Από εκείνο το βράδυ που προσπαθούσα να πιστέψω τη Google που μου έλεγε ότι είναι εύκολο να ανοίξεις ένα ιστολόγιο, μέχρι σήμερα-σχεδόν τρία χρόνια μετά- ξανάκουω, ξαναδιαβάζω, αλλά αρνούμαι να συμμετάσχω στις τρομολαγνικές αναλύσεις ...για την ανωνυμία των blogs. Αυτή την κουβέντα που ανακινεί η ...Σέχτα δημοσιογράφων υπάλληλων...κατ’ εντολή αφεντικών και Κυβερνήσεων. Αυτοί οι επώνυμοι υπάλληλοι ανώνυμων συμφερόντων.
Κώδικες ...δεοντολογίας πάνε και έρχονται, οι επώνυμοι κουνάνε το δάχτυλο στους ανώνυμους, και οι ανώνυμοι βγάζουν την γλώσσα στους ...επώνυμους.
Μέσα σε όλο αυτό το τουρλουμπούκι λοιπόν , παλεύω να... «δω το γήπεδο».
Οι μεν επισήμως να κόπτονται για την δεοντολογία, οι δε για την ελευθερία της άποψης και του μέσου. Κι εγώ ...ανώνυμη blogger, βάζοντας κάτω τα κιτάπια μου, αποφάσισα να συνταχθώ με την άποψη ...των επωνύμων, παραμένοντας ...ανώνυμη. Και ιδού το δικό μου σκεπτικό...
Σίγουρα καμία δεοντολογία ...δημοσιογραφίας, δεν μπορεί να αντέξει στο ΓΕΓΟΝΟΣ ότι όλα τα κανάλια της τηλεόρασης αλλά και η πλειοψηφία των ραδιοφωνικών σταθμών έχουν ιδιοκτήτες επιχειρηματίες, προμηθευτές και συναλλασσόμενους με το δημόσιο. Με ...αιώνιες προσωρινές άδειες -κάποτε τις λέγαμε και δημόσιο αγαθό τις συχνότητες. Και βέβαια το ότι είναι αιώνια προσωρινές σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ.
Σίγουρα καμία δεοντολογία ...δημοσιογραφίας, δεν μπορεί να αντέξει στο ΓΕΓΟΝΟΣ ότι όλα τα κανάλια της τηλεόρασης αλλά και η πλειοψηφία των ραδιοφωνικών σταθμών έχουν ιδιοκτήτες επιχειρηματίες, προμηθευτές και συναλλασσόμενους με το δημόσιο. Με ...αιώνιες προσωρινές άδειες -κάποτε τις λέγαμε και δημόσιο αγαθό τις συχνότητες. Και βέβαια το ότι είναι αιώνια προσωρινές σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ.
Μπόμπολας, Βαρδινογιάννης, Αλαφούζος, ΔΟΛ, Κοντομηνάς, Κόκκαλης, Κουρής, Κυριακού...αν ξέχασα και κάποιον συμπληρώστε τον συχωριανοί.
Προφανώς ταυτόχρονα με το διαχρονικό αλισβερίσι τους με το ελληνικό δημόσιο, αυτοί οι ...επιχειρηματίες ανώνυμων και μη δημοσιοποιούμενων συμφερόντων, επιχειρούν να μας πείσουν ότι αποφάσισαν να ρίξουν και 5 δεκάρες- έτσι για να συχωρεθούν τα πεθαμένα τους- για να έχει ο ελληνικός λαός, μια ...έντιμη και ...ανεξάρτητη δημοσιογραφία, που θα ελέγχει την Εξουσία. Δηλαδή...θα ελέγχει αυτούς. Μεγαλειώδες!Δεν μπορώ να φανταστώ πιο γκροτέσκα σκηνή από τον Καπελλέρη, τον μέγα ράμπο του ΣΔΟΕ, που ορκίζεται στα ευαγγέλια μπροστά στον εισαγγελέα Χατζηνικολάου, ότι τίποτα δεν θα τον σταματήσει από το να πατάξει την φοροδιαφυγή. Αυτές τις ανατριχιαστικά βαρύγδουπες ανακοινώσεις τις κάνει από το κανάλι του Κουρή... που τα πλαστά τιμολόγια είναι τόσα πολλά που κάνουν αέρα με δαύτα, μέχρι και οι τηλεφωνήτριες του σταθμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ!
Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, κόμματα, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!
3 σχόλια:
Οι επώνυμοι υπάλληλοι ανώνυμων συμφερόντων!!
Τι άλλο να σχολιάσει κανείς??
Ανεπανάληπτο ποστ!!
Καιρό τώρα έχει υποστηριχθεί η άποψη ότι οι ανώνυμοι αρθρογράφοι των blog, κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία που προσφέρει το διαδίκτυο είναι, άλλοτε βδελυρά δείγματα δημοσιογραφίας, άλλοτε κομπλεξικοί ανόητοι που γράφουν ότι τους κατέβει, άλλοτε παλιάνθρωποι εκβιαστές, άλλοτε ανεύθυνοι και τέλος στην καλύτερη περίπτωση αφελείς γραφικοί.
Με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Σωκράτη Γκιόλια, την άνανδρη δηλαδή δολοφονία του, για να ξέρουμε και γιατί μιλάμε, ξανάρχισαν οι κάθε είδους κήνσορες να κατηγορούν τους ανωνύμως παρόντες στην blogosfaira.
Άλλοι με σοβαρά επιχειρήματα, άλλοι με επιχειρήματα βγαλμένα από το βιβλίο της «αγωγής του πολίτου» της δεκαετίας του 60 (ξέρουν αυτοί, εκείνο που έγραφε για τον οφειλόμενον σεβασμόν δια το στέμμα ), άλλοι που διατυμπάνιζαν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ότι οι επώνυμοι λογοδοτούν ως παλικάρια για τα κείμενα τους ενώ τα ανώνυμα σκουλήκια κρύβονται και επομένως είναι ανάξια σεβασμού, και πολλά πολλά άλλα ειπώθηκαν
Και αν το σκεφτούμε έτσι απλά, σε ένα πρώτο επίπεδο βρε αδερφέ, φαίνεται να έχουν δίκιο.
Γιατί άραγε γράφουμε ανώνυμα;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας σεβασμός για την άλλη άποψη;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας προστασία από τη δικαιοσύνη σε όποιον τολμήσει να μας διώξει η έστω να μας ταλαιπωρήσει για τις ιδέες μας;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας ανεκτικότητα και ελευθερία έκφρασης;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας ,μια βουλή που όλοι οι βουλευτές διακρίνονται για την ανεξαρτησία τους, απέναντι στα κόμματα τους και εκφράζουν ελεύθερα ο καθένας την άποψη του με την ψήφο του;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας απόλυτη ανεξαρτησία και ελευθερία στην δικαιοσύνη μας και απολαμβάνουμε όλοι την ίδια ισονομία και δίκαιη αντιμετώπιση ;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας ένα ελεύθερο και προοδευτικό εκπαιδευτικό σύστημα που καταδικάζει την παπαγαλία και προωθεί την ελεύθερη σκέψη των μαθητών, προετοιμάζοντας αυριανούς υπεύθυνους πολίτες;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας μια προοδευτική πανεπιστημιακή εκπαίδευση, απαλλαγμένη από κάθε είδους νεποτισμό, οικογενειοκρατία, ωχαδερφισμό και οικονομικά συμφέροντα;
Προφανώς λοιπόν αφού υπάρχουν όλα αυτά , μάλλον η εξήγηση βρίσκεται σε κάτι ποιο περίεργο και σκοτεινό.
Μάλλον εμείς της ανωνυμίας έχουμε προβληματικό DNA.
Είναι το ίδιο προβληματικό DNA που είχαν κι άλλοι άνθρωποι , κατώτεροι, σκουλήκια, όπως για παράδειγμα ……για να θυμηθώ………για να θυμηθώ…….
Α θυμήθηκα έναν . Ο Αδαμάντιος Κοραής (αντιγράφω από την wikipedia, μην πουν και ότι τα βγάζω από το μυαλό μου)
«Όταν ξέσπασε η επανάσταση, τήρησε αρνητική στάση καθώς πίστευε ότι δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για να επιτευχθεί αυτονομία. Προσπάθησε όμως να βοηθήσει με διάφορα μέσα: αλληλογραφούσε με φιλέλληνες πολιτικούς και έγραφε άρθρα σε ξένα έντυπα για να προβάλει την Επανάσταση. Μετά την απελευθέρωση εναντιώθηκε στην πολιτική του Καποδίστρια, τον οποίο βέβαια είχε συναντήσει στο παρελθόν, επειδή θεωρούσε αυταρχική την συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο πρόσωπο του κυβερνήτη. Τις αντιπολιτευτικές του θέσεις διατύπωνε σε διαλογικά κείμενα που δημοσίευε με ψευδώνυμο. Για την στάση του αυτή έφθασε να θεωρείται και ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του..»
Κοίτα να δεις όμως που θυμήθηκα κι άλλον που έγραφε με ψευδώνυμο διατηρώντας την ανωνυμία του (αρχικώς τουλάχιστον). Τον περίφημο κ Διονύσιο Σουρλή , κατά κόσμο Εμμανουήλ Ροΐδη.
Δεν θεωρώ ασφαλώς ότι ούτε εγώ, ούτε και οι περισσότεροι , που γράφουμε ανώνυμα είμαστε συγκρίσιμοι με αυτά τα μεγέθη ΑΛΛΑ θεωρώ πιθανό να κρύβονται και ανάμεσα στους ανώνυμους bloger κάποιο σημαντικοί, και θα είμαι ευτυχής αν μάθω ότι κάποτε, ένας τους διάβασε έστω και μια ανάρτηση μου, έστω και ένα σχόλιο μου.
Σίγουρα καμία δεοντολογία ...δημοσιογραφίας, δεν μπορεί να αντέξει στο ΓΕΓΟΝΟΣ ότι όλα τα κανάλια της τηλεόρασης αλλά και η πλειοψηφία των ραδιοφωνικών σταθμών έχουν ιδιοκτήτες επιχειρηματίες, προμηθευτές και συναλλασσόμενους με το δημόσιο. Με ...αιώνιες προσωρινές άδειες -κάποτε τις λέγαμε και δημόσιο αγαθό τις συχνότητες. Και βέβαια το ότι είναι αιώνια προσωρινές σημαίνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ.
@ greeks_against_stupidity
ΣΥΜΦΩΝΩ
Δημοσίευση σχολίου