Με τα…ντουβάρια του κελιού του!

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΚΑΙ πώς να (τους) άντεχε η Ελλάδα; Τη γονάτισε η κλεφτουριά που ζει και βασιλεύει και τώρα τελευταία…διώκεται. Και αντιδρά και μάχεται. Με τους «καλύτερους» δικηγόρους και με τη συσκευή συσκότισης των πεπραγμένων τους. Είναι μαστόρια, ήταν ελεύθεροι και...μεγαλούργησαν. Ακαταδίωκτοι, σε συνθήκες ατιμωρησίας και κομματικής προστασίας.

ΠΟΙΟΣ και πώς να υποψιαστεί το παιχνίδι, γιατί να ψάξουν οι πολιτικοί (αραχτοί στα προνόμιά τους) για λαδωμένους, γιατί να ψηλαφίσουν τους «επάνω» (με το μάτι χαμηλά στον ψηφοφόρο);

ΗΡΘΕ το πλήρωμα του χρόνου (διάβαζε μνημόνια και…εξωτερική πίεση), δρομολογήθηκαν τα εντάλματα σύλληψης και περάστηκαν στους «προσιτούς» οι χειροπέδες. Οι άλλοι μας στέλνουν υπερπόντια χαιρετίσματα και, λαλίστατοι εκ του μακρόθεν, υπόσχονται τον ερχομό τους. Το ζευγάρι των 15 εκατομμυρίων άραξε στο Λονδίνο μόνιμα. Σε αγορασμένο με…ιδρώτα «σπιτάκι». Μέχρι η Δικαιοσύνη να το κάνει σπιταρόνα προσδιορίζοντας και την αιτία του…ιδρώτα. Να ξεδιαλύνει και τα «ύποπτα» (6) εκατομμύρια του τ. Προέδρου.

ΔΟΘΗΚΑΝ τα δάνεια, και τα ίχνη του χρήματος χάθηκαν. Στο δρόμο για την Ελβετία και από ΠΡΟΚΑΤ (προκατασκευασμένη) OFFSHORE σε Offshore. Εδώ, να θυμηθούμε τον Άκη. «Ας ψάξουν. Δεν θα βρουν τίποτα». Όχι, βέβαια, γιατί δεν…αμάρτησε, αλλά γιατί τα ίχνη μιας μίζας δεν είναι υπαρκτά, ορατά και προσβάσιμα.

ΚΑΙ, βέβαια, τα δάνεια (του Τ. Τ)  που φαντάζουν ξεκάρφωτα και σε τυχαίους επιχειρηματίες έχουν την αιτία τους. Και τα κίνητρα των χορηγών τους. Είναι οι πιθανές(;) μίζες (περιμένουμε τη Δικαιοσύνη), σίγουρες για την κοινή γνώμη και τους «πονεμένους» φορολογούμενους.

ΤΟ δάνειο, λοιπόν, σε προσωπικούς λογαριασμούς «επιχειρηματιών», το «κίνητρο» στο τσεπάκι μεσαζόντων και οι ηθικοί αυτουργοί μακρινοί και σιωπηλοί. Δεν μιλάει ο κ. Καραμανλής, σηκώνει τους ώμους του ο κ. Παπανδρέου και η ζωή συνεχίζεται. Με τη Δικαιοσύνη να ταράζει τον ύπνο λυσσασμένων για πόστα και εξουσία.

ΚΕΛΑΗΔΑΕΙ ο κ. Φιλιππίδης. Υπερπόντια, φορμαρισμένος και ασφαλής ανάμεσα στα εκατομμύριά του (ο ίδιος επαίρεται για τα πλούτη του). Εδώ τον περιμένουν χειροπέδες. Θα τον δούμε λαλίστατο και φορμαρισμένο, όταν (οσονούπω) θα συνδιαλέγεται με τα ντουβάρια του κελιού του;