Αν κάθε φορά που ένας Έλλην υπουργός έφερνε το θέμα της αντιστοιχίας ενός blog με ένα φυσικό πρόσωπο, δηλωνόταν κι ένας bad sector στους servers της Google ή της Amazone, σήμερα η χωρητικότητά τους θα ήταν μερικά κιλομπάιτς.
Υποψιάζομαι την ανάγκη των υπουργών να μετατρέψουν ένα από τη φύση του και κατ’ επιλογή ανώνυμο, ψευδώνυμο, ή επώνυμο μέσο σε ένα κλασικό κανάλι επικοινωνίας όπως αυτά των κλασικών ΜΜΕ αλλά δεν την κατανοώ.
Μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι δεν κατανοούν το μέσο και δεν έχουν ψηφιακή παιδεία. Δεν το λέω ως αυθαίρετο συμπέρασμα το λέω ως συμπέρασμα αφού έχω παρακολουθήσει τον τρόπο που οι ίδιοι χρησιμοποιούν τα Social Media και τις προσωπικές τους ιστοσελίδες. Μια ματιά να ρίξει κανείς στη ροή των tweets πολιτικών προσώπων θα δουν ότι αποτελούνται κυρίως από μονόδρομη συνθηματολογική χρήση περιεχομένου χωρίς καμία διάδραση που ακροβατεί στα όρια του spam.
Θεωρώ ανόητη κάθε σκέψη που φέρνει πρακτικές νομικών προϋποθέσεων ( π.χ δήλωση ονόματος ) ή αναγκαστικής υιοθέτηση δεοντολογίας ή δεσμευτικών αρχών που δεν είχαν καμία αποτελεσματικότητα στα παραδοσιακά μέσα της μονόπλευρης και μονόδρομης επικοινωνίας στο διαδίκτυο το οποίο είναι ανοικτό κι αμφίδρομο μόνο απίστευτο γέλιο θα φέρουν.
Το νομικό οπλοστάσιο για διαδικτυακά είναι υπεραρκετό. Αυτό που στην πραγματικότητα θέλουν είναι το παρακάτω.
Έχοντας δηλώσει εγώ το ονοματεπώνυμο μου ίσως δεν θα τολμούσα να χαρακτηρίσω ανόητη μια κυβερνητική απόφαση αφού αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να βρεθώ κατηγορούμενος για συκοφαντική δυσφήμιση. Αν όμως απειλήσω κάποιον, εκβιάσω κάποιον τότε το ισχύον νομικό καθεστώς μπορεί να προστατεύσει αυτόν που θα απειλήσω ή εκβιάσω. Ως εκ τούτου δεν καταλαβαίνω την σπουδή που δείχνουν όλοι οι υπουργοί για το θέμα; Στην μόνη περίπτωση που θα συμφωνούσα στην επώνυμη χρήση του είναι όταν τα εργαλεία του διαδικτύου ( blogs fora social media κλπ ) είναι προέκταση παραδοσιακών ΜΜΕ τα οποία θεωρούν το νέο μέσο ως άλλη έκδοση του παλαιού.
Αξιοπιστία ή αθλιότητα στο διαδίκτυο προσδίδει το περιεχόμενο κι όχι το ονοματεπώνυμο. Σε κάθε περίπτωση η ανωνυμία ή η ψευδωνυμία δεν είναι πρόβλημα του διαδικτύου, θα έλεγα μάλιστα πως είναι ο πιο καλός τρόπος να επικεντρωθούμε στην ουσία των λεγομένων στο περιεχόμενο και όχι στον εκφραστή τους.
Η ελευθερία του διαδικτύου δεν είναι μια κατάκτηση. Το διαδίκτυο είναι ελεύθερο θα έλεγα ασύδοτο ως χαρακτηριστικό της ίδιας του της ύπαρξης. Ανεφάρμοστη για να μην πω και γελοία θα γινόταν οποιαδήποτε προσπάθεια παρέμβασης με νόμους.
Αν ο κύριος Παπαϊωάννου με διαβάζει θα ήθελα να του πω να αφήσει στην άκρη τις ανεφάρμοστες πρακτικές για τον έλεγχο του διαδικτύου και κατοχυρώσει ως συνταγματικό δικαίωμα για κάθε Έλληνα πολίτη την απρόσκοπτη και ελεύθερη αμφίδρομη πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου