Προεξόφληση-Φόβος και μίσος.

Ας γνωριστούμε.

Με λένε Χρήστο, (Βασικά έχω σουηδικό όνομα, αλλά δεν το αξιοποιώ επειδή είναι σιδηρόδρομος). Το Φάντασμα των Εξαρχείων το διάλεξα επηρεασμένος από τον Υπουργό Προστασίας του πολίτη κο Χρυσοχοίδη. Παρολάυτα δεν είμαι το φάντασμα που πλανιέται πάνω από τα Εξάρχεια, ούτε κάποιος εν δυνάμει σωσίας του Νικόλα του Άσιμου. Είμαι απλά ένας που θεώρησε ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ψυχική του υπόσταση, να αλλάξει ιδιότητα.

Δεν είμαι ούτε ανώνυμος, ούτε επώνυμος, μα ούτε και ψευδώνυμος, απλά φαντασμένος είμαι, (ή αν προτιμάτε φαντασμαγορικός). Την μάσκα του φαντάσματος την διάλεξα για να κρυφτώ από εμένα παρά από οποιονδήποτε άλλο.

Είμαι καπνιστής. Σε όλες μου τις δραστηριότητες πάντα είχα συντροφιά ένα καφέ και ένα τσιγάρο στο χέρι. Αναγνωρίζω τις βλαβερές συνέπειες, αλλά γνωρίζω και τις συνέπειες του να ζεις σε αυτό τον πλανήτη, και έτσι προτιμώ να καπνίζω και ας μου βγει και σε κακό.




Αρέσκομαι να λέω ότι δύναμη μου είναι η θλίψη, αλλά σήμερα θα σας μιλήσω για φόβο. Αυτό είναι και το βασικό ανθρώπινο συναίσθημα που όλοι διαθέτουμε, αλλά όλοι παριστάνουμε ότι δεν το έχουμε καν ακουστά. Προκειμένου να μην παριστάνουμε τους Κινέζους μεταξύ μας, θα μου επιτρέψετε να κάνω τις απαραίτητες συστάσεις...

κυρίες και κύριοι. Από εδώ ο φόβος... υποθέτω ότι γνωρίζεστε από παλιά.

Να φρεσκάρω λίγο την μνήμη σας. Φόβος είναι αυτό που σας κάνει να κοιτάτε με απληστία την τηλεόραση, μήπως και τον αντικρίσετε κατάματα υπό την προστασία του γυαλιού της οθόνης.

Φόβος είναι αυτός που μας χώνει σε ομάδες. Είναι αυτός που μας κάνει να δείχνουμε τον αδύναμο με το δάχτυλο του καταδότη. Είναι αυτός που μας κάνει να ζούμε με ψευδαισθήσεις, και να κρατιόμαστε χέρι χέρι με φτηνές δικαιολογίες. Φόβος είναι αυτός που φτιάχνει τις ετικέτες και τις ρετσινιές που κολλάμε πάνω σε άλλους, μα πάνω από όλα, ο φόβος είναι φίλος μας και απόλυτα φυσιολογικός. Ο φόβος από μόνος του είναι απόλυτα ανθρώπινος και υπερασπιστής της ύπαρξης μας, αλλά όταν τον μπερδεύουμε με την αλαζονεία και τον εγωισμό, τότε φτιάχνουμε αυτό που ονομάζουμε τηλεόραση.

Σαν άνθρωπος φοβάμαι. Φοβάμαι και δεν ντρέπομαι καθόλου γι αυτό. Αυτός ο φόβος είναι που δίνει αξία και σε όσες πράξεις μου απαιτούν θάρρος. Αυτό που με κάνει να φοβάμαι περισσότερο, είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του φόβου, και της ανυπέρβλητης Βλακείας... Το μίσος.

Το μίσος πάντα ήτανε το δίδυμο αδερφάκι του φόβου. Όπου υπάρχει ο φόβος υπάρχει και το μίσος. Ο φόβος φέρνει μίσος, το μίσος βία, και η βία φόβο. Και έτσι απο γεννησιμιού μας, έχουμε μπλέξει σε έναν φαύλο κύκλο μίσους και βίας, και απλά τον αναπαράγουμε επειδή φοβόμαστε να ανακαλύψουμε ότι οι φαύλοι κύκλοι, υπό τις απαραίτητες προϋποθέσεις μπορούν να σπάσουν, και να γλυτώσουμε.
Θέλω να σκεφτείτε κάτι. Ακόμα και εάν δεν έχετε κάνει κακό σε κανέναν, κάπου μέσα σε αυτό το μεγάλο κακό κόσμο υπάρχουν κάποιοι που σας μισούν, αλλά και εσείς με την σειρά σας, έχετε κάποιους που μισείτε. Συγνώμη αλλά δεν σας έχει κουράσει αυτό; Δεν σας έχει κουράσει, να υπάρχει συνέχεια κάποιος που ψάχνει τρόπο και την κατάλληλη δικαιολογία να σας κάνει κακό; Αφού σας ενοχλεί... γιατί το κάνετε και εσείς;

Αυτό το γιατί πραγματικά δυσκολεύομαι να το κατανοήσω. Για ποιόν λόγο να μισεί κάποιος κάποιον που δεν τον γνωρίζει προσωπικά. Γιατί η διαφορετικότητα να είναι πηγή μίσους. Γιατί; Αυτό τον κόσμο θέλετε να προσφέρετε στα παιδιά σας; Έναν κόσμο γεμάτο προκαταλήψεις και γκέτο;

Αμφιβάλω πως θέλετε αυτό. Και σε αυτό το σημείο, ίσως θα μπορούσα να πω ότι καταλαβαίνω. Είστε μπερδεμένοι. Μέσα σε αυτό το χάος τρομολαγνίας, και υστερίας, λόγω φόρτου εργασίας και κούρασης, νοιώθετε να πνίγεστε μέσα σε αυτή την θάλασσα πληροφοριών, και δεν ξέρετε ποια πληροφορία είναι αρκετά στεγανή για να πιαστείτε.

Όλοι λένε για αλήθειες, και οι περισσότεροι κηρύσσουν απόλυτες, και ανυπέρβλητες αλήθειες μουσκεμένες στο αίμα. Θα ήθελα να σας προτρέψω να τους αγνοήσετε, αλλά άμα το έκανα, τότε θα ήμουν και εγώ ένας αληθειοκήρυκας, και αυτό θα ήταν το τελευταίο που θα μπορούσε να σας χρειαστεί. Ο δρόμος του καθενός για την αλήθεια είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση, και απαιτεί τριβή και σκέψη, και εκτός αυτού απαιτεί και λίγο διάθεση για διάλογο. Άμα βάζαμε ο καθένας από λίγο αλήθεια, ίσως κάποια στιγμή αποκτούσαμε μια κοινή πεποίθηση για το τι εστί αλήθεια.

Αλήθεια στην τελική ίσως να είναι, πολλές μικρές αλήθειες που κρατιούνται χέρι χέρι, και εάν δεν ξέρετε που ακριβώς κρύβονται οι αλήθειες σας, θα σας πρότεινα να κοιτάξετε εκεί που φοβάστε περισσότερο...

Οι συγκεκριμένες σκέψεις, είναι μια μορφή προεξόφλησης, αφού τα γεγονότα τρέχουν και δεν έχω άλλο το περιθώριο να αοριστολογώ. Με αυτές τι σκέψεις ίσως σας ζητώ την κατανόηση σας, αφού έχω σκοπό να μιλήσω για πράγματα που δεν θα είναι ευχάριστα ούτε και στα δικά μου αφτιά.

Επιτρέψτε μου να μοιραστώ και αύριο μερικές σκέψεις, και μετά θα περάσουμε σε συγκεκριμένα θέματα που ευτυχώς ή δυστυχώς μας αφορούν όλους.
Με εκτίμηση.
Χρήστος.

Φάντασμα των Εξαρχείων (ExarchiasGhost@gmail.com)
Για το:

Κανόνας είναι να μην βάζετε αναρτήσεις που αφορούν, κόμματα, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!