Του Θανάση Νικολαΐδη
ΧΡΟΝΙΑ…δημοκρατίας, και έτσι το’ χαν πιάσει. Απ’ τον γιατρό το «χαρτί για την επιτροπή, «εξέταση και το επίδομα έτοιμο. Με βούλα και σφραγίδα. Κι ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει. Κι ως που να πιάσουν τον κλέφτη και να εντοπίσουν την επιτροπή, καμιά δύναμη δεν αλλάζει το σύστημα. Ούτε ο πολιτικός που θα εισπράξει κι αυτός το μερδικό του σε πολύτιμα ψηφαλάκια της συμμετοχή του στην αμαρτία, ούτε η Πολιτεία και το Κράτος, αδύναμο και ανενεργό, χωρίς συνήγορο και αντιστάσεις, που το αρμέγει και το αγνοεί ο κάθε κατεργάρης.
ΠΕΡΙΣΣΕΨΑΝ οι «τυφλοί» και «ανάπηροι» κατά περιοχή, έκαναν την κορόιδα συγγενείς που τσέπωναν τη σύνταξη του αποθαμένου, όλοι έβαλαν το χεράκι τους για την απάτη κι αν δεις ένοχο, ειδοποίησε. Κι αν τον δεις «κρεμασμένο», ξαναειδοποίησε. Για την πρόοδο στην Ελλάδα της ρεμούλας και της ατιμωρησίας, που την έκαναν αγνώριστη λαός και εξουσία.
Σφιχταγκαλιασμένοι στον κατήφορο που δεν έχει τελειωμό και τέλος. Κι αν…πλάκωσαν οι ξένοι για να μας βάλουν σε τάξη (για το καλό μας και για το συμφέρον τους), τους ρίξαμε μουντζιές, τα βρήκαμε μεταξύ μας και βγήκαμε στα κεραμίδια. Αθώοι του αίματος οι πολιτικοί, αθώα περιστερά ο κάθε ρωμιός που έκλεβε και εξαπατούσε όταν μπορούσε, μαχητικά τα κόμματα, μπροστάρηδες οι συνδικαλιστές στον «αγώνα» κι έχει ο Θεός.
ΔΕΝ έβαλαν κανόνες στο επάγγελμα του ταξιτζή και θερίζουν θύελλες. Δεν (του) απαίτησαν…πολιτισμό και ξένες γλώσσες, δεν του δίδαξαν τρόπους και δημοκρατία και τώρα τρέχουν και τρέχουμε. Από λιμάνι της ματαιωμένης κρουαζιέρας στο αεροδρόμιο του αποκλεισμού κι απ’ το μποτιλιαρισμένο Ρίο στο ρημαγμένο γραφείο του βουλευτή. Με την απεργία τους θα προβλημάτιζαν την Κυβέρνηση. Θα κέρδιζαν τον κόσμο.
ΚΑΙ στην Ευρώπη πραγματοποιούνται απεργίες (σπάνιες, μαζικές κι όχι σαν ψωμοτύρι) και είναι αδιανόητο να μπλοκάρουν εισόδους. Αν το κάνουν, θα σπεύσει η Πολιτεία. Χωρίς…λουλούδια και δηλώσεις. Με ρόπαλα-αν το νταηλίκι τραμπούκων τρέχει απ’ τα μπατζάκια τους. Θα καταγραφούν παλικαράδες, θα περιγραφούν «κατορθώματα» θα πληρώσουν χωρίς αναβολές, αναστολές και παρεμβάσεις οι «δράστες», και η κοινωνική ασφάλεια (και ηρεμία) θα παραδοθεί στον…δικαιούχο της.
ΑΠΕΧΟΥΜΕ απ’ την Ευρώπη χιλιομετρικά, ας μικρύνουμε την απόσταση κοινωνικά. Για να μας θεωρούν «συνέχεια» και για μιαν αναγνώριση που τη δικαιούμαστε, ιστορικά. Ως έλληνες της δημοκρατίας και πρώτοι διδάξαντες, ως Ελλάδα του φωτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου