Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά...

Αυτή θα είναι η τελευταία ανάρτησή μου, σχετικά με το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, γιατί θεωρώ ότι ο σκοπός ήταν αυτός ακριβώς: να τρωγόμαστε σχετικά με τον αληθινό ρόλο του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ και να ξεστρατίζουμε απ' τον αληθινό εθνικό μας στόχο. Κάποιοι μίλησαν ακόμη και για διασπορά διχόνοιας, επειδή διατύπωσα κάποιες σκέψεις μου σχετικά με τα γεγονότα της Πέμπτης... Εγώ δεν έχω να πω τίποτα άλλο απ' το να δώσω συγχαρητήρια για την ταχύτητα με την οποία κάποιοι ξέχασαν την υπόσχεσή μας να αγωνιστούμε για τη χώρα, χωρίς κομματικές σημαίες, αλλά μόνο με την ελληνική. Τώρα, αν κάποιοι προτιμούν την ''ταξική πάλη'' της κ. Παπαρήγα από τον εθνικό αγώνα και την ενότητα των Ελλήνων, με γεια τους με χαρά τους: ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του।Κρίμα για τον άνθρωπο που έχασε τη ζωή του και πιο πολύ κρίμα για όσους καπηλεύονται το θάνατο ενός ανθρώπου για τους σκοπούς τους.

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά...

Η 20η Οκτωβρίου ήταν μία μέρα σταθμός από πολλές απόψεις. Ένας άνθρωπος πέθανε στη διάρκεια των διαδηλώσεων: ένας συνάνθρωπός μας πάνω απ' όλα, αυτό θα έπρεπε να είναι το πιο σημαντικό, αυτό που θα βάραινε, όμως, η χθεσινή μέρα δε σημαδεύτηκε μόνο απ' το θάνατο αυτού του ανθρώπου.

Χθες η πλατεία Συντάγματος από πλατεία των ακομμάτιστων, ανεξάρτητων Ελλήνων έγινε η πλατεία του ΠΑΜΕ, η πλατεία όπου ''το ΠΑΜΕ δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τους κουκουλοφόρους'' - το ΠΑΜΕ όχι ο συγκεντρωμένος ελληνικός λαός। Χθες η κ. Αλέκα Παπαρήγα από κομπάρσος του λαϊκού και εθνικού αγώνα - ενάντια στον οποίο τοποθετήθηκε επανειλημμένως, επειδή δε βρισκόταν κάτω από τις φτερούγες του ΚΚΕ - έγινε η πρωταγωνίστρια και αμέσως βρήκε την ευκαιρία εμμέσως, βέβαια, να στιγματίσει κινήματα πολιτών, όπως το "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ''.

Χθες οι ακομμάτιστοι ανεξάρτητοι Έλληνες, που σύνθημά τους ήταν το ''κατεβαίνουμε χωρίς κομματικές σημαίες'' όχι μόνο αποδέχτηκαν την κομματική παρουσία του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, οι εκπρόσωποι του οποίου κρατούσαν μόνο σημαίες του ΠΑΜΕ και κόκκινες σημαίες, αλλά και έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τους μέχρι πρότινος συναγωνιστές τους, επειδή τόλμησαν να διατυπώσουν τις απόψεις του ενάντια στην κομματική παρουσία που, τελικά, κατάφερε να καπηλευθεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τον αγώνα για την Ελλάδα.

Η συναισθηματική ένταση ήταν αρκετή σε μερικούς, για να ξεχάσουν τον τρόπο που αντιμετώπιζαν τα μέλη του ΠΑΜΕ τους πατριώτες που μιλούσαν για κατοχή της χώρας απ' τους λαθρομετανάστες, ή τον τρόπο που η κ. Παπαρήγα αντιμετώπιζε τους αγανακτισμένους που διαδήλωναν κατά του καθεστώτος (http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/06/blog-post_2057.html και http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=285780 και http://www.antinews.gr/2011/06/07/105152/ ). Και όχι μόνο ξέχασαν, αλλά και δεν άκουσαν με τη δέουσα προσοχή της δηλώσεις της μεγάλης πρωταγωνίστριας της χθεσινής μέρας - ναι, η κ. Παπαρήγα και το ΠΑΜΕ έγιναν οι πρωταγωνιστές και όχι οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που πλημμύρισαν τους δρόμους, για να απαιτήσουν πίσω την πατρίδα τους:

"Αυτός ο ιδεολογικός χώρος (σ. που είπε ότι η πλατεία Συντάγματος δεν είναι ιδιοκτησία του ΠΑΜΕ) δεν ρέπει προς τον κουκουλοφορισμό, αλλά πιστεύει πως με ένα ντου θα αντικατασταθεί μια εκλογική μάχη, και με ένα ντου και μια εκλογική μάχη όλα θα είναι καλά στην Ελλάδα και να γίνει μια κυβέρνηση συνεργασίας -γιατί να έχουμε μόνο ένα μπλογκ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - και αυτό τους παρασύρει σε μια ωραιοποίηση του κουκουλοφορισμού... Για να το πω καθαρά, κυβέρνηση, κόμματα, όσοι φοβούνται την ταξική πάλη νομίζουν ότι μπορούν να την καταστείλουν, είτε με το μαστίγιο, είτε με το καρότο, είτε με αυτούς τους μηχανισμούς παρακρατικούς που παρασύρουν και αθώα παιδιά... Αποδεικνύεται εδώ ότι η Ταξική πάλη είναι πολύ ώριμη να οξυνθεί στην Ελλάδα... άλλη διέξοδος δεν υπάρχει από το ο λαός να πάρει στα χέρια του την υπόθεση, όσο πιο μαζικό κίνημα τόσο λιγότερη θα είναι η τρομοκρατία και η προβοκάτσια.''

Δηλαδή, αρνιέται η κ. Παπαρήγα το ''ντου'' και την όποια χρησιμότητα μιας εκλογικής μάχης και μιας κυβέρνησης συνεργασίας, αφού το μόνο που θα έχει αποτέλεσμα είναι ένα μαζικό ταξικό κίνημα, μια σύγκρουση, δηλαδή ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις που οξύνεται στην Ελλάδα. Τη στιγμή που όλοι καλούμε σε ενότητα όλους τους Έλληνες η κ. Παπαρήγα αναφέρεται σε ταξικό, όχι εθνικό αγώνα. Ο λαός καλείται να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, αλλά κάτω από την ιδεολογική ομπρέλα του Κομμουνιστικού Κόμματος, όπως άλλωστε ήταν και η θέση της κ. Παπαρήγα για τους αγανακτισμένους.

Πάντως, ο σκοπός επετεύχθη: ο πατριωτικός χώρος έχει διχαστεί, ανάμεσα σε αυτούς που βλέπουν με υποψία τον πρωταγωνιστικό ρόλο που ανέλαβε ξαφνικά το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, και σε αυτούς που τους κατηγορούν για αναλγησία και μικροψυχία, εκφράζοντας, παράλληλα, το θαυμασμό τους για την αγωνιστικότητα και την οργάνωση του ΠΑΜΕ.

Αναρωτιέται κανείς μήπως θα πρέπει να σταματήσει να θλίβεται με αυτήν την εικόνα της ελληνικής κοινωνίας και να περιοριστεί σε ρόλο απλού παρατηρητή και να βάλει τα γέλια με το πόσο εύκολα οι Έλληνες ξεχνάμε... Τώρα είμαστε όλοι ΚΚΕ και ΠΑΜΕ, όπως μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήμασταν όλοι Αμερικανοί.
http://endelehia.blogspot.com/2011/10/blog-post_21.html Δείτε κι εδώhttp://www।resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=28180#28180

Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!