.... του Νίκου Λυγερού. Τα κοιτάσματα Αφροδίτη, Leviathan και Tamar είναι τρεις από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της δεκαετίας. Πιο συγκεκριμένα, οι αριθμοί είναι οι εξής:
• 2009, Tamar, 257 bcm, Ισραήλ.
• 2010, Leviathan, 481 bcm, Ισραήλ.
• 2011, Αφροδίτη, 198 bcm, Κύπρος.
Βέβαια ακόμα και η United States Geological Survey, θεωρεί η λεκάνη του Λεβαντινού έχει τρεις φορές περισσότερο φυσικό αέριο σε σχέση με τι έχει βρεθεί ήδη. Επιπλέον, θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερο το μέγεθος στα Νότια της Κρήτης. Αν προσθέσουμε αυτές τις περιοχές σ’ ένα συμμαχικό πλαίσιο μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ τότε η γενική εκτίμηση οδηγεί σε συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητη η μεταφορά μεσώ αγωγού και πλοίων LNG. Όσον αφορά στο LNG ξέρουμε ήδη πως θα λειτουργήσει το παίγνιο. Και για τον αγωγό υπάρχουν ήδη μελέτες που δείχνουν τη δυνατότητα της υλοποίησης του. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν πρέπει να ξεπεράσουμε τεχνικές και οικονομικές δυσκολίες, πρέπει από τώρα να εξετάζουμε σοβαρά αυτήν την προσέγγιση.
Αυτός ο αγωγός θα έχει ένα μήκος μεγαλύτερο των 1000 km. Από μόνο του αυτό το πράγμα δεν είναι μια δυσκολία. Το πρόβλημα είναι το υπέδαφος και η ελαχιστοποίηση της διαδρομής. Με άλλα λόγια πρέπει να μελετήσουμε σενάρια και να επιλέξουμε τα πιο αποτελεσματικά κάνοντας και χρήση της επαφής των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, λίγο πιο πάνω από το τριπλό σημείο με την Αίγυπτο. Επιπλέον αποφεύγουμε την περιοχή που βρίσκεται ανατολικά των Δωδεκανήσων διότι υπάρχει πολύ μεγάλο βάθος και είμαστε στα όρια της τωρινής τεχνολογίας για τους αγωγούς. Επίσης έχουμε και την κοστολόγηση του μήκους του αγωγού σε σχέση με μια συμβατική μεταφορά μέσω LNG. Σε υψηλότερο επίπεδο, αυτός ο αγωγός πρέπει να υποστηριχθεί και μέσω του Interconnector Ελλάδας – Ιταλίας αλλά και του Interconnector Ελλάδας – Βουλγαρίας για να ενεργοποιηθεί με ένα διπλό τρόπο η πρόσβαση στη Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Βαλκάνια. Με άλλα λόγια ο αγωγός αυτός μέσω της υψηλής στρατηγικής μας συνδέει με το μέλλον όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μ’ αυτό τον τρόπο η Ελλάδα με τη Κύπρο αποκτούν ένα ρόλο σημαντικού γεωπολιτικού παίκτη.
Αυτός ο αγωγός θα έχει ένα μήκος μεγαλύτερο των 1000 km. Από μόνο του αυτό το πράγμα δεν είναι μια δυσκολία. Το πρόβλημα είναι το υπέδαφος και η ελαχιστοποίηση της διαδρομής. Με άλλα λόγια πρέπει να μελετήσουμε σενάρια και να επιλέξουμε τα πιο αποτελεσματικά κάνοντας και χρήση της επαφής των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, λίγο πιο πάνω από το τριπλό σημείο με την Αίγυπτο. Επιπλέον αποφεύγουμε την περιοχή που βρίσκεται ανατολικά των Δωδεκανήσων διότι υπάρχει πολύ μεγάλο βάθος και είμαστε στα όρια της τωρινής τεχνολογίας για τους αγωγούς. Επίσης έχουμε και την κοστολόγηση του μήκους του αγωγού σε σχέση με μια συμβατική μεταφορά μέσω LNG. Σε υψηλότερο επίπεδο, αυτός ο αγωγός πρέπει να υποστηριχθεί και μέσω του Interconnector Ελλάδας – Ιταλίας αλλά και του Interconnector Ελλάδας – Βουλγαρίας για να ενεργοποιηθεί με ένα διπλό τρόπο η πρόσβαση στη Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Βαλκάνια. Με άλλα λόγια ο αγωγός αυτός μέσω της υψηλής στρατηγικής μας συνδέει με το μέλλον όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μ’ αυτό τον τρόπο η Ελλάδα με τη Κύπρο αποκτούν ένα ρόλο σημαντικού γεωπολιτικού παίκτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου