Ανοικτή επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Κύριε Βενιζέλο,
Σας απευθύνομαι για τρίτη φορά. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί το κάνω. Άλλοι θα μιλήσουν για εμμονή. Δεν σας κρύβω πως δίστασα αρκετά πριν αποφασίσω να σας γράψω μια ακόμη επιστολή που δεν θα απαντήσετε. Μέσα στις αγιογραφίες των ημερών η επιστολή μου μπορεί να φαντάζει κουραστική και χωρίς νόημα. Αλλά το νόημα στα πράγματα, το δίνει ο καθένας με τον τρόπο του.
Σε καιρούς κρίσης οι άνθρωποι είναι περισσότερο έτοιμοι να εξαπατηθούν από το να αγανακτήσουν. Παρακολουθώ με σαρκασμό ανθρώπους που με έπαιρναν τηλέφωνο μετά τις δύο επιστολές μου για να μου προσθέσουν μια ακόμη πλευρά για τον τρόπο που πολιτευτήκατε, (περιέγραφαν όσα κάνατε «νομοθετικά τερατουργήματα») τώρα να κάνουν δηλώσεις υποστήριξής σας. Αγωνιούν σχεδόν να αναλάβουν το δύσκολο έργο να σας σηκώσουν στα χέρια για να σας οδηγήσουν ως το θρόνο της κομματικής ηγεσίας. «Αυτή είναι η πολιτική» θα σκεφτούν πολλοί. «Όχι, δεν είναι αυτή η πολιτική» σκέφτομαι και γι’ αυτό σας γράφω. Η πολιτική χωρίς ηθική είναι η ηθική των τυράννων. Η χώρα αυτή αξίζει κάτι παραπάνω.
Ας αρχίσουμε λοιπόν και πάλι από τα εύκολα. Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού. Η παραμονή σας στο υπουργείο σφράγισε αυτό που τότε φάνταζε μεγάλο επίτευγμα: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν πως ήταν ένα μεγάλο φαγοπότι. Με «έργα», απευθείας αναθέσεις και τηλεοπτική εθνική υπερηφάνεια. Τα σκουπίδια που ψάχνουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, είναι εκείνα τα αποφάγια. Δεν έγινε ποτέ κανένας δημόσιος απολογισμός για το πόσα δισεκατομμύρια στοίχησαν οι Ολυμπιακοί. Βλέπουμε μόνο πόσο μας στοιχίζουν σήμερα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό κόστος, αλλά και σε εκείνη την εικόνα του «τεμπέλη έλληνα» που φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας. Κανένας λαός δεν είναι τεμπέλικος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις σας δηλαδή, απλώς έδιναν δισεκατομμύρια για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες, επενδύσεις SIEMENS, υποβρύχια που έγερναν, «εκσυγχρονιστικά» έργα σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών. Και κάποια μέλη τους έπαιρναν μίζες και ανέβαιναν θέση στην πολιτική επετηρίδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Κύριε Βενιζέλο,
Σας απευθύνομαι για τρίτη φορά. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί το κάνω. Άλλοι θα μιλήσουν για εμμονή. Δεν σας κρύβω πως δίστασα αρκετά πριν αποφασίσω να σας γράψω μια ακόμη επιστολή που δεν θα απαντήσετε. Μέσα στις αγιογραφίες των ημερών η επιστολή μου μπορεί να φαντάζει κουραστική και χωρίς νόημα. Αλλά το νόημα στα πράγματα, το δίνει ο καθένας με τον τρόπο του.
Σε καιρούς κρίσης οι άνθρωποι είναι περισσότερο έτοιμοι να εξαπατηθούν από το να αγανακτήσουν. Παρακολουθώ με σαρκασμό ανθρώπους που με έπαιρναν τηλέφωνο μετά τις δύο επιστολές μου για να μου προσθέσουν μια ακόμη πλευρά για τον τρόπο που πολιτευτήκατε, (περιέγραφαν όσα κάνατε «νομοθετικά τερατουργήματα») τώρα να κάνουν δηλώσεις υποστήριξής σας. Αγωνιούν σχεδόν να αναλάβουν το δύσκολο έργο να σας σηκώσουν στα χέρια για να σας οδηγήσουν ως το θρόνο της κομματικής ηγεσίας. «Αυτή είναι η πολιτική» θα σκεφτούν πολλοί. «Όχι, δεν είναι αυτή η πολιτική» σκέφτομαι και γι’ αυτό σας γράφω. Η πολιτική χωρίς ηθική είναι η ηθική των τυράννων. Η χώρα αυτή αξίζει κάτι παραπάνω.
Ας αρχίσουμε λοιπόν και πάλι από τα εύκολα. Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού. Η παραμονή σας στο υπουργείο σφράγισε αυτό που τότε φάνταζε μεγάλο επίτευγμα: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν πως ήταν ένα μεγάλο φαγοπότι. Με «έργα», απευθείας αναθέσεις και τηλεοπτική εθνική υπερηφάνεια. Τα σκουπίδια που ψάχνουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, είναι εκείνα τα αποφάγια. Δεν έγινε ποτέ κανένας δημόσιος απολογισμός για το πόσα δισεκατομμύρια στοίχησαν οι Ολυμπιακοί. Βλέπουμε μόνο πόσο μας στοιχίζουν σήμερα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό κόστος, αλλά και σε εκείνη την εικόνα του «τεμπέλη έλληνα» που φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας. Κανένας λαός δεν είναι τεμπέλικος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις σας δηλαδή, απλώς έδιναν δισεκατομμύρια για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες, επενδύσεις SIEMENS, υποβρύχια που έγερναν, «εκσυγχρονιστικά» έργα σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών. Και κάποια μέλη τους έπαιρναν μίζες και ανέβαιναν θέση στην πολιτική επετηρίδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο θέμα μας.
Το 2003 ήσασταν επίσης υπουργός Πολιτισμού. Τον Απρίλιο του 2003 υπογράψατε υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες αποχαρακτηρίζονταν από Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία, δύο βιομηχανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Τα εργοστάσια ΦΙΞ και ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και τα δύο σε περιοχές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη αξία γης. Οι ιδιοκτήτες τους δηλαδή, οι οποίοι είχαν ήδη αποζημιωθεί για τους χαρακτηρισμούς, θα γίνονταν σκανδαλωδώς πιο πλούσιοι. Είναι χαρακτηριστικό, πως οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΗ είχαν πάρει δικαίωμα μεταφοράς συντελεστή και δόμησης για 110.000 τετραγωνικά μέτρα. Παρ’ όλα αυτά εσείς αποχαρακτηρίσατε τμήματα του μνημείου για να οικοδομήσει η ιδιοκτήτρια εταιρεία 5 εξαόροφες οικοδομές, 1 πενταόροφη, 1 μονοκατοικία και 400 θέσεις πάρκινγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου