(Θέλοντας να συμβάλω στο νέρο ξεκίνημα, αναδημοσιεύω και εδώ το χθεσινό προβληματισμό μου για την "νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης". Θα δείτε ότι δεν αναπαράγω τις θέσεις κανενός κόμματος και καταθέτω τις δικές μου απόψεις, που σε ορισμένα σημεία μπορεί και να συμπίπτουν με θέσεις κομμάτων, αλλά δεν είναι οι ίδιες. Θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να προπαγανδίζουμε μέσα από τα blog θέσεις κομμάτων. Όποιος θέλει πάει στα site τους και τις διαβάζει. Επίσης, πιστεύω, πως δεν έχει νόημα να ανεβάζουμε ειδήσεις που ενισχύουν πολιτικές θέσεις συγκεκριμένης απόχρωσης. Θα αρχίσουν το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι της αντίπερα όχθης, με αποτέλεσμα να χάνεται ο προβληματισμός μέσα σε "τόνους" πληροφοριών που τις συναντάς και αλλού. Αυτά.
Αυτά προτείνω και εμπράκτως με το άρθρο μου.
Συνεχίζω με την ελπίδα ότι το ιστολόγιο αυτού θα μείνει χώρος συζήτησης και όχι προπαγάνδας και περιμένω..
Ακολουθεί το άρθρο:)
Αντί για Υπερπολιτείες να φτιάξουμε Κοινοπολιτείες.
Σήμερα θα γράψω κι εγώ για τον λεγόμενο Καποδίστρια ΙΙ
Διαβάζω στις ειδήσεις:
"Τον φάκελο "Διοικητική Αναδιάρθρωση" ανοίγει και επισήμως αύριο η κυβέρνηση με τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στις 5 το απόγευμα. Εκεί, ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης θα παρουσιάσει το σχέδιο νόμου για την "Νέα Αρχιτεκτονική στην Αυτοδιοίκηση και την Περιφερειακή Διοίκηση", τον γνωστό σε όλους ως "Καποδίστρια ΙΙ", για τον οποίο η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα ισχύει στις επόμενες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης στα μέσα του προσεχούς Νοεμβρίου.
Ήδη, από σήμερα το απόγευμα θα έχει προηγηθεί σχετική ενημέρωση των βουλευτών – μελών του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εσωτερικών του ΠΑΣΟΚ για το θέμα, σε συνεδρίασή του στις 5 το απόγευμα, και "προσύσκεψη" υπό τον Χάρη Παμπούκη ακόμα νωρίτερα στο Μέγαρο Μαξίμου, με τη συμμετοχή εκτός από τον Γιάννη Ραγκούση, του Γραμματέα του κόμματος Σωκράτη Ξυνίδη, αλλά και των Κώστα Σκανδαλίδη και Χρήστου Παπουτσή. Για μετά το υπουργικό συμβούλιο αύριο προγραμματίζεται νέα σύσκεψη, αυτή τη φορά του υπουργού Εσωτερικών, του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ και των προέδρων των νομαρχιακών επιτροπών.
Σύμφωνα με πληροφορίες του www.newstime.gr το σχέδιο νόμου θα χαρακτηρίζεται από την απόφαση για συγχώνευση των 1034 υφιστάμενων δήμων σήμερα σε μόλις 380-390, με ορισμό πάντως "αντιδημάρχου" σε καθέναν από τους παλιούς δήμους που θα πάψουν να υπάρχουν και ενίσχυση των τοπικών συμβουλίων των δήμων. Όπως είναι φυσικό, σημαντικές θα είναι οι αλλαγές τόσο στην χωροταξία, όσο και στη λειτουργία των δήμων, με τις αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο να θεωρούνται δεδομένες. Ήδη, η ΚΕΔΚΕ φέρεται να προειδοποίησε πως θα ανέβαλε το τακτικό της συνέδριο στις 18-20 Ιανουαρίου αν δεν είχε ως τότε στα χέρια της τον "Καποδίστρια ΙΙ" επί του οποίου και επιθυμεί να τοποθετηθεί, πράγμα που συνέβαλλε ως φαίνεται και στην απόφαση για συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου το απόγευμα της Κυριακής, για πρώτη ίσως φορά τα τελευταία χρόνια.
Δεύτερη σημαντική ρύθμιση του προωθούμενου νόμου είναι η κατάργηση των νομαρχιών και η ενίσχυση στη θέση τους των περιφερειών, που θα διοικούνται από αιρετό περιφερειάρχη. Καθεμία από τις σημερινές νομαρχίες που θα πάψει να υφίσταται, θα εκπροσωπείται κατά πληροφορίες από "αντιπεριφερειάρχη", ενώ από χωριστά ψηφοδέλτια θα εκλέγονται και οι σύμβουλοι κάθε περιφέρειας. Οι δύο "υπερπεριφέρειες" Αττικής και Θεσσαλονίκης θα αποτελούν τη λεγόμενη «Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση»...." (Από το NEWSTIME)
Παράλληλα αλλού διαβάζουμε τα παρακάτω:
"Ως όλα δείχνουν, θα αποσαφηνίζεται πως κάθε νησί θα αποτελεί ξεχωριστό δήμο με μοναδικές εξαιρέσεις τη Ρόδο, την Κέρκυρα, την Κεφαλονιά, τη Χίο, τη Λέσβο, την Κρήτη και την Εύβοια, ενώ στους υπό διαμόρφωση δήμους θα δοθούν νέες αρμοδιότητες με βασικό στόχο την εξυπηρέτηση των πολιτών." (DigitalCrete)
Αλλά το καλύτερο είναι εδώ:
"Οι αντιρρήσεις βουλευτών, νομαρχών και δημάρχων
Τα επιχειρήματα των βουλευτών για το θέμα των αιρετών περιφερειαρχών και των συνενώσεων δήμων εστιάζονται κυρίως στις υπερεξουσίες που μεταφέρονται στους δύο αυτούς νέους πόλους. Bουλευτές του ΠΑΣΟΚ μιλώντας στην αυτοδιοίκηση gr εκφράζουν φόβους ότι θα είναι άμεσα εξαρτημένοι τόσο από τον αιρετό περιφερειάρχη (που, άλλωστε θα εκλέγεται, από πολύ μεγαλύτερο εκλογικό σώμα από τους βουλευτές των μονοεδρικών) όσο και από τον τοπικό δήμαρχο, όταν μάλιστα ο δήμος στον οποίο εκλέγεται είναι ταυτισμένος με την εκλογική περιφέρεια. Μάλιστα, όπως λένε με το σχεδιασμό που κάνει το υπουργείο Εσωτερικών κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανόν να συμβαίνει στην πλειοψηφία των δήμων.
Επιπλέον, δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί αν οι αντιπεριφερειάρχες θα διορίζονται από τον περιφερειάρχη (γεγονός που θα του δίνει ακόμη μεγαλύτερες εξουσίες) ή θα εκλέγονται σε ενιαίο ψηφοδέλτιο κατά τα πρότυπα των σημερινών υπερνομαρχιών. Ενδεικτικό της ανησυχίας που υπάρχει ανάμεσα στους βουλευτές σχετικά με τις υπερεξουσίες των νέων τοπικών αρχόντων είναι το γεγονός ότι δεν είναι λίγοι που αρχίζουν να συζητούν σοβαρά το ενδεχόμενο μεταπηδήσουν από τη Βουλή στην τοπική αυτοδιοίκηση. .." (από το ΕVIAPORTAL)
Οι βουλευτές βέβαια διαφωνούν για τους δικούς τους λόγους, αλλά εμείς, οι απλοί πολίτες, δεν χάνουμε, αν ακολουθήσουμε το "ένστικτό" τους για τους δικούς μας λόγους, που είναι η εξασφάλιση μεγάλων δυνατοτήτων λαϊκού ελέγχου της αυτοδιοικητικής εξουσίας.
Διαμορφώνονται, αν τελικά έτσι είναι τα πράγματα, δυο πανίσχυροι πόλοι στην περιφερειακή διοίκηση ο Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης. Ναι ο Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης και όχι τα συμβούλια τους.
Αν συνεχίσει το ίδιο σύστημα, ο επικεφαλής (είτε Δήμαρχος είτε Περιφερειάρχης) θα διορίζεται ουσιαστικά από τα κόμματα πριν τις εκλογές και εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επιλέγουμε στις πιο πολλές περιπτώσεις τον εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. (Ας σημειωθεί ότι περιπτώσεις "ανταρτών" θα εκμηδενιστούν, διότι στα μεγάλα σύνολα, η προσωπική ακτινοβολία "πάει περίπατο". Αν υπάρχει περίπτωση "αντάρτη", αυτή θα είναι δημιούργημα των Μ.Μ.Ε.)
Αλλά έτσι "η συμμετοχική δημοκρατία" που διακύρηττε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πάει περίπατο ...Και πρώτα μπορεί να ήταν αυτό το εκλογικό σύστημα, αλλά τα κινήματα παρέμβασης μπορούσαν να εκμεταλευτούν την πολυπλοκότητα και την πολυπολικότητα των οργάνων, ενώ τώρα μειώνονται οι δυνατότητες.
Όσοι έχουμε εμπειρία Καποδιστριακού Δήμου, το έχουμε ζήσει αυτό το έργο σε μικρότερα κλίμακα ήδη.
Φυσικά, δεν μπορεί να αρνηθεί κανένας τους πάρα πολλούς αναπτυξιακούς λόγους που πιέζουν για ευρύτερα και δυναμικότερα αυτοδιοικητικά σχήματα, όπως ας πούμε τις μικρές Περιφερειακές κυβερνήσεις (Βεβαίως στην περίπτωση που αξιοποιηθούν οι δυνατότητες και η κεντρική Πολιτεία δώσει πόρους, γιατί από τον προηγούμενο "Καποδίστρια" δεν είδαμε όλα όσα περιμέναμε.)
Αν υπάρχει αναπτυξιακή αναγκαιότητα, θα πει κανείς ας θυσιάσουμε την δημοκρατία και τα πολλά αιρετά συμβούλια για χάρη της ανάπτυξης. Κι όμως υπάρχει ενδιάμεση λύση:
Αντί για τις Υπερπολιτείες να φτιάξουμε Κοινοπολιτείες. Δηλαδή να παραμείνουν και να διευρυνθούν οι υπάρχουσες αυτοδιοικητικές δομές, να συμπληρωθούν με ενδιάμεσες άλλες και να συνδεθούν όλες μαζί σε ομοσπονδιακή βάση.
Και το εξηγώ παρακάτω:
1. Να υπάρχουν Κοινότητα ή Δήμος, Επαρχία, Νομός, Περιφέρεια.
Οι υπάρχοντες Καποδιστριακοί Δήμοι δηλαδή να διαλυθούν στις Κοινότητες και τους Δήμους από τους οποίους συνετέθησαν, αφού με το νέο σχέδιο ουσιαστικά αναγνωρίζεται ότι ήταν, λίγο- πολύ, πρόωρη και βεβεβιασμένη εκείνη η σύνθεση. Στα όρια των Δήμων που προτείνονται σήμερα να έρθει μια καινούργια αιρετή Δομή που θα μπορούσε να ονομαστεί Έπαρχία, οι περισσότερες Νομαρχίες να διατηρηθούν (ενδεχομένως θα μπορούσαν να συνενωθούν 2-3 πολύ μικρές). Και ως επιστέγασμα να έρθει η αιρετή περιφεριακή αυτοδιοίκηση.
2. Να προκύπτουν όλα τα επίπεδα αυτοδιοίκησης από τις ίδιες εκλογές, αλλά με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο για κάθε επίπεδο. Δηλαδή ο κάτοικος της Κοινότητας θα επιλέγει με ένα ψηδέλτιο το κοινοτικό του συμβούλιο, με άλλο ψηφοδέλτιο τους αντιπροσώπους της Κοινότητάς του στην Επαρχία και ενδεχομένως με το ίδιο ψηφοδέλτιο τους αντιπροσώπους της Επαρχίας του στη Νομαρχία. Τέλος με άλλο ψηφοδέλτιο να επιλέγει τους αντιπροσώπους μιας ευρύτερης εκλογικής περιφέρειας του περιφερειακού συμβουλίου (το πολύ τριεδρική). Δηλαδή όλες κι όλες τρεις κάλπες. Σήμερα έχουμε δύο.
3. Να έχουν όλες οι δομές κάποιον σοβαρό προϋπολογισμό και επάλληλη διάθρωση των υπηρεσιών τους. Δηλαδή π.χ. για την Εκπαίδευση: Επαρχιακή, Νομαρχιακή και Περιφερειακή Διεύθυνση, όπου η κάθε μία θα έχει ένα συγκεκριμένο έργο και όρια αρμοδιοτήτων.
4. Η απλή αναλογική θα μπορούσε με την ευκαιρία, να εφαρμοστεί πιλοτικά στην αυτοδιοίκηση και οι Δήμαρχος (Κοινοτάρχης), Έπαρχος, Περιφερειάρχης να εκλέγονται από τα Συμβούλια τους για μισή θητεία (2χρόνια) με δυνατότητα ανανέωσης, όπως γίνεται με τους αντιδήμαρχους σήμερα και όχι να ορίζονται πριν τις εκλογές.
5. Θα πρόσθετα επίσης ότι για Κοινότητες μικρότερες των 1000 κατοίκων να προβλέπεται μόνο ενιαίο ψηφοδέλτιο.
6. Να προβλεπεται ειδικά για τις Νησιωτικές περιφέρειες η δομή της Ανεξάρτητης Νομαρχίας, η οποία θα συγχωνεύει μέσα της τις αρμοδιότητες και της Νομαρχίας και της Περιφέρειας.
Ήδη πολύ πολυπλοκότητα έχουν από μόνες τους αυτές οι Περιφέρειες και είναι πιο εύκολο να πας στην Αθήνα, παρά στην έδρα της Νησιωτικής Περιφέρειας.
7. Τέλος, εκτός από τους μετανάστες, θα έπρεπε στις δημοτικές εκλογές να δωθεί και η δυνατότητα της ψήφου στα 16.
Στην Ελλάδα έχουμε κουλτούρα κοινοτική με πολλά αιρετά σώματα και πρέπει να την αξιοποιήσουμε.
Η πλάκα είναι ότι σε όσους τοπικούς κομματάρχες έχω μεταφέρει την άποψή μου προφορικά, παίρνω την απάντηση, ότι έτσι "μπλέκονται πολλοί", "καλό είναι να κάνει κουμάντο μια μικρή ομάδα, γιατί αλλιώς χάνεται η μπάλα". Τα είδαμε όμως τα αποτελέσματα αυτής της αντίληψης.
Περιμένω να δω τον νόμο, αλλά αν κινείται στην συγκεντρωτική αντίληψη του προηγούμενου Καποδίστρια, θα είμαι από αυτούς που θα αντιδράσουν αμυντικά, αναζητώντας χίλιους λόγους για να παραμείνει η προηγούμενη όχι και τόσο καλή κατάσταση.
Περιμένω .
5 σχόλια:
Έτσι ακριβώς!
Εκφράζουμε πολιτικό λόγο, όχι όμως κομματικό!
Είμαστε πολιτικά όντα με προβληματισμούς και διαφωνίες.
Συζητάμε, συμφωνούμε ή διαφωνούμε και προχωράμε με πνεύμα ενότητας και διαλόγου με επιχειρήματα.
Νάσαι καλά @καπιταλιστικό κομμούνι
:))
Με την πρόταση που παρουσιάζεις δημιουργείται μια απίστευτη γραφειοκρατία, μεγαλύτερη κι από αυτήν που υπάρχει σήμερα. Στόχος είναι τη μειώσουμε. Η συμμετοχή των πολιτών στη διακυβέρνηση μπορεί να εξυπηρετηθεί καλύτερα με την ευρύτατη χρήση του δημοψηφίσματος, προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις και να γίνουν διοικητικές πράξεις. Μ' αρέσει για παράδειγμα ο τρόπος που αποφασίζουν οι Ελβετοί για τις τοπικές κοινωνίες τους.
Στοππάκιε δεν είναι γραφειοκρατία η αυξημένη Λαϊκή Συμμετοχή, αρκεί να είναι οριοθετημένο σε τι εμπλέκεται και τι αποφασίζει το κάθε όργανο.
Το δημοψήφισμα από μόνο του δεν λέει τίποτα. Πρέπει να συμμετέχεις να έχεις βιωματική εμπειρία της θέσης ευθύνης και μετά να αποφασίζεις. Δημοψηφίσματα χωρίς καθημερινή συμμετοχή στους χρόνους της κυριαρχίας των ΜΜΕ μπορεί να οδηγήσουν σε καχεκτικές δημοκρατίες.
Όταν μιλάω για δημοψήφισμα δεν εννοώ μια πρόταση που έρχεται από πάνω, και καλούμαστε να ψηφίσουμε ναι ή όχι. Έχω στο μυαλό μου αυτό που γίνεται στην Ελβετία όπου κάθε πολίτης μπορεί να κατεβάσει πρόταση για οτιδήποτε τον απασχολεί, από την κατασκευή ενός δρόμου μέχρι και πιο σοβαρά ζητήματα. Μιλούσα με έναν Ελβετό που είχε διατυπώσει μια τέτοια πρόταση και μάζευε υπογραφές. Μου εξήγησε το σύστημα και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Κυκλοφορείς διάφορες σελίδες με την πρότασή σου, προσπαθείς να πείσεις με επιχειρήματα τους άλλους να υπογράψουν, ο ένας τη δίνει στον άλλο, συζητάν, υπογράφουν και ο τελευταίος που υπογράφει στην κάθε σελίδα τη στέλνει στην Αρχή που είναι υπεύθυνη για τα δημοψηφίσματα. Μόλις συγκεντρωθούν 2000 υπογραφές νομίζω, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κάνει την πρότασή σου νόμο. Τόσο απλό και τόσο δημοκρατικό.
H Eλβετία Στοπάκιε είναι για μένα πρότυπο δημοκρατίας.
Την έχω επισκεφθεί δύο τρεις φορές και κάθε φορά με εξέπλησσε ο απόλυτος σεβασμός της στον πολίτη!
Από τα ΜΜΜ, μέχρι τα πεντακάθαρα πεζοδρόμιά της, η άψογη λειτουργία των υπηρεσιών της, η διαφύλαξη του περιβάλλοντός της και η εκμετάλλευση κάθε μικρής ή μεγάλης ομορφιάς της για το καλό των πολιτών της με κάνουν να τη νοσταλγώ πάντα.
Αυτό για τη συλλογή υπογραφών και στη συνέχεια δημοψήφισμα όταν το πρωτάκουσα ένοιωσα τέτοια θλίψη για τη δική μας καφροδημοκρατία, που ειλικρινά ούτε να το συζητήσω δεν ήθελα.
Είναι θαυμαστός ο τρόπος που κυβερνάται μέσα από τα διαφορετικά καντόνια της.
Δημοσίευση σχολίου