Του Θανάση Νικολαΐδη
Ο,ΤΙ χειρότερο και αποκρουστικό η (νεο)ελληνική μαγκιά. Καλλιεργήθηκε συστηματικά, για να ωριμάσει στις μέρες μας και σε μορφή ηπιότερη εκείνης του παλιού κουτσαβάκη. Με την πλάκα του ο κ. Χάρρυ Κλυνν (και με τα δις δραχμές του), ο κ. Λαζόπουλος με τη σκηνική αλητεία ανάμικτη με την ευφυία του (και με τα εκατομμύρια ευρώ του). Και πήρε το «μοντέλο» πολλές μορφές. Απ’ τον μαθητή (των καταλήψεων και της αποστήθισης) να τα «σπάει» στην…πενταήμερη ρίχνοντας τις γύρες του στην πίστα, μέχρι τον συνήθη τραμπούκο κάθε χρήσης και «ευκαιρίας». Απ’ τον φουσκωτό επαγγελματία στην πόρτα του σκυλάδικου, ως τον παλικαρά που εκκολάπτεται, αναπτύσσεται και θεριεύει στην Ελλάδα της ανοχής.
ΤΑ λέμε, γιατί ο τραμπούκος ξεπροβάλλει απ’ το πουθενά, χειροκροτείται και θαυμάζεται, τον μιμούνται και πολλαπλασιάζεται. Με το νόμο να μη τον καρυδώνει και η κοινή γνώμη να τον υποθάλπει. Με τη στάση, τις αντιλήψεις και το σκηνικό που στήνει, χωρίς να βλέπει μακρύτερα για τη ζημιά και τις συνέπειες.
ΘΑ’ ρχονταν ευρωπαίοι (όχι κατ’ ανάγκη Γερμανοί) για τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης στην Ελλάδα των φοροκλεφτών. Αποκρούσαμε «εθνικά» την πρόταση και ο τραμπούκος (συνεκδοχικά, αντί κάποιοι τραμπούκοι) τους απείλησαν με…ξύλο! Πριν τους δουν και νιώσουν τη σκιά πάνω τους. Απ’ την άλλη, ο λαός απαιτεί το Κράτος και την παρουσία του. Με τα λεφτά των…φοροφυγάδων κάθε τάξεως και παρατάξεως.
ΚΑΙ μείναμε μόνοι. Πνιγμένοι στις ανεκπλήρωτες απαιτήσεις και τις αντιφάσεις μας. Ο ένας περιμένει το Κράτος να…φτυαρίσει το χιόνι στην πόρτα του κι ο άλλος να τον σώσει απ’ την πλημμύρα. Με τα…λεφτά που του στερούμε φοροκλέβοντας οι ΠΑΝΤΕΣ και με τη λογική του «τετραπέρατου» που βγαίνει λάδι και…μάγκας.
ΚΑΙ φθάσαμε στο συμβάν της Ύδρας που συνιστά φαινόμενο, σύγχρονο, ελληνικό και ταιριαστό στα ήθη και το…ταπεραμέντο μας. Κι αν έβγαλε το νησί Μιαούληδες καπεταναίους-τουρκοφάγους και ηρωίδες Μπουμπουλίνες, βγάζει και σύγχρονους «αγωνιστές». Κατά των νόμων και υπέρ φοροφυγάδων. Περικυκλώνουν το Αστ. Τμήμα, κόβουν το φως και το νερό για να υποφέρουν οι άνθρωποι της ΔΟΕ, πριν έρθουν τα ΜΑΤ για την «απελευθέρωση». Όπερ αδιανόητο στην Ευρώπη των «κουτόφραγκων», αλλά…ασορτί με την Αφρική του απαρτχάιντ και τους ανθρωποφάγους της Ουγκάντα.
ΠΗΡΕ το «νέο» ο ξένος Τύπος, μας «στόλισε» το (περιοδικό) “Spiegel” και περιμένουμε ίσως κάποιοι…θάμα. Να γεμίσουν τα ταμεία για έργα στο νησί και στην Ελλάδα.
