Ανάμεσα στα Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής με τα οποία συμφώνησαν και τα τρία κόμματα που αποτελούν τη νέα κυβέρνηση, το πρώτο είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την εξής φράση: «Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.». Αυτή η έμπρακτη αναφορά στην ΑΟΖ σ’ ένα κείμενο αποδεκτό από το σύνολο της κυβέρνησης είναι ένα βήμα σημαντικό. Η ΑΟΖ πέρασε σε μία νέα φάση στον ελληνικό κόσμο. Από την αρχική ουτοπία που υπήρξε και που μετατράπηκε σιγά σιγά σε όραμα, για να εισέλθει στην πολιτική ατζέντα, τώρα η ΑΟΖ είναι επιτέλους ένας συγκεκριμένος σκοπός για την κυβέρνηση. Έτσι έχουμε ένα πρώτο στάδιο δικαίωσης του Θεόδωρου Καρυώτη και του Βασίλη Μαρκεζίνη που προσπάθησαν τόσα χρόνια να γίνει γνωστό το θέμα σε όλο τον ελληνικό λαό.
Με τη νέα κυβέρνηση, η Ελλάδα ακολουθεί το άνοιγμα της Κύπρου και συγκεκριμένα του Τάσσου Παπαδόπουλου, αφού συνειδητοποίησε ότι η θέσπιση της ΑΟΖ είναι το πρώτο στάδιο της εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου. Και στο τελευταίο μέρος, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε το ρόλο του Αντώνη Φώσκολου και του Ηλία Κονοφάγου. Τώρα με αυτόν τον στρατηγικό σκοπό, η πατρίδα μας πρέπει να προχωρήσει όσο πιο γρήγορα γίνεται στην υλοποίησή του, προσπερνώντας την εσωτερική αδράνεια που καθυστέρησε τόσα χρόνια την ύπαρξη της ΑΟΖ στον ελληνικό χώρο. Θα ήταν καλό λοιπόν το Δίκαιο της Θάλασσας να γίνει και ευρύτερα γνωστό, για να μην έχουμε αντιδράσεις από ειδικούς που δεν έκαναν τίποτα τόσα χρόνια για να το εφαρμόσουν. Βέβαια υπάρχει πάντα η δικαιολογία της έλλειψης πολιτικής βούλησης, αλλά αυτό δεν αρκεί πλέον. Τώρα κάθε Έλληνας ειδικός έχει το καθήκον να προωθήσει το θέμα και μάλιστα να υποστηρίξει ή να πιέσει τη νέα κυβέρνηση για να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το νομοσχέδιο της ανακήρυξης της ΑΟΖ. Και στη συνέχεια, την ώρα της υπερψήφισης της Βουλής των Ελλήνων να συμφωνήσει και η αντιπολίτευση ότι η ΑΟΖ είναι όντως ένα εθνικό ζήτημα Εξωτερικής Πολιτικής, με το οποίο μπορούμε πραγματικά ν’ αλλάξουμε τα δεδομένα, για να μην έχουμε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις που δεν βοήθησαν ποτέ την εξέλιξη της Ελλάδας. Για να ξεπεράσουμε την τωρινή οικονομική κατάσταση, πρέπει ν κάνουμε αυτή τη στρατηγική κίνηση.
Με τη νέα κυβέρνηση, η Ελλάδα ακολουθεί το άνοιγμα της Κύπρου και συγκεκριμένα του Τάσσου Παπαδόπουλου, αφού συνειδητοποίησε ότι η θέσπιση της ΑΟΖ είναι το πρώτο στάδιο της εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου. Και στο τελευταίο μέρος, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε το ρόλο του Αντώνη Φώσκολου και του Ηλία Κονοφάγου. Τώρα με αυτόν τον στρατηγικό σκοπό, η πατρίδα μας πρέπει να προχωρήσει όσο πιο γρήγορα γίνεται στην υλοποίησή του, προσπερνώντας την εσωτερική αδράνεια που καθυστέρησε τόσα χρόνια την ύπαρξη της ΑΟΖ στον ελληνικό χώρο. Θα ήταν καλό λοιπόν το Δίκαιο της Θάλασσας να γίνει και ευρύτερα γνωστό, για να μην έχουμε αντιδράσεις από ειδικούς που δεν έκαναν τίποτα τόσα χρόνια για να το εφαρμόσουν. Βέβαια υπάρχει πάντα η δικαιολογία της έλλειψης πολιτικής βούλησης, αλλά αυτό δεν αρκεί πλέον. Τώρα κάθε Έλληνας ειδικός έχει το καθήκον να προωθήσει το θέμα και μάλιστα να υποστηρίξει ή να πιέσει τη νέα κυβέρνηση για να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα το νομοσχέδιο της ανακήρυξης της ΑΟΖ. Και στη συνέχεια, την ώρα της υπερψήφισης της Βουλής των Ελλήνων να συμφωνήσει και η αντιπολίτευση ότι η ΑΟΖ είναι όντως ένα εθνικό ζήτημα Εξωτερικής Πολιτικής, με το οποίο μπορούμε πραγματικά ν’ αλλάξουμε τα δεδομένα, για να μην έχουμε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις που δεν βοήθησαν ποτέ την εξέλιξη της Ελλάδας. Για να ξεπεράσουμε την τωρινή οικονομική κατάσταση, πρέπει ν κάνουμε αυτή τη στρατηγική κίνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου