΣ: Καλησπέρα κύριε Νικολαΐδη. Η ουσία είναι ότι τώρα είναι μια καλή ευκαιρία για να τα αλλάξουμε όλα. Καμία όμως αλλαγή δεν μπορεί να γίνει μέσα στην τόση αδικία των μνημονίων. Για να τηρηθούν οι νόμοι πρέπει να είναι δίκαιοι. Να υπάρχει αυστηρότητα πρώτα για τους ευυπόληπτους πολίτες και μετά για τον λαό. Να δίνουν το παράδειγμα οι ευυπόληπτοι πολίτες και να το ακολουθεί ο λαός. Νομίζω πως αυτά τα τρία συνιστούν την απάντηση στο ερώτημα που θέσατε. Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην Γερμανία αλλά η συμπεριφορά του Γερμανού παζαρτζή που περιγράψατε αποδεικνύει πως και οι νόμοι στην Γερμανία είναι δίκαιοι και οι Γερμανοί ευυπόληπτοι πολίτες συμπεριφέρονται όπως έγραψα πιό πάνω.
Δυο παραδείγματα του "φαύλου κύκλου", κύριε Δημάρη:
1. Επειδή η εξουσία δεν παίρνει μέτρα για τη δημόσια καθαριότητα και συντήρηση των δρόμων μας, δεν πειράζει που ο (μέσος) πολίτης, ρυπαίνοντας ασταμάτητα, κάτάντησε την Ελλάδα απέραντο σκουπιδότοπο;
2. Κι αν ο πολιτικός που "δεν τα χαλάει" με τον πολίτη (για ευνοήτους λόγους), είναι σωστό να παρατάει ο δεύτερος την παλιά αφίσα επί τόπου, για να τη φάει η βροχή μέχρι να σαπίσει, προκειμένου να κρεμάσει την καινούρια;
Συμφωνώ πως "τώρα είναι μια καλή ευκαιρία για να τα αλλάξουμε όλα" (Δημάρης), ωστόσο, "Για την επανάσταση χρειάζονται επαναστάτες" (Τσε Γκεβάρα)
Με εκτίμηση
Θ.Ν.
Θανάση, καλησπέρα
Το σχόλιό μου είναι γραμμένο σε πρώτο πληθυντικό προσωπο.
Και αναφέρεται σε μια επικρατούσα πραγματικότητα, στην οποία αναφέρεται και ο Χρίστος.
Και δεν αφορά εσάς και τα γραφόμενά σας.
Το ύφος των οποίων έσπευσα να εκθειάσω, κατά την εμφάνισή σας στους "Ενωμένους", όπου και σας γνώρισα.
Παρότι πάμπολλες φορές διαφώνησα με το περιεχόμενό τους.
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ: Και πάλι την καλησπέρα μου κύριε Νικολαΐδη. Σαν Ρωμηός που είμαι, πιστεύω πως η πραγματικότητα αλλάζει μόνο όταν αλλάξουμε τους εαυτούς μας. Και για τους επαναστάτες που λέτε την απάντηση την δίνει ο Μίκης: Τους δημιουργεί η ίδια η πραγματικότητα! Αυτήν την στιγμή ζούμε το οριστικό τέλος της μεταπολίτευσης καθώς και το τέλος της ευρωζώνης. Για να συνεχίσει τη ζωή του το πολιτικό σύστημα φορτώνει όλα τα βάρη στους πιό αδύνατους, απαιτεί από αυτούς εντιμότητα (= υποταγή) ενώ το ίδιο συνεχίζει τον ανέντιμο βίο του. Το πολιτικό σύστημα δεν έχει την ικανότητα να εκτιμήσει τι ακριβώς συμβαίνει (αφού υπερεκτιμά την δύναμη του) και θα καταρρεύσει σύντομα. Οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες και ραγδαίες και μακάρι να είναι ευνοϊκές για τον λαό μας.
Χρήστο
Το ντόπιο πολιτικό σύστημα έχει την ικανότητα να εκτιμήσει τι ακριβώς συμβαίνει.
Και προπαντός γνωρίζουν οι εντολοδότες του. Των οποίων σκοπός είναι η έσχατη εξαθλίωση και καταρράκωση του λαού.
Τίποτε δεν γίνεται στην τύχη. Πρόκειται για συνειδητά ασυνείδητους προδότες και δολοφόνους.
Εκείνο, βέβαια, που δεν έχουν υπολογίσει είναι ότι άλλος είναι ο "ξενοδόχος" αυτού του κόσμου...
Δημοσίευση σχολίου