η Γεωπολιτική του Πετρελαίου και των Αγωγών. ο αγώνας δρόμου των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για το μαύρο χρυσό της Συρίας

τα αποθέματα πετρελαίου της Συρίας ανέρχονται στα 2,5 δισεκατομμύρια βαρέλια

 του Manlio Dinucci

τα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου της Συρίας, που ανέρχονται σε 2,5 δισεκατομμύρια βαρέλια, είναι μεγαλύτερα από εκείνα όλων των γειτονικών χωρών, εκτός από το Ιράκ: σύμφωνα με την εκτίμηση της Energy Information Administration των ΗΠΑ για τα αποθέματα πετρελαίου της. το γεγονός αυτό καθιστά τη Συρία ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς του αργού πετρελαίου στη Μέση Ανατολή.

 η χώρα έχει επίσης μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου, που χρησιμοποιούνταν μέχρι σήμερα για την εγχώρια κατανάλωση, ιδίως για τη μετατροπή σε φυσικό αέριο σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα, ο οργανισμός των ΗΠΑ ανέφερε ότι από το 1964 η άδεια για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων έχει δεσμευτεί για τις συριακές κυβερνητικές υπηρεσίες. μέχρι το 2010 είχε ετήσιο εισόδημα πάνω από $ 4 δισεκατομμύρια από την εξαγωγή του πετρελαίου, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. τα πράγματα όμως αλλάζουν με τον πόλεμο.

 ο « Ελεύθερος Συριακός Στρατός» έχει αναλάβει τον έλεγχο των σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου στο Deir Ezzor. άλλοι τομείς, στην Rumeilan, ελέγχονται από το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα Ένωσης, που είναι εχθρικοί προς τους "επαναστάτες" με τους οποίους συγκρούστηκαν επανειλημμένα.

 η ΗΠΑ / ΝΑΤΟ στρατηγική εστιάζεται στην παροχή βοήθειας προς τους αντάρτες για να αξιοποιήσουν τις πετρελαιοπηγές με διττό σκοπό: να στερήσει από το συριακό κράτος τα έσοδα από τις εξαγωγές, που ήδη μειώθηκαν σημαντικά, ως αποτέλεσμα του εμπάργκο της ΕΕ, και να διασφαλίσει ότι τα μεγαλύτερα κοιτάσματα θα περάσουν στο μέλλον, μέσω των "επαναστατών" υπό τον έλεγχο των μεγάλων δυτικών εταιρειών πετρελαίου.

θεμελιώδης για το σκοπό αυτό, είναι ο έλεγχος των εσωτερικών αγωγών. αυτός έχει υπονομευθεί από τους "αντάρτες" σε πολλά σημεία, ειδικά κοντά Homs, όπου υπάρχει ένα από τα δύο διυλιστήρια της χώρας, για να σταματήσει την προμήθεια των προϊόντων πετρελαίου. αλλά υπάρχει κάτι στρατηγικά πιο σημαντικό που διακυβεύεται: ο ρόλος της Συρίας ως ένα κομβικό σημείο των εναλλακτικών ενεργειακών διαδρόμων, μέσω της Τουρκίας και άλλων οδών, που ελέγχεται από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 ο «πόλεμος των αγωγών» έχει αρχίσει: κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ιράκ το 2003, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέστρεψαν τον αγωγό Κιρκούκ-Μπανιάς που μετέφερε ιρακινό πετρέλαιο στη Συρία. παρέμεινε σε χρήση, ωστόσο, μεταξύ της Ain Zalah και της Suweidiva.

στη συνέχεια, κατά παράβαση των απαγορεύσεων της Ουάσιγκτον, η Δαμασκός και η Βαγδάτη έχουν αναλάβει το έργο για δύο αγωγούς πετρελαίου και έναν αγωγό φυσικού αερίου μέσω της Συρίας, που συνδέει τις Ιρακινές πηγές με τη Μεσόγειο και στη συνέχεια τις διεθνείς αγορές.

ακόμη πιο επικίνδυνη για τα δυτικά συμφέροντα είναι η συμφωνία που υπογράφηκε τον Μάιο του 2011 μεταξύ Δαμασκού, Βαγδάτης και Τεχεράνης: περιλαμβάνει την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου, μέσω του Ιράκ, ο οποίος θα μεταφέρει ιρανικό φυσικό αέριο στην Συρία και από εκεί στις αγορές του εξωτερικού. αυτά και άλλα χρηματοδοτούμενα ήδη έργα, έχουν φορμαριστεί από ό, τι ο οργανισμός των ΗΠΑ ορίζει ως «αβέβαιη κατάσταση της ασφάλειας στη Συρία»

πρωτοδημοσιεύτηκε στο il Manifesto.
πηγή

Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!