ΝΑ σταματήσουμε στο σταυροδρόμι, κάποτε, και να διαλέξουμε. Την Ελλάδα της Ευρώπης ή την ανακατωσούρα με τον θρίαμβο της ελληνικής μαγκιάς;
Ο,ΤΙ χειρότερο και αποκρουστικό η (νεο)ελληνική μαγκιά. Καλλιεργήθηκε συστηματικά, για να ωριμάσει στις μέρες μας και σε μορφή ηπιότερη εκείνης του παλιού κουτσαβάκη. Με την πλάκα του ο κ. Χάρρυ Κλυνν (και με τα δις δραχμές του), ο κ. Λαζόπουλος με τη σκηνική αλητεία ανάμικτη με την ευφυία του (και με τα εκατομμύρια ευρώ του). Και πήρε το «μοντέλο» πολλές μορφές. Απ’ τον μαθητή (των καταλήψεων και της αποστήθισης) να τα «σπάει» στην…πενταήμερη ρίχνοντας τις γύρες του στην πίστα, μέχρι τον συνήθη τραμπούκο κάθε χρήσης και «ευκαιρίας». Απ’ τον φουσκωτό επαγγελματία στην πόρτα του σκυλάδικου, ως τον παλικαρά που εκκολάπτεται, αναπτύσσεται και θεριεύει στην Ελλάδα της ανοχής.
ΤΑ λέμε, γιατί ο τραμπούκος ξεπροβάλλει απ’ το πουθενά, χειροκροτείται και θαυμάζεται, τον μιμούνται και πολλαπλασιάζεται. Με το νόμο να μη τον καρυδώνει και η κοινή γνώμη να τον υποθάλπει. Με τη στάση, τις αντιλήψεις και το σκηνικό που στήνει, χωρίς να βλέπει μακρύτερα για τη ζημιά και τις συνέπειες.
ΘΑ’ ρχονταν ευρωπαίοι (όχι κατ’ ανάγκη Γερμανοί) για τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης στην Ελλάδα των φοροκλεφτών. Αποκρούσαμε «εθνικά» την πρόταση και ο τραμπούκος (συνεκδοχικά, αντί κάποιοι τραμπούκοι) τους απείλησαν με…ξύλο! Πριν τους δουν και νιώσουν τη σκιά πάνω τους. Απ’ την άλλη, ο λαός απαιτεί το Κράτος και την παρουσία του. Με τα λεφτά των…φοροφυγάδων κάθε τάξεως και παρατάξεως.
ΚΑΙ μείναμε μόνοι. Πνιγμένοι στις ανεκπλήρωτες απαιτήσεις και τις αντιφάσεις μας. Ο ένας περιμένει το Κράτος να…φτυαρίσει το χιόνι στην πόρτα του κι ο άλλος να τον σώσει απ’ την πλημμύρα. Με τα…λεφτά που του στερούμε φοροκλέβοντας οι ΠΑΝΤΕΣ και με τη λογική του «τετραπέρατου» που βγαίνει λάδι και…μάγκας.
ΚΑΙ φθάσαμε στο συμβάν της Ύδρας που συνιστά φαινόμενο, σύγχρονο, ελληνικό και ταιριαστό στα ήθη και το…ταπεραμέντο μας. Κι αν έβγαλε το νησί Μιαούληδες καπεταναίους-τουρκοφάγους και ηρωίδες Μπουμπουλίνες, βγάζει και σύγχρονους «αγωνιστές». Κατά των νόμων και υπέρ φοροφυγάδων. Περικυκλώνουν το Αστ. Τμήμα, κόβουν το φως και το νερό για να υποφέρουν οι άνθρωποι της ΔΟΕ, πριν έρθουν τα ΜΑΤ για την «απελευθέρωση». Όπερ αδιανόητο στην Ευρώπη των «κουτόφραγκων», αλλά…ασορτί με την Αφρική του απαρτχάιντ και τους ανθρωποφάγους της Ουγκάντα.
ΠΗΡΕ το «νέο» ο ξένος Τύπος, μας «στόλισε» το (περιοδικό) “Spiegel” και περιμένουμε ίσως κάποιοι…θάμα. Να γεμίσουν τα ταμεία για έργα στο νησί και στην Ελλάδα.
ΝΑ σταματήσουμε στο σταυροδρόμι, κάποτε, και να διαλέξουμε. Την Ελλάδα της Ευρώπης ή την ανακατωσούρα με τον θρίαμβο της ελληνικής μαγκιάς;
8 σχόλια:
ΤΟ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΟΛΗΣ ΗΘΟΣ ΟΜΟΙΟΥΤΑΙ ΤΟΙΣ ΑΡΧΟΥΣΙΝ: Κύριε Νικολαΐδη οι φόροι που πληρώνουμε είναι ανταποδοτικοί. Σύμφωνα με αυτά που έχουμε πληρώσει και σύμφωνα με αυτά που δανειστήκαμε θα έπρεπε η χώρα μας να είναι ένας επίγειος παράδεισος. Θα έπρεπε τουλάχιστον να έχουμε καλά νοσοκομεία και καλά σχολεία. Ας υποθέσουμε κύριε Νικολαΐδη πως φταίμε εμείς που φοροδιαφεύγουμε. Αν αλλάξουμε και δεχθούμε αδιαμαρτύρητα όλα τα μέτρα της κυβέρνησης τι νομίζετε ότι θα γίνει; Θα σωθεί η χώρα μας; Και γιατί ο λαός μας θα πρέπει να είναι εντάξει όταν ο κύριος Πολύδωρας διορίζει την κόρη του στην βουλή και ο πρωθυπουργός μας κόβει τους μισθούς και τις συντάξεις των αδυνάτων; Οι κυβερνήτες μας πρέπει να δώσουν το παράδειγμα. Να πουν όχι στους τοκογλύφους και να υπερασπισθούν τα συμφέροντα του λαού μας.
Οι απόψεις μας συνυπάρχουν και τα γφραφόμενά μας δεν αλληλοαναιρούνται, νομίζω, κύριε Δημάρη.
Θ.Ν.
Η ΑΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΥΔΡΑΙΟΙ: Ο συγκεκριμμένος καταστηματάρχης είχε κόψει όλες τις αποδείξεις. Ένα τραπέζι 11 ανθρώπων δεν είχε απόδειξη και ο καταστηματάρχης είχε περάσει την παραγγελιά τους στο ηλεκτρονικό μηχάνημα και φυσικά θα τους έκοβε την απόδειξη την ώρα που θα πλήρωναν. Ο έλεγχος έγραψε παράβαση ενώ παράβαση δεν υπήρξε! Αυτό προκάλεσε την οργή των Υδραίων. Ενώ το καλό κομμάτι της ΑΤΕ ξεπουλήθηκε (με την απόφαση-μαγκιά του κυρίου Προβόπουλου!!!) και το κακό κομμάτι θα το πληρώσουν και οι Υδραίοι δεχτήκαμε όλοι την επίσημη εξήγηση και πέσαμε να φάμε τους Υδραίους. Σε αυτές τις περιπτώσεις (της ΑΤΕ και των Υδραίων) διυλίσαμε τον κώνωπα και κατάπιαμε την κάμηλο.
Νομίζω, κ. Δημάρη, πως δεν είναι...κώνωψ οι εκατοντάδες χιλιάδες φοροκλεφτών στην Ελλάδα της δίψας για...'κονόμα και βλέπουμε τα χαΐρια μας.
Όσο για το συγκεκριμένο κατάστημα κι αν έχουν τα πράγματα όπως τα περιγράφετε, να τιμωρηθούν οι ελεγκτές, αφού διαγνώσουμε τα κίνητρά τους (που δεν τα βλέπουμε).
Αντίθετα, τα βλέπουμε στα λόγια δημάρχων, όταν "θίγεις" το νησί τους κι όχι μόνο. (Περιμένατε κάτι διαφορετικό απ' τον συγκεκριμένο Δήμαρχο;).
Πικρή η αλήθεια και η ψήφος ακριβή. Απαιτεί θυσίες και...ευθυγράμμιση. Είναι θλιβερό.
Θ.Ν.
ΤΟ ΨΑΡΙ ΒΡΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ: Όταν διώχνεται ο Διώτης τι περιμένετε να γίνει με τους φοροφυγάδες και τους δημάρχους; Εδώ βλέπουμε και τα κίνητρα των ελεγκτών για τα οποία μιλήσατε. Οι έλεγχοι αυτοί σκοπό έχουν να δημιουργήσουν ένα κλίμα ότι φταίνε οι διάφοροι επαγγελματίες (που φταίνε και αυτοί) και την ίδια στιγμή να γλιτώσουν τα μεγάλα λαυράκια και οι φίλοι της εξουσίας.
Ο ΣΟΥΡΗΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ:
Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
Μπράβο χρήστο!
Φαύλος κύκλος δυστυχώς αλλά και εγώ συμφωνώ από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι!!
Δημοσίευση σχολίου