Από το nikiplo Ευγενής ένδεια...
Αποφεύγω εντελεχώς να σχολιάζω την επικαιρότητα από αυτό το μπλογκ, το οποίο έχει σαφώς άλλους προσανατολισμούς. Ενόσω όμως αυτοί οι προσανατολισμοί, ενίοτε εδράζονται πάνω ακριβώς στην επικαιρότητα και τις συνέπειές της, ας μου συγχωρεθούν κάποιες παρασπονδίες, ωσάν και ταύτη...
Δεν είναι αστείο. Η χώρα μας και ο κόσμος μας θα βρεθεί μεταξύ σφύρας και άκμωνος. Το σφυρί και το αμόνι, θα ξηλώσουν όλες εκείνες τις παραδοσιακές σταθερές που τα τελευταία τουλάχιστον 35 χρόνια ειρηνικής "μεταπολίτευσης" είχαν βάλει. Επιβάλλοντας να δοκιμαστούν ακόμη και οι ίδιες οι διαπροσωπικές μας σχέσεις. Έχουμε ξεμάθει στη φτώχια, αλλά και σε κάτι χειρότερο: στην αξιοπρεπή φτώχια. Περνώντας μια τελευταία δεκαετία αφθονίας και αλόγιστης σπατάλης, μιας σπατάλης που κυρίως βασίστηκε στην credit economy και στο ευρώ €, σήμερα δεν μπορούμε να καταλάβουμε από που μας ήρθε...
Όλη αυτή η επίπλαστη ανύψωση των αξιών (σπίτια, μισθοί, υπηρεσίες, καταναλλωτικά αγαθά- από τα ακριβότερα στην ΕΕ, ενίοτε με κραυγαλαία διαφορά), δεν αποδείχθηκε παρά μια φούσκα. Που τώρα ως πομφόλυγας σπάει γεμίζοντας με πύον τη ζωή μας. Με 50 υπουργούς (από 25 που είχαμε κάποτε), 70 αεροπαγίτες (από 30), 50+ στρατηγούς (όσο ο στατός των ΗΠΑ) και ακόμη χειρότερο, τους διπλάσιους στην αποστρατεία, και τέλος 1000.000 ΔΥ, έναντι των 200.000 της Ρωσίας των 300 εκατομυρίων, καταντήσαμε να είμαστε αντιπαραγωγικοί.
Θυμάμαι πολύ καθαρά, όταν επισκεφθόμουν νέος χωριά τέλη της δεκαετίας του 70 και αρχές των 80ς, δεν έβρισκες ούτε έναν άνθρωπο κάτω των 50 ετών κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στην πραγματικότητα μόνο γέρους και γριές έβρισκες στα σπίτια, ενώ τα καφενεία ήταν κλειστά εκτός ενός το πολύ. Σήμερα τα περισσότερα είναι γεμάτα καφετέριες, ασφυκτικά συνωστισμένες στην εντόπια νεολαία, κυρίως την ημέρα, ενώ τις όποιες εργασίες κάνουν κυρίως οι αλλοδαποί.
Οι τράπεζες δάνειζαν όποιον έβρισκαν. Αρκούσε σε ένα νοικοκυριό, εισόδημα των 15000€ ανά έτος, για να δοθούν δάνεια 30ετίας, προκειμένου να αγοραστεί η πρώτη κύρια κατοικία. Και το επίσημο κράτος - εφορία, συνηγορούσε σε αυτό: Προβείτε σε αγορές για να έχετε φορολογικές ελαφρύνσεις. Αν και δεν αυξηθήκαμε σαν πληθυσμός διόλου, εν τούτοις η οικοδομή γνώρισε έκρηξη. Είχες σπίτι? Δεν πειράζει... νοίκιασέ το σε αλλοδαπούς και αγόρασε καινούριο... Το κράτος εκεί συνήγορος στη φούσκα... Κι έτσι η οικοδομή αντί να εξωραΐσει τον τόπο, να χτίσει τραίνα, σύγχρονες υποδομές, τσιμεντοποίησε τις πόλεις και τα χωριά, ακόμη και τα γραφικά, ασχημαίνοντας τη χώρα μας όσο ποτέ άλλοτε...
Ξαφνικά το credit economy κατέρρευσε. Δεν υπάρχει τίποτε παραγωγικό να δελεάσουμε τους εταίρους μας. Ούτε καν ο Τουρισμός. Τον απωλέσαμε οριστικά, καταστρέφοντάς τον με τις αρπαχτές μας. Ας δούμε τι γράφει για μας ο καλύτερος τουριστικός οδηγός του κόσμου, ο Lonely Planet: «Θα είμαστε πολύ ευτυχείς αν δεν είχαμε ποτέ ξανά την ευκαιρία στη ζωή μας να ξαναζήσουμε στην Ελλάδα: τα σκουπίδια της, την ατμοσφαιρική μόλυνση, τη δαιμονική οδήγηση, τους επιθετικούς εστιάτορες, την καταστροφή του περιβάλλοντος από την άναρχη δόμηση, την εξαφάνιση κάθε είδους παραδοσιακής ζωής και κάθε άνδρας, γυναίκα, παιδί θέλει να τα πιάσει γρήγορα από τους τουρίστες». Και αν αυτά τα γράφει ο πιο έγκυρος οδηγός, δεν χρειαζόμαστε άλλο καθρέφτη για το τι προσφέρουμε και σε ποιό επίπεδο κατατάσσεται αυτή η "βιομηχανία" μας.
Σήμερα η χώρα μας δεν έχει τίποτε να διαπραγματευτεί σε αντίθεση με τις υπόλοιπες PIGS, που έχουν μηδενικό εμπορικό ισοζύγιο και σημαντικότατη παραγωγή. Ως και η γειτονική Τουρκία έχει ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό. Οι υπόλοιποι βαλκάνιοι, κοιτάζουν το μέλλον και το βλέπουν φωτεινότερο, ενώ εμείς εδώ μόνο σκοτάδι αντικρύζουμε...
Σε όλο αυτό το κλίμα, οι ελληνικές τράπεζες άρχισαν να "σκάνε". Αν και κερδοφόρες, προστατευμένες από εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, εντούτοις όχι μόνο δεν συμμετέχουν σε μια πολιτική ενάντια στο πρόβλημα, αλλά αντίθετα είναι συστρατευμένες στο να το οξύνουν.
Ξαφνικά μας δέρνει η εσωστρέφεια, " να τους κοροϊδέψουμε γιατί κι αυτοί μας εξαπάτησαν", "να τους κλέψουμε", να "επαναδιαπραγματευτούμε= να τους ρίξουμε", κοκ. "Έξω από την ΕΕ", "επιστροφή στη δραχμή", φωνάζουν οι περισσότεροι αγνοώντας τις συνέπειες. Για παράδειγμα η επιστροφή στη νέα δραχμή (νδ) θα έκανε τον μισθό των 1000€ να πέσει ακαριαία στα 400€. Γιατί η νδ θα διολισθαίνει όπως κάποτε τα νομίσματα του ανατολικού μπλοκ. Τα προϊόντα όμως θα ακριβαίνουν "κλειδωμένα" στο ευρώ (γιατί δεν παράγουμε τίποτε, τα εισάγουμε κυρίως).
Χώρια που "αν τους ρίξουμε" πως θα ζητιανέψουμε δανεικά μετά από αυτούς? Είναι έτοιμο το 1000.000 των ΔΥ και επίσης άλλο ένα 500.000 ανθρώπων που ζουν από το δημόσιο να βιώσουν 0€ μισθό / μήνα για 6μήνες τουλάχιστον? Έναν χρόνο χωρίς εισόδημα? και δεν είναι κινδυνολογία αυτό... Η Αργεντινή που έκανε το ίδιο της πήρε 20 χρόνια να πάρει δάνεια... Γιατί ο κλονισμός της αξιοπιστίας (credibility) είναι σημαντικότερος της απώλειας κερδών στην παγκόσμια credit economy που ζούμε.
Τι μέλλει γενέσθαι? Ιδέες και λύσεις υπάρχουν διάσπαρτες, δεν θα τις βρείτε στα κανάλια ούτε σε εφημερίδες. Πολλές καλές έχω βρει εδώ: techie-chan
Το βέβαιο είναι πως ολοένα θα μπαίνουμε σε ένα ζοφερότερο μέλλον, ως λαός και ως χώρα, διαιρεμμένοι μεταξύ μας κυνηγώντας μάγισσες. Ακόμη και η βάση του κοινωνικού μας ιστού, η οικογένεια, θα σπάσει ανεπανόρθωτα, μεσούσης της κρίσης. Κανείς δεν θα μπορεί να βοηθήσει ούτε να αποτρέψει την καταστροφή του δικού του αγαπημένου ανθρώπου. Εκλεκτικές φιλίες, συγγένειες αίματος, σχέδια, όλα θα τα εξανεμίσει ο αεμοστρόβιλος των κανονιών, που θα προκαλέσουν οι τράπεζες. Που ετοιμάζονται και για "προσωποκρατήσεις" δλδ φυλακίσεις ανθρώπων "που ζουν ανάμεσά μας". Κάποιοι φοβούνται απώλεια συνόρων: Τους καθησυχάζω, λέγοντας ότι οι γείτονές μας δεν είναι τόσο ηλίθιοι να μας συσπειρώσουν απεμπολώντας την όποια ανάπτυξη και ανοδική πορεία έχουν αυτή τη στιγμή. Μόνοι μας θα φαγωθούμε, καθώς όλος αυτός ο όζων βούρκος (μαφία, διαπλοκή, νταβατζήδες, καρτέλ) θα μας πνίξει σιγά, σιγά κάνοντας τη ζωή μας κόλαση...
Δεν είναι αστείο. Η χώρα μας και ο κόσμος μας θα βρεθεί μεταξύ σφύρας και άκμωνος. Το σφυρί και το αμόνι, θα ξηλώσουν όλες εκείνες τις παραδοσιακές σταθερές που τα τελευταία τουλάχιστον 35 χρόνια ειρηνικής "μεταπολίτευσης" είχαν βάλει. Επιβάλλοντας να δοκιμαστούν ακόμη και οι ίδιες οι διαπροσωπικές μας σχέσεις. Έχουμε ξεμάθει στη φτώχια, αλλά και σε κάτι χειρότερο: στην αξιοπρεπή φτώχια. Περνώντας μια τελευταία δεκαετία αφθονίας και αλόγιστης σπατάλης, μιας σπατάλης που κυρίως βασίστηκε στην credit economy και στο ευρώ €, σήμερα δεν μπορούμε να καταλάβουμε από που μας ήρθε...
Όλη αυτή η επίπλαστη ανύψωση των αξιών (σπίτια, μισθοί, υπηρεσίες, καταναλλωτικά αγαθά- από τα ακριβότερα στην ΕΕ, ενίοτε με κραυγαλαία διαφορά), δεν αποδείχθηκε παρά μια φούσκα. Που τώρα ως πομφόλυγας σπάει γεμίζοντας με πύον τη ζωή μας. Με 50 υπουργούς (από 25 που είχαμε κάποτε), 70 αεροπαγίτες (από 30), 50+ στρατηγούς (όσο ο στατός των ΗΠΑ) και ακόμη χειρότερο, τους διπλάσιους στην αποστρατεία, και τέλος 1000.000 ΔΥ, έναντι των 200.000 της Ρωσίας των 300 εκατομυρίων, καταντήσαμε να είμαστε αντιπαραγωγικοί.
Θυμάμαι πολύ καθαρά, όταν επισκεφθόμουν νέος χωριά τέλη της δεκαετίας του 70 και αρχές των 80ς, δεν έβρισκες ούτε έναν άνθρωπο κάτω των 50 ετών κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στην πραγματικότητα μόνο γέρους και γριές έβρισκες στα σπίτια, ενώ τα καφενεία ήταν κλειστά εκτός ενός το πολύ. Σήμερα τα περισσότερα είναι γεμάτα καφετέριες, ασφυκτικά συνωστισμένες στην εντόπια νεολαία, κυρίως την ημέρα, ενώ τις όποιες εργασίες κάνουν κυρίως οι αλλοδαποί.
Οι τράπεζες δάνειζαν όποιον έβρισκαν. Αρκούσε σε ένα νοικοκυριό, εισόδημα των 15000€ ανά έτος, για να δοθούν δάνεια 30ετίας, προκειμένου να αγοραστεί η πρώτη κύρια κατοικία. Και το επίσημο κράτος - εφορία, συνηγορούσε σε αυτό: Προβείτε σε αγορές για να έχετε φορολογικές ελαφρύνσεις. Αν και δεν αυξηθήκαμε σαν πληθυσμός διόλου, εν τούτοις η οικοδομή γνώρισε έκρηξη. Είχες σπίτι? Δεν πειράζει... νοίκιασέ το σε αλλοδαπούς και αγόρασε καινούριο... Το κράτος εκεί συνήγορος στη φούσκα... Κι έτσι η οικοδομή αντί να εξωραΐσει τον τόπο, να χτίσει τραίνα, σύγχρονες υποδομές, τσιμεντοποίησε τις πόλεις και τα χωριά, ακόμη και τα γραφικά, ασχημαίνοντας τη χώρα μας όσο ποτέ άλλοτε...
Ξαφνικά το credit economy κατέρρευσε. Δεν υπάρχει τίποτε παραγωγικό να δελεάσουμε τους εταίρους μας. Ούτε καν ο Τουρισμός. Τον απωλέσαμε οριστικά, καταστρέφοντάς τον με τις αρπαχτές μας. Ας δούμε τι γράφει για μας ο καλύτερος τουριστικός οδηγός του κόσμου, ο Lonely Planet: «Θα είμαστε πολύ ευτυχείς αν δεν είχαμε ποτέ ξανά την ευκαιρία στη ζωή μας να ξαναζήσουμε στην Ελλάδα: τα σκουπίδια της, την ατμοσφαιρική μόλυνση, τη δαιμονική οδήγηση, τους επιθετικούς εστιάτορες, την καταστροφή του περιβάλλοντος από την άναρχη δόμηση, την εξαφάνιση κάθε είδους παραδοσιακής ζωής και κάθε άνδρας, γυναίκα, παιδί θέλει να τα πιάσει γρήγορα από τους τουρίστες». Και αν αυτά τα γράφει ο πιο έγκυρος οδηγός, δεν χρειαζόμαστε άλλο καθρέφτη για το τι προσφέρουμε και σε ποιό επίπεδο κατατάσσεται αυτή η "βιομηχανία" μας.
Σήμερα η χώρα μας δεν έχει τίποτε να διαπραγματευτεί σε αντίθεση με τις υπόλοιπες PIGS, που έχουν μηδενικό εμπορικό ισοζύγιο και σημαντικότατη παραγωγή. Ως και η γειτονική Τουρκία έχει ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό. Οι υπόλοιποι βαλκάνιοι, κοιτάζουν το μέλλον και το βλέπουν φωτεινότερο, ενώ εμείς εδώ μόνο σκοτάδι αντικρύζουμε...
Σε όλο αυτό το κλίμα, οι ελληνικές τράπεζες άρχισαν να "σκάνε". Αν και κερδοφόρες, προστατευμένες από εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, εντούτοις όχι μόνο δεν συμμετέχουν σε μια πολιτική ενάντια στο πρόβλημα, αλλά αντίθετα είναι συστρατευμένες στο να το οξύνουν.
Ξαφνικά μας δέρνει η εσωστρέφεια, " να τους κοροϊδέψουμε γιατί κι αυτοί μας εξαπάτησαν", "να τους κλέψουμε", να "επαναδιαπραγματευτούμε= να τους ρίξουμε", κοκ. "Έξω από την ΕΕ", "επιστροφή στη δραχμή", φωνάζουν οι περισσότεροι αγνοώντας τις συνέπειες. Για παράδειγμα η επιστροφή στη νέα δραχμή (νδ) θα έκανε τον μισθό των 1000€ να πέσει ακαριαία στα 400€. Γιατί η νδ θα διολισθαίνει όπως κάποτε τα νομίσματα του ανατολικού μπλοκ. Τα προϊόντα όμως θα ακριβαίνουν "κλειδωμένα" στο ευρώ (γιατί δεν παράγουμε τίποτε, τα εισάγουμε κυρίως).
Χώρια που "αν τους ρίξουμε" πως θα ζητιανέψουμε δανεικά μετά από αυτούς? Είναι έτοιμο το 1000.000 των ΔΥ και επίσης άλλο ένα 500.000 ανθρώπων που ζουν από το δημόσιο να βιώσουν 0€ μισθό / μήνα για 6μήνες τουλάχιστον? Έναν χρόνο χωρίς εισόδημα? και δεν είναι κινδυνολογία αυτό... Η Αργεντινή που έκανε το ίδιο της πήρε 20 χρόνια να πάρει δάνεια... Γιατί ο κλονισμός της αξιοπιστίας (credibility) είναι σημαντικότερος της απώλειας κερδών στην παγκόσμια credit economy που ζούμε.
Τι μέλλει γενέσθαι? Ιδέες και λύσεις υπάρχουν διάσπαρτες, δεν θα τις βρείτε στα κανάλια ούτε σε εφημερίδες. Πολλές καλές έχω βρει εδώ: techie-chan
Το βέβαιο είναι πως ολοένα θα μπαίνουμε σε ένα ζοφερότερο μέλλον, ως λαός και ως χώρα, διαιρεμμένοι μεταξύ μας κυνηγώντας μάγισσες. Ακόμη και η βάση του κοινωνικού μας ιστού, η οικογένεια, θα σπάσει ανεπανόρθωτα, μεσούσης της κρίσης. Κανείς δεν θα μπορεί να βοηθήσει ούτε να αποτρέψει την καταστροφή του δικού του αγαπημένου ανθρώπου. Εκλεκτικές φιλίες, συγγένειες αίματος, σχέδια, όλα θα τα εξανεμίσει ο αεμοστρόβιλος των κανονιών, που θα προκαλέσουν οι τράπεζες. Που ετοιμάζονται και για "προσωποκρατήσεις" δλδ φυλακίσεις ανθρώπων "που ζουν ανάμεσά μας". Κάποιοι φοβούνται απώλεια συνόρων: Τους καθησυχάζω, λέγοντας ότι οι γείτονές μας δεν είναι τόσο ηλίθιοι να μας συσπειρώσουν απεμπολώντας την όποια ανάπτυξη και ανοδική πορεία έχουν αυτή τη στιγμή. Μόνοι μας θα φαγωθούμε, καθώς όλος αυτός ο όζων βούρκος (μαφία, διαπλοκή, νταβατζήδες, καρτέλ) θα μας πνίξει σιγά, σιγά κάνοντας τη ζωή μας κόλαση...
Μόνη μου ελπίδα, το κίνημα των πλατειών: Το έζησα, είδα την αλληλεγγύη, μακριά από τις έωλες κομματικές ταμπέλες, μακριά από τις διαιρετικές ψυχαναγκαστικές στρεβλώσεις μας που αποκαλούμε "ελληνική πολιτική", εκείνοι εκεί ζουν αλληλέγγυα, μονιασμένα και οργανωμένα. Να το ξεκαθαρίσω: Δεν ελπίζω στο κίνημα αυτό να σώσει τη χώρα. Μπορεί όμως να επιβάλει μιαν αξιοπρεπή φτώχια η οποία να γενικευθεί και σαν μαμμή να γεννήσει κάτι... τότε ο δρόμος προς την σωτηρία μας θα είναι δυνατός... ουχί εύκολος, πλην δυνατός...
Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου