... πέθανε ο άρχοντας που κυβερνούσε. Πέθανε σε μια περίοδο όπου η πολιτεία ήταν κυκλωμένη από πολλούς εχθρούς και στο εσωτερικό αντιμετώπιζε πολλαπλά προβλήματα: η παρακμή είχε γίνει σήψη και κανένας πια δε χαμογελούσε. Ο άρχοντας δεν άφησε διάδοχο κι έτσι όλοι του οι αξιωματούχοι έσπευσαν να διεκδικήσουν για τον εαυτό τους τη θέση του. Ωστόσο, οι άνθρωποι της πολιτείας γνώριζαν καλά το ποιόν των αξιωματούχων οι οποίοι έτρωγαν κι έπιναν και ζούσαν με πολυτέλεια χρόνια τώρα με την ανοχή του κουρασμένου απ' τα χρόνια άρχοντα. Για το λόγο αυτό είχαν πέσει σε απελπισία.
Συνειδητοποιούσαν πως η πολιτεία, ειδικά σε εκείνη τη συγκυρία είχε ανάγκη έναν άρχοντα, αλλά ήξεραν, επίσης, πως κανένας από τους αξιωματούχους του νεκρού άρχοντα δε θα έκανε το παραμικρό για το καλό τους - το απέδειξαν στο διάστημα που κυβερνούσαν οι ίδιοι εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του άρχοντα, μάλιστα είχαν ήδη αρχίσει να γλεντούν με τους εχθρούς της πολιτείας και να συζητούν το ξεπούλημα κτημάτων της πολιτείας, προκειμένου να αυξήσουν τις δικές τους περιουσίες.
Μαζεύτηκαν, λοιπόν, στην κεντρική πλατεία της πολιτείας, για να αποφασίσουν τι θα κάνουν. Το συζήτησαν, κατέληξαν στο ότι κανένας απ' τους αξιωματούχους δεν ήταν κατάλληλος για τη θέση του άρχοντα και, τελικά, αποφάσισαν να περιμένουν στην πλατεία και να κάνουν άρχοντά τους τον πρώτο διαβάτη που θα περνούσε, όποιος κι αν ήταν αυτός.
Μετά από λίγη ώρα, βλέπουν έναν φτωχοντυμένο αγρότη να περνάει. Τον πλησιάζουν και του λένε ότι από σήμερα αυτός θα είναι ο άρχοντας της πολιτείας. Ο άνθρωπος τρομοκρατήθηκε.
"Πρέπει να φροντίσω τα χωράφια μου. Δεν μπορώ να γίνω άρχοντας. Εγώ μόνο να καλλιεργώ τη γη ξέρω"
Αλλά οι συμπολίτες του δε δέχονταν αντιρρήσεις. Τον έκαναν άρχοντα κι εκείνος τιμώρησε και απομάκρυνε τους αξιωματούχους που διασπάθιζαν τον πλούτο της πολιτείας και του λαού - είχε βιώσει και ο ίδιος την αδικία και τη σκληρότητά τους και τους γνώριζε όλους καλά. Διοίκησε με δικαιοσύνη και αγάπη για τους συμπολίτες του που με όρεξη δούλεψαν για χάρη του και για χάρη της πολιτείας τους που πλέον την ένιωθαν και πάλι δική τους. Και τα χρόνια απέδειξαν πως ήταν ο καλύτερος ηγέτης που θα μπορούσε να ονειρευτεί η μακρινή πολιτεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου