ΚΑΙ
πιάστηκαν σαν ποντικοί στη φάκα. Τους αφήνουμε να μετρούν τα εκατομμύριά τους,
νοερά. Τα μέτραγαν με χέρια τρεμάμενα πριν τ’ αυγατίσουν από καινούρια
(θαλασσο)δάνεια και τώρα τα καταθέτουν για την…άχαρη εγγύηση και (κάποιες)
«τυραννικές» επιστροφές. Ένα μικρό μέρος (ως εγγύηση) των παρανόμως κτηθέντων,
και μας εντυπωσιάζει η απλοχεριά τους. Κι ύστερα; Σύσκεψη με τους δικηγόρους
για το καλύτερο πλάνο διολίσθησης απ’ τα στημένα δόκανα.
ΚΑΙ πάμε
στα «μικρά». Των σχολιαρόπαιδων και των δασκάλων τους, με την
επιχειρηματικότητα των ξενοδόχων…«αιτουμένη». Για τον τζίρο τους και μόνο οι
τελευταίοι. Τώρα που οι «πενταήμερες» λιγόστεψαν δραματικά. Και βέβαια, τα
«στολίδια» περί τουρισμού παραπέμπουν στο…σκουπιδαριό των επαρχιακών και
εθνικών μας δρόμων. Θα’ ταν πιο χρήσιμη μια παραίνεση των ξενοδόχων, των γονιών
και των δασκάλων για προληπτική έγνοια και φροντίδα για την μη ρύπανση των
δημόσιων χώρων.
ΑΣ
εξηγηθούμε. Είναι οι «μικρότεροι» φταίχτες (τα παιδιά) της (λεγόμενης)
Εκπαίδευσής μας
. Τα βλέπουμε «επιστρατευμένα» σε εξόδους καθαριότητας και δεντροφύτευσης. Με μια σακούλα για το σκουπιδαριό γενεών επί γενεών σε παραλίες. Με το δεντράκι τους για αναδάσωση, με το φαράσι για τον ευπρεπισμό της αίθουσας. Αρκεί να τα πείσει ο δάσκαλος, να τα εμπνεύσει η κοινωνία. Ο δάσκαλος που, κατά κανόνα, αράζει στην καφετέρια «επιτηρώντας» τα από απόσταση, στους σχολικούς περιπάτους. Κι ύστερα; «Σύνταξη», αφήνοντας στο γήπεδο (μια πιο επιβεβαρυμένη μικρή χωματερή) τα ίχνη του «πολιτισμού» μας και της «μόρφωσης» του…κομπιούτερ.
. Τα βλέπουμε «επιστρατευμένα» σε εξόδους καθαριότητας και δεντροφύτευσης. Με μια σακούλα για το σκουπιδαριό γενεών επί γενεών σε παραλίες. Με το δεντράκι τους για αναδάσωση, με το φαράσι για τον ευπρεπισμό της αίθουσας. Αρκεί να τα πείσει ο δάσκαλος, να τα εμπνεύσει η κοινωνία. Ο δάσκαλος που, κατά κανόνα, αράζει στην καφετέρια «επιτηρώντας» τα από απόσταση, στους σχολικούς περιπάτους. Κι ύστερα; «Σύνταξη», αφήνοντας στο γήπεδο (μια πιο επιβεβαρυμένη μικρή χωματερή) τα ίχνη του «πολιτισμού» μας και της «μόρφωσης» του…κομπιούτερ.
«ΣΤΟΝ
πηγαιμό» για το…σκι, περνάς από δρόμους-χωματερές δεξιά σου κι αριστερά. Πάρε,
λοιπόν, την άδειά σου για 2-3 μέρες, πάρε και μια σκούπα και φαράσι. Με πρώτο
τον δάσκαλο και τη δασκάλα. Μέχρι την
κορυφή θα’ χεις πολλά να δεις που σε πληγώνουν και αποδιώχνουν τον τουρίστα.
ΚΙ αν
είναι αδιόρθωτος π.χ. ο νταλικέρης-«κύριος» στην Ευρώπη και κινητός ρυπαντής
στην Ελλάδα της ανεμελιάς; Ρίχτου το πρόστιμο επί τόπου, με ένα «περιπολικό»
(χωρίς διακριτικά). Τυχαία και σποραδικά. Το «νέο» θα μαθευτεί, ο εποχούμενος
θα γίνει ευρωπαίος και κάποιοι δήμαρχοι θα κινητοποιήσουν το (κάποιο) κηφηναριό
των γραφείων τους για εθελοντική εργασία στους δρόμους των ρύπων και της εγκατάλειψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου