Δεν είναι στραβός ο γιαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε.

Ο Κλεισθένης γράφει.

Όσοι σπούδασαν πολιτικές επιστήμες και δεν είναι κομματόσκυλα σίγουρα κινδυνεύουν να χάσουν τα μαλλιά τους απ’ όσα συμβαίνουν αλλά και όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες για συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Η περιβόητη συναίνεση υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει.

Ουσιαστικές πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα υπάρχουν στη φαντασία των πορωμένων οπαδών τους.

Τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και των δύο κομμάτων δεν πείθουν κανένα σκεπτόμενο και μη κομματικοποιημένο πολίτη.

Ας πάρουμε το νήμα απ’ την αρχή.

Η ΝΔ ούσα στην αντιπολίτευση με πρόεδρο τον Καραμανλή κατηγορούσε τον
Σημίτη και την κυβέρνησή του ότι προσπαθούν να εφαρμόσουν την πολιτική της ΝΔ και εφόσον δεν την πιστεύουν μιας και το κόμμα τους ήταν σοσιαλιστικό έπρεπε να αφήσουν τη ΝΔ να την εφαρμόσει.

Δηλαδή έλεγε στον Σημίτη ότι η πολιτική του ήταν νεοφιλελεύθερη και μόνο η ΝΔ θα μπορούσε να την εφαρμόσει.

Η αντιπολιτευτική γραμμή του Καραμανλή ήταν του ώριμου φρούτου;

Όχι βέβαια, μόνο για τα μάτια του κόσμου γιατί στην ουσία η ΝΔ άφησε τον Σημίτη να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερη πολιτική αφού ήταν αυτή που ήθελε και το κόμμα της ΝΔ να εφαρμοστεί.

Ας θυμηθούμε λίγο το τι έγινε σε ‘κείνες τις εκλογές όπου η ΝΔ ήταν νικήτρια τις πρώτες ώρες και μετά ώ του θαύματος ηττήθηκε με μικρή διαφορά;

Μήπως, λέω μήπως είχε μείνει κάτι μισοτελειωμένο που έπρεπε να τελειώσει ο Σημίτης; Λέω μήπως;

Η συνέχεια του έργου μας δίνει σαφή απάντηση στο ερώτημα φυσικά για όποιον θέλει να πάρει απάντηση.

Το ίδιο περίπου σκηνικό υπάρχει και σήμερα με πρωταγωνιστές τα δύο κόμματα με διαφορετικούς αρχηγούς.

Πιστεύω ότι το πολιτικό σύστημα λειτουργεί στρεβλά.

Τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό κι ας λένε το αντίθετο.

Και τα δύο κόμματα χρησιμοποιούν το συνθετικό «κέντρο» (κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά) χωρίς στην ουσία να υπάρχει πολιτικός σχηματισμός του κέντρου με τον οποίο συμμαχούν στη δημιουργία κυβερνητικού σχήματος.

Η ύπαρξη ενός καθαρού κεντρώου κόμματος θα μπορούσε ίσως να είχε αποτρέψει το σημερινό κατρακύλισμα και ίσως έστω και τώρα δώσει λύση στα σημερινά αδιέξοδα.

Μία ολόκληρη τάξη-ομάδα πολιτών (η λεγόμενη μεσαία τάξη) είναι στην ουσία χωρίς πολιτική εκπροσώπηση.

Τα κόμματα κόπτονται για την εκπροσώπηση του κεντρώου χώρου λες και ο κεντρώος χώρος δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί από ένα καθαρά κεντρώο κόμμα.

Η μεσαία τάξη υφίσταται σήμερα τα δεινά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των τελευταίων χρόνων από όλες τις κυβερνήσεις και δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα να συσπειρωθεί γύρω από ένα κεντρώο κόμμα για την καλύτερη εκπροσώπησή της.

Οι ευρωλάγνοι (ευρωλιγούρηδες) μπόρεσαν να επικρατήσουν εκμεταλλευόμενοι την απουσία καθαρού και αυτόνομου κεντρώου κόμματος.

Σήμερα ίσως είναι επιτακτική ανάγκη και η δημιουργία ενός αγροτικού κόμματος με δεδομένο ότι η ευρωϋποταγή κατάστρεψε την αγροτική μας οικονομία και μέσω των αντιπαραγωγικών και αντιανταγωνιστικών επιδοτήσεων έκανε τους αγρότες μισθοδοτούμενους καφενόβιους.

Η δημιουργία σήμερα πολλών μικρών κομμάτων που δεν εκπροσωπούν κοινωνικές ομάδες περιπλέκει τα πολιτικά πράγματα και είναι από αδιέξοδη μέχρι καταστροφική.

Τα κόμματα στον κοινοβουλευτισμό υπάρχουν για να εκπροσωπούν κοινωνικά στρώματα (κοινωνικά τμήματα κοινών συμφερόντων).

Η δημιουργία κομμάτων απ’ το «θέλω» κάποιων προσώπων ή από μικροδιαφορές σε ιδεολογικό επίπεδο δεν προσφέρουν στην κοινωνία, είναι σίγουρο ότι αυτά τα κόμματα θα περιθωριοποιηθούν αλλά στο μεταξύ θα έχουν κάνει τη ζημιά μέσω της στρέβλωσης της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος.

Για παράδειγμα τι θα προσφέρουν στην κοινωνία το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, η δημοκρατική συμμαχία της Ντόρας, η δημοκρατική αριστερά του Κουβέλη, το άρμα πολιτών του Δημαρά, το κόμμα των οικολόγων κτλ, ποιους εκπροσωπούν;

Αν παρακολουθήσει κάποιος την αγωνία που διακατέχει όποιον απ’ αυτά τα κόμματα προσπαθεί να ξεχωρίσει απ’ το συγγενικό του πολιτικό χώρο με λεκτικές και ανούσιες διαφοροποιήσεις θα γελάει και θα κλαίει ταυτόχρονα.

Τι προσφέρει στην κοινωνία η ύπαρξη δύο κομμάτων της αριστεράς; (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ)

Η επιστροφή στην παραδοσιακή πολιτική λογική που διέπει την ύπαρξη των κομμάτων θα διευκολύνει την αντιμετώπιση των όσων δεινών μας επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον.

Τα κόμματα έχουν λόγο ύπαρξης μόνο αν εκπροσωπούν κοινωνικές ομάδες οι οποίες πιστεύουν και συνομολογούν ότι έχουν κοινά συμφέροντα.

Ανάγκη δημιουργίας κόμματος υπάρχει μόνο αν στον διαστρωματικό πολιτικό χάρτη υπάρχει πολιτικά μη εκπροσωπούμενο τμήμα.

Οι ιδεολογικοπολιτικές επικαλύψεις δεν προωθούν την ορθή λειτουργία του πολιτεύματος.

Τάσεις και ιδεολογικές μικροδιαφορές μπορούν να συνυπάρξουν μέσα στα κόμματα και να συνδιαμορφώνουν τις πολιτικές προτάσεις.

Η σημερινή πολιτική σύγχυση μόνο ζημιά κάνει.

 http://ideopigi.blogspot.com/2011/09/blog-post.html#ixzz1WeYtSuAc