Του Θανάση Νικολαΐδη ΕΝΑΣ παλικαράς απέναντι σε δυο γυναίκες κι ο φασισμός κόντρα στην ελευθερία του λόγου. Τα είδαμε, τα περιέγραψαν και αναμένουμε της…διευκρινίσεις του καταζητούμενου κ. Κασιδιάρη. Και είπαμε πως δεν τρέχει τίποτα με τους ανθρώπους και το κόμμα της «Χρυσής Αυγής»…Αποδέχτηκαν τη δημοκρατία με τους κανόνες της, ψηφίστηκαν από μερίδα δυσαρεστημένων και που υπερψηφίζουν…καταψηφίζοντας και σκεφθήκαμε πως οι «κλασικοί» δημοκράτες βρήκαν τον μάστορά τους. Με δημοκρατία. Θα λιγοστέψουν τις νόμιμες αυθαιρεσίες τους, τα προνόμια, την καλοπέραση και το δούλεμα των μαζών που τους ψηφίζουν, μη πλακώσει ο φασισμός.
ΩΣΤΟΣΟ, οι ενθουσιασμένοι και ακράτητοι Χρυσαυγίτες του 7% και των διψήφιων εδρών μας θύμισαν την παροιμία «θέλει η π…. να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει». Ξεχύθηκαν στους δρόμους για να δείρουν λαθρομετανάστες, ο κόσμος τρόμαξε και δεν τους βλέπει πια σαν «καλούς Σαμαρείτες» είτε υποκατάστατα αστυνομικών. Και, αντί ο κ. Μιχαλολιάκος να μετριάσει τις εντυπώσεις απ’ το επεισόδιο και τα επίχειρα της πράξης του…παλικαριού(-ά) του, εμφανίζεται αναφανδόν παπαδοπουλικός και πολλά υποσχόμενος.
ΤΟ θέμα εξαντλήθηκε, γι αυτό και θα το περιορίσουμε στο χώρο (στούντιο) όπου συνέβη το επεισόδιο και στα πρόσωπα-αυτόπτες-δράστες, θύματα και αδιάφορα τύπου Παυλόπουλου. Τον είδαμε σε μια ενστικτώδη κίνηση να αποφεύγει το κατάβρεγμα, αλλά δεν τον είδαμε καν να στρέφει το πρόσωπό του προς την πλευρά της κας Δούρου. Ούτε να σηκώνεται όρθιος για της κας Κανέλλη τον ξυλοδαρμό απ’ τον τραμπούκο. Είδαμε έναν Προκόπη ψυχρό, δειλό και αδιάφορο πριν και μετά, σήμερα τώρα. Κι αν ο κ. Παπαδάκης αντέδρασε κατά τις δυνάμεις και την…ηλικία του και οι έτεροι δύο άντρες «κινήθηκαν» με μια διαβάθμιση «ενδιαφέροντος» και αντανακλαστικών που δεν μας ενθουσίασαν, του κ. Παυλόπουλου τα αντανακλαστικά ήταν ανύπαρκτα.
ΔΕΝ είναι πλέον υπουργός για να δουλέψει το «αισχρό» νομοσχέδιο των κοινοβουλευτικών μπόνους στο πρώτο κόμμα. Ούτε δουλεύει την υπόθεση των βατοπεδινών κατορθωμάτων για να τσεπώνει μερικές εκατοντάδες(;) ευρώ ανά σελίδα, για να λειτουργήσουν τα αντανακλαστικά του σαν από ηλεκτρική εκκένωση.
ΕΝΑΣ «σεμνός και ταπεινός» συζητητής ήταν ο κ. Παυλόπουλος σε ένα πάνελ τηλεοπτικό και μάρτυρας ενός επεισοδίου, άοσμου για την ψηφοθηρική του μύτη, άχρωμου για τα «προεκλογικά» του μάτια. «Δεν είναι ώρα για ηρωισμούς, ούτε για…εχθρούς» θα σκέφθηκε. Κι έδερνε ο τραμπούκος με την άνεση μπροστά στην προκοπ(η)ακή αδιαφορία της δειλίας(;) και της σκοπιμότητας(;;).
Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου