Θα ψηφίσετε τη Ν.Δ. και τον Αντώνη Σαμαρά ή μήπως την ακύρωση της σωτηρίας, το τέλος της προσπάθειας για έξοδο από τα μνημόνια, τη διάλυση της χώρας και την έξοδο από το ευρώ (δηλαδή... τον ΣΥΡΙΖΑ!);
Θα ψηφίσετε την Ελιά ώστε να σωθεί η κυβέρνηση ή μήπως θα μαυρίσετε τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος ύστερα θα «αναγκαστεί» να εγκαταλείψει την κυβέρνηση, με συνέπεια να πάμε σε βουλευτικές εκλογές και να μετατραπεί η Ελλάδα σε... Ουκρανία (αφού προφανώς σε αυτές θα πλειοψηφήσει ο... ΣΥΡΙΖΑ), όπως «προειδοποιεί» ο υπουργός αναπληρωτής Εσωτερικών Λεωνίδας Γρηγοράκος;
Βασανιστικά, ομολογουμένως, τα διλήμματα που θέτουν οι δύο πόλοι της συγκυβέρνησης, οι οποίοι, στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν έναν πιστευτό εκλογικό εκβιασμό, ώστε να σταθούν όρθιοι στις επερχόμενες ευρωεκλογές, καταλήγουν να αλληλοεκβιάζονται, αφού τα διλήμματα καθενός από τους κυβερνητικούς εταίρους συνιστούν πίεση στην εκλογική βάση του άλλου, αλλά και σε όσους στέκονται αμήχανοι ανάμεσά τους!
Κάπως έτσι θέτουν σωρεία προβληματισμών στους δυστυχείς ψηφοφόρους, οι οποίοι καλούνται από τους δύο κυβερνητικούς συνεταίρους να επιλέξουν μεταξύ περίπλοκων και ασύμβατων μεταξύ τους ενδεχομένων:
1 Να ψηφίσουν τη Ν.Δ. του Σαμαρά αφήνοντας τον Βενιζέλο στη μοίρα του;
◆ Ο Σαμαράς προπαγανδίζει ότι είναι η σταθερότητα της χώρας... αυτοπροσώπως.
◆ Ο Βενιζέλος όμως λέει ότι χωρίς αυτόν δεν υπάρχει ούτε καν κυβερνητική σταθερότητα.
◆ Ο Σαμαράς υποστηρίζει πως, ό,τι κι αν γίνει στην κάλπη, δεν τίθεται θέμα σταθερότητας. Θέλει όμως την επιβεβαίωση ότι μπορεί να συνεχίσει το «έργο του».
◆ Ο Βενιζέλος απαντά ότι, αν το ΠΑΣΟΚ δεν ψηφιστεί, η κυβερνητική σταθερότητα εκ των πραγμάτων αμφισβητείται.
2 Να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ / Ελιά του Βενιζέλου για να έχει ένα αξιοπρεπές υποστήριγμα η Ν.Δ., θεωρώντας ότι ο Σαμαράς θα περάσει τον κάβο έτσι κι αλλιώς; Αν όμως η Ν.Δ. έχει μεν στήριγμα, αλλά βρεθεί η ίδια κάμποσες μονάδες κάτω από τον ΣΥΡΙΖΑ;
◆ Ποιος θα εμποδίσει τον Τσίπρα να λέει ότι η Ν.Δ. δεν έχει τη νομιμοποίηση να κυβερνάει;
◆ Ποιος θα εγγυηθεί ότι η λαϊκή βάση της Ν.Δ. δεν θα γίνει αμέτρητα κομμάτια με συνέπεια το οριστικό τέλος κάθε αναφοράς σε δεξιά «παράταξη»;
◆ Ποιος γλιτώνει τον Σαμαρά από τους βαρόνους της Ν.Δ., που ανατριχιάζουν με την ιδέα της Νέας Ελλάδας και τον περιμένουν στη γωνία;
Προφανώς δεν θα μπούμε στα υπόλοιπα – πραγματικά ή τεχνητά, σοβαρά ή γελοία – διλήμματα που αναφύονται στους χώρους τόσο της Δεξιάς όσο και της Κεντροαριστεράς. Αρκούν τα προβλήματα μεταξύ των δύο εταίρων, που έχουν μπει στον αστερισμό της κυβερνητικής κρίσης, η οποία επαναβεβαιώνεται κάθε φορά που η κυβέρνηση φέρνει οτιδήποτε προς ψήφιση στη Βουλή.
Βάστα με να σε βαστώ
Η κατάσταση στο κυβερνητικό στρατόπεδο δείχνει τραγική.
1 Από τη μια ο πρόεδρος της Ν.Δ. και πρωθυπουργός τα παίζει όλα για όλα στην προσπάθειά του να κρατήσει τη διαφορά της διαφαινόμενης ήττας σε αξιοπρεπή και «διαχειρίσιμα» επίπεδα για το κόμμα του, αλλά ταυτόχρονα βιώνει τον εφιάλτη μιας εκλογικής αποσάθρωσης του ΠΑΣΟΚ, η οποία θα στερήσει από τον μικρό κυβερνητικό εταίρο τη δυνατότητα παραμονής του στο μεγάλο πολιτικό παιχνίδι.
Όμως ο Σαμαράς βιώνει ως εκβιασμό του Βενιζέλου την απειλή αποχώρησης από τη συγκυβέρνηση. Η εξέλιξη αυτή θα σήμαινε ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα υποχρεωνόταν να προσφύγει στην εθνική κάλπη σε συνθήκες κατάρρευσης της κυβέρνησής του, και μάλιστα με την ταμπέλα της Ν.Δ. και όχι με αυτήν της Νέας Ελλάδας, της οποίας η δημιουργία αποτελεί τον κύριο πολιτικό του στόχο.
Όμως μια εκλογική αναμέτρηση σε συνθήκες κατάρρευσης της κυβέρνησης δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τον ίδιο τον Σαμαρά, αφού την επομένη μιας βέβαιης ήττας σε μια εξαναγκασμένη εθνική εκλογή θα ετίθετο ο ίδιος υπό την κρίση του κόμματός του, με εξαιρετικά αυξημένες πιθανότητες να τελειώσουν άδοξα τα πολιτικά του όνειρα.
2 Από την άλλη ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, διαισθανόμενος ότι τον περιμένει ένα πολύ κακό εκλογικό αποτέλεσμα, επιχειρεί να συγκρατήσει όσο μπορεί περισσότερους από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ του 2012.
Μπορεί ο Βενιζέλος να έθεσε δημοσίως ως στόχο εκλογικής «σωτηρίας» το 10%, αλλά στο ΠΑΣΟΚ ανεπισήμως μεταθέτουν αυτό το όριο στο πιο... προσγειωμένο 6%, ανησυχώντας και για χαμηλότερο, παρ’ ότι γνωρίζουν ότι ένα ποσοστό σε αυτό το επίπεδο θα σημαίνει τη μείωση της εκλογικής του δύναμης κατά 50% και ίσως ακόμη περισσότερο.
Η πίεση για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είναι ασφυκτική, αφού ο δικός του εκβιασμός περί «κυβερνητικής σταθερότητας» («ψηφίστε με για να μην πέσει η κυβέρνηση») ίσως αποδειχθεί κίνητρο... μετακόμισης μέρους της εκλογικής του βάσης προς τον ισχυρό πόλο της συγκυβέρνησης, δηλαδή τη Ν.Δ., της οποίας η εκλογική νίκη αποτελεί – κατά την ίδια τουλάχιστον – ισχυρότερη ασφαλιστική δικλίδα για την επιβίωση της κυβέρνησης.
Όμως σε αυτήν την περίπτωση θα επέλθει ο εκλογικός αφανισμός του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα μπει σε τεράστια εσωκομματική περιπέτεια και προφανώς δεν θα μπορεί πια να αποτελεί στήριγμα του κυβερνητικού σχήματος.
Άρα η σταθερότητα της κυβέρνησης τίθεται ούτως ή άλλως υπό αμφισβήτηση. Εδώ έχει ενδιαφέρον μια ακόμη παράμετρος, την οποία... «ομολόγησε» ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος: Αν το άθροισμα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ υπολείπεται του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, τότε η κυβέρνηση δεν στέκεται και επομένως θα οδηγηθούμε αναγκαστικά σε εκλογές.
Κανείς δεν μπορεί φυσικά να προδικάσει το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης. Σίγουρα όμως η αγωνιώδης ρητορική των δύο συνεταίρων, οι εκβιασμοί μεταξύ τους, αλλά και των δυο μαζί προς τους ψηφοφόρους, στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας, μόνο εικόνα... σταθερότητας δεν δίνουν. Το χειρότερο γι’ αυτούς είναι ότι όλοι το καταλαβαίνουν – και κυρίως ο κόσμος που θα πάει στην κάλπη.
Το ερώτημα είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει – και σε ποιον βαθμό – να μετατρέψει την αβεβαιότητα που εκπέμπει αυτή η κυβέρνηση σε ψήφο εμπιστοσύνης προς τον ίδιο.
Οψόμεθα...
http://www.topontiki.gr/article/74066/Oi-ekbiasmoi-ton-polon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου