Πολλαπλές (απείραχτες) συντάξεις

Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ 
 «ΤΗΝ δόξαν των εθνοπατέρων ζηλώσαντες»…καλή κι η Παναγιώταινα. Χαμήλωσε τον πήχη κι έγινε δήμαρχος! Με τα «πρότυπά» του απ’ την κεντρική πολιτική σκηνή, τις «συνήθειες» και τα ήθη των «μεγάλων», άρχισε κι αυτός έτσι να σκέφτεται και να ενεργεί. Ως κοινοτάρχης, δήμαρχος, νομάρχης και περιφερειάρχης, «παντός καιρού», χωρίς να τον τρομάζουν «Καλλικράτες».
ΗΡΘΕ το τέλος (σε δόξα και χρήμα), ξέσπασε και η κρίση (για τους άλλους). Δεν το’ βαλε κάτω ο δήμαρχος κι ας είναι «τέως», ο εθνοπατέρας κι ας είναι παρελθόν (είτε εν ενεργεία). Μια καλή σύνταξη είναι ό,τι (του) χρειάζεται ως επιστέγασμα για το κλείσιμο μιας καριέρας γεμάτης «αγώνες». Για σιγουριά στα γεράματα και εξασφάλιση.
ΤΡΙΓΥΡΩ κλάμα και φωνές για τις συντάξεις και περικοπές, κι αυτοί (πολιτικοί, πολιτικάντηδες και άρχοντες των ΟΤΑ) με κλειστά τα μάτια και τ’ αυτιά. Μη φτάσει η γκρίνια των «ραγιάδων» και τους χαλάσει την ψυχή. Μην ανακόψει τη φόρα τους για δράση με έργα και «έργα» δημοτικά και εθνικά. Ύστερα, τ’ άνοιξαν (μάτια κι αυτιά) μιας κι άλλο δεν πήγαινε και σκέφθηκαν να νομοθετήσουν. Κατά του εαυτού τους! Για περικοπή της μιας απ’ τις δυο και τρεις συντάξεις που τους τύλιγαν σαν θερμαντικές κουβέρτες (κι από μέσα, αλεξίσφαιρο γιλέκο).


ΤΟ είδαμε οι «ταπεινοί», τονώθηκε το ηθικό μας και πήραμε κουράγιο για να αντέχουμε (κουτσουρεμένους μισθούς και κουρεμένες συντάξεις). Εκείνο που δεν αντέχουμε είναι η υποκρισία τους. Προστάτευσαν (διακομματικά) τους «εργαζόμενους» της Βουλής, έκοψαν και κάτι απ’ τη βουλευτική τους σύνταξη (γιατί να υπάρχει;), αλλά τις τσέπωσαν, κανονικά και απείραχτες! Γιατί; Γιατί…δεν πρόλαβαν οι (υπεράριθμοι) γραφιάδες του (υδροκέφαλου) Κράτους. Κι ούτε ένας τους (μία) εθνοπατέρας βγήκε να ξεσπαθώσει για να περισώσει τη (χαμένη) αξιοπρέπεια και να αποκαταστήσει την «τιμή» τους.
ΚΙ ύστερα; Έπεσαν πάνω σε εξεγερμένους. Σύστησαν υπομονή και ανοχή. Λόγω κρίσης και άδειων ταμείων. «Περικοπές στις δικές σας συντάξεις για να παραμείνουν απείραχτες οι δικές μας. Προσωρινά, μέχρι το θέμα να ξεχαστεί».
ΚΑΙ βγαίνουν, συντονισμένα και λάβροι, διακομματικά και επίμονα, κινδυνολογούντες με λεκτική…αυταρέσκεια και αγριάδα, να κόψουν τη φόρα των «Χρυσαυγητών»! Σαν να μην το πήραν χαμπάρι πως ο έλληνας είναι αντιφασίστας, αλλά η ψήφος του είναι «εκδικητική».
ΜΕΡΙΚΕΣ ακόμα εξυπνάδες τους και το «κακό» έρχεται. Μια ακόμα δόση κοινοβουλευτικής υποκρισίας και κάποιοι θα…δέρνουν κάποιους στη Βουλή, γρασάροντας τρίκυκλα.
ΚΙ ύστερα περιμένεις να φρενάρουν τα τρακτέρ, να κάνουν πίσω οι αγρότες (κι όχι μόνο).