Τα Ελληνικά όπλα στη μάχη

Ίσως, πει κάποιος ότι κοιτάω το δέντρο και χάνω το δάσος, αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε κάτι που μου φαίνεται λανθασμένο και οξύμωρο. Ίσως, πάλι να σας φανούν ανούσια και αστεία τα όσα γράφω.

Διαβάζω τον τελευταίο καιρό πολλά εξαιρετικά κείμενα αγανάκτησης απλών ανθρώπων που εκφράζουν τη διάθεσή τους να αγωνιστούν για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με υπέροχη θέρμη: Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω οι Έλληνες και .. "NON PASSARAN" (ένα παράδειγμα). Όσο κι αν προσπαθώ να κρατήσω μέσα μου τη χαρά για την τόση θέρμη που μοιράστηκα με το συγγραφέα του κειμένου, αυτό το ξένο σύνθημα μου προκαλεί μια αίσθηση ψεύτικου, κρύου - σαν να άκουσα το Βασιλιά Λεωνίδα να απαντάει στην απαίτηση του Πέρση βασιλιά να παραδώσει τα όπλα του, λέγοντας "COME AND GET IT", ή το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη να λέει στους συγκεντρωμένους Έλληνες "LIBERTE, EGALITE, FRATERNITE".

Στη φιλοσοφία και στην ψυχολογία έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σκέψη και η γλώσσα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και ότι η σκέψη κάποιου φτάνει ως εκεί που φτάνει η γλώσσα του. Επίσης, όλοι γνωρίζουμε πως η γλώσσα είναι ο καθρέφτης του πολιτισμού και της ιδιαίτερης προσωπικότητας ενός λαού. Πώς, λοιπόν, να νιώσω ευχαρίστηση, όταν ακούω Έλληνες να αγωνίζονται για την Ελλάδα, δηλαδή τον ίδιο τους τον εαυτό, με συνθήματα που δημιουργήθηκαν, εξέφρασαν κι εμψύχωσαν τους αγώνες άλλων λαών; Θα μου πείτε, κάποια πράγματα είναι κοινά για όλους τους λαούς. Σωστά, ωστόσο ο κάθε λαός προσαρμόζει τα συνθήματα στις ανάγκες και τη γλώσσα του, για να τα κάνει δικά του. Και η λογική είναι απλή: πώς περιμένετε να εμπνεύσετε τον απλό Έλληνα πολίτη με συνθήματα τα οποία δεν καταλαβαίνει τη σημασία τους;

Αλλά υπάρχει κι ένα βαθύτερο διακύβευμα στην όλη υπόθεση. Όλοι γνωρίζουμε, έχουμε, επιτέλους, συνειδητοποιήσει ότι όλη αυτή η επίθεση που δεχόμαστε είναι στοχευμένη και οργανωμένη εδώ και χρόνια, όχι, απλά, εναντίον της τωρινής γενιάς Ελλήνων, αλλά του Ελληνισμού - θέλουν να μας εξαφανίσουν, επειδή έτσι νομίζουν πως θα εξαφανίσουν τον Ελληνισμό και όσα πρεσβεύει. Αγωνιζόμενοι, λοιπόν, με συνθήματα σε ξένες γλώσσες και με σημαίες ξένων χωρών στα χέρια είναι σαν να αποδεχόμαστε, ουσιαστικά, την ήττα μας: ναι, θα φωνάξουμε και για τις άλλες χώρες, όπως κάνουμε πάντα, αλλά, αφού πρώτα σώσουμε τη δική μας και γίνουμε το παράδειγμα προς μίμηση ξανά για όλη την ανθρωπότητα.

Σ' αυτόν τον αγώνα επιβίωσης σε ποιον πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη, σε ποιον να πιστέψουμε, αν όχι στον εαυτό μας που είναι το αποτέλεσμα μιας πορείας γεμάτης αγώνων και θυσιών δεκάδων αιώνων; Αν θέλουμε να επιβιώσουμε και να νικήσουμε για άλλη μια φορά, η ξενομανία που μας έφερε σ' αυτήν την έσχατη ώρα δε θα μας βοηθήσει. Είμαστε Έλληνες, φέρουμε μαζί μας την εμπειρία και τη σοφία χιλιάδων ετών, την εμπειρία και τη σοφία που μας πέρασαν μέσ' από τα γονίδια που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας. Μια εμπειρία και σοφία που τόσα χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες την περιφρονούσαμε και κλείναμε τα μάτια μπροστά της, για να γίνουμε αυτό που μας επέβαλαν, χωρίς να το αντιληφθούμε, να γίνουμε: μας έπεισαν πως έπρεπε να γίνουμε Ευρωπαίοι, Δυτικοί, Αμερικάνοι και να πάψουμε να είμαστε Έλληνες - όμως, είναι η πιο απλή αλήθεια πως όποιος παριστάνει ότι είναι κάτι που δεν είναι καταστρέφεται.

Κι εμείς είμαστε κάτι για το οποίο δικαιούμαστε να υπερηφανευόμαστε: είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, ενός λαού που ευεργέτησε όσο λίγοι την ανθρωπότητα. Από μας περιμένει για άλλη μια φορά ο κόσμος να του δείξουμε το δρόμο προς τη νέα απελευθέρωση, να σταματήσουμε τη νέα υποδούλωση, όπως κάναμε με τους Πέρσες στην αρχαιότητα, ή τους Ναζί στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν εμείς προσπαθούμε να απελευθερώσουμε την Ελλάδα, αναμασώντας συνθήματα που οι περισσότεροι δεν τα καταλαβαίνουμε καν, πώς θα βοηθήσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και μετά τους υπόλοιπους; Δεν μπορείς να αγωνίζεσαι, φωνάζοντας κάτι που το νιώθεις ξένο στα αυτιά σου πρώτα εσύ ο ίδιος.

Πότε οι Έλληνες αγωνίστηκαν με ξένα συνθήματα; Πάντα ο μεγαλύτερος σύμμαχος των Ελλήνων στους άνισους αγώνες τους ήταν οι αρχές τους, οι ιδέες τους, η προσωπικότητά τους, η σκέψη τους ελεύθερη απ' το σκοταδισμό των άλλων και όλα εκφράζονταν μέσα στη γλώσσα. Και η γλώσσα είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, ο συνδετικός κρίκος που μας ενώνει μαζί τους και με το πνεύμα τους - δε σας προξενεί εντύπωση η λύσσα ορισμένων κύκλων να αλλοιώσουν την ελληνική γλώσσα και να επιβάλλουν τη χρήση των ελληνικών με λατινικούς χαρακτήρες; Είδατε κανέναν Άγγλο να γράφει με ελληνικούς χαρακτήρες;

Πριν λίγο καιρό άκουσα έναν Αυστραλό καθηγητή Πανεπιστημίου να λέει πως, για να σωθεί ο κόσμος απ' την παρούσα κρίση αξιών πρέπει να γυρίσουμε στους Έλληνες, στις αξίες και στον τρόπο σκέψης τους. Και ο καλύτερος τρόπος να καταλάβεις πώς σκέφτεται κάποιος είναι να μάθεις τη γλώσσα του, αφού η σκέψη ταξιδεύει ως εκεί που της επιτρέπουν τα όρια της γλώσσας και, όπως όλοι παραδέχονται, η ελληνική γλώσσα δεν έχει όρια. Γι' αυτό και τα κράτη που επιθυμούν να προοδεύσουν ενθαρρύνουν τη διδασκαλία των ελληνικών. Γι' αυτό, όταν ένας ξένος θέλει να δώσει κύρος στο λόγο του, χρησιμοποιεί αρχαίες ελληνικές λέξεις...

Έχουμε, λοιπόν, στα χέρια μας ένα όπλο με απεριόριστη δύναμη, ας μην το εγκαταλείψουμε...

http://endelehia.blogspot.com/2011/09/blog-post_3569.html


Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!