Πρακτικές…

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΝΑΙ πρακτική κι ας το δούμε με παραδείγματα. Η ανεργία οδηγεί τον υποψήφιο στο περιβάλλον του δημάρχου. Επιστρατεύει γνωστούς και φίλους, υποβάλλει τα καλύτερα βιογραφικά του, «προσκυνάει» μεσάζοντες, υπόσχεται σκληρή δουλειά, αν διοριστεί, και…ώ του θαύματος. Τα παρακάλια απέδωσαν!

ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ στους εργαζόμενους του Δήμου, ρίχνει ματιές τριγύρω ζυγιάζοντας τους σίγουρους, εξασφαλισμένους και «εργαζόμενους», κρύβει την αίτησή του για «σκουπιδιάρης» (πριν αναβαθμιστεί σε γραφιά) και, απ’ την άλλη μέρα, ξεκινάει τον «αγώνα». Απεργία! Στάση εργασίας! Αποχή! Κατάληψη!!! Αγκαλιά με τους παλιούς και έμπειρους και με τον συνδικαλιστή να του εμπνέει το δίκαιο του εργαζομένου και να του χαράσσει τα βήματα.

ΣΩΡΟΣ έξω τα σκουπίδια μπουκώνουν μύτες, ορίζουν τον πολιτισμό μας και υπογραμμίζουν την πρακτική μας, ωστόσο, ο βολεμένος (πάσχει από ανοσμία) βλέπει πάνω τους το ψωμί του και τις «αρχές» του κόμματος. Κι έγινε η Ελλάδα απέραντη χωματερή. Με τα καινούρια σκουπίδια πάνω στα παλιά, την παλιά αφίσα αφημένη επί τόπου μη χάσουμε τις φάτσες αοιδών στα σκυλάδικα.

ΚΑΙ τι κάνει ο απόφοιτος λυκείου, με τις ιατρικές σχολές κορεσμένες; Πανικόβλητος στο φάσμα της ανεργίας που προβάλλει, κάνει το κουμάντο του. Επιλέγει στρατιωτικές σχολές και αστυνομία. Χωρίς δαπανηρές σπουδές και στρατιωτικό, με εξασφαλισμένη εργασία και με κάποια «αίγλη» και ισχύ. Ως εδώ καλά και κατανοητά. Γίνεται αστυνομικός, πιάνει δουλειά, βολεύεται σε γραφείο και σε απόσταση ασφαλείας απ’ τον κακοποιό του δρόμου.

ΕΚΕΙ, τον τριγυρίζουν συνάδελφοι «ιδεολόγοι». Ορκίστηκε πίστη στο σύνταγμα, αλλά το «μικρόβιο» κυκλοφορεί. Με τον καιρό και, αγανακτισμένος με τους πολιτικούς, απλώνει «γραμμή» με τους ΧΑυγίτες. Τους διευκολύνει, τους πληροφορεί, βγάζει μυστικά της υπηρεσίας του ατιμωρητί. Δεν έχει κάτι να χάσει, αν ο φασισμός (ξανα)κάνει 2-3 βόλτες παραπάνω στην Ελλάδα των ηρωισμών και των αθλιοτήτων. Μη ξαναρχίσουμε τα «δεν είναι όλοι» (ούτε ένας θα’ πρεπε να είναι). Είναι αυτονόητο πως η πλειοψηφία των (νέων) στα σώματα ασφαλείας είναι και πιο μορφωμένοι και πολιτισμένοι από εκείνους του παρελθόντος που μας ξυπνούσαν με τανκς και εμβατήρια.