Παρέμβαση του Υπουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας Κ. Σημίτη στη συνέντευξη τύπου της 16ης Ιουνίου 1993, που οργάνωσε ο Ομιλος Προβληματισμού για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας" (ΟΠΕΚ)
Η σημερινή κατάσταση δημιουργεί τον κίνδυνο μιας ολιγαρχίας χρηματοδοτών. Οδηγεί στη συγκέντρωση εξουσίας, σε αφανείς πολιτικο-οικονομικούς πυρήνες και στη δημιουργία ενός πλέγματος ποδηγέτησης των κρατικών αποφάσεων.Η στάση αυτή αποδέχεται ότι ο σκοπός, η κομματική επιτυχία αγιάζει τα μέσα, τους τρόπους χρηματοδότησης. Τα κόμματα δεν είναι επιλεκτικά ως προς τους χρηματοδότες τους. Δέχονται εισφορές όποιου ύψους και από τον οιονδήποτε. Δεν αποδίδουν σημασία πώς ο χρηματοδότης απέκτησε τα χρήματα, αν είναι προμηθευτής του Δημοσίου, ιδεολογικά αντίθετος, με ή χωρίς δημοκρατικό φρόνημα. Γιατί πάντα έχουν λιγότερα χρήματα απ' ό,τι χρειάζονται
Υπάρχουν επιχειρήσεις στην Ελλάδα με πολύπλευρη δραστηριότητα και επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους τις δημόσιες προμήθειες, τα δημόσια έργα, την κρατική δραστηριότητα. Σημαντικό για την ανάπτυξή τους και τα κέρδη είναι ποια έργα θα γίνουν, ποιες προμήθειες θα αποφασιστούν, ποιες τεχνολογίες θα εφαρμοστούν. Αν θέλουν να δουλέψουν, απαιτείται καλή σχέση με όσους παίρνουν τις σχετικές αποφάσεις, η δημιουργία ευνοϊκού κλίματος, ο επηρεασμός τους. Οι αποφασίζοντες είναι συνήθως πολιτικά πρόσωπα. Η χρηματοδότηση των κομμάτων παίζει αποφασιστικό ρόλο για το ευνοϊκό κλίμα. Το δαπανώμενο χρήμα μπορεί να αποδώσει συνήθως πολλαπλά.
Ο χρηματοδότης που θέλει να προωθήσει τα συμφέροντά του δεν ενδιαφέρεται να χρηματοδοτήσει ένα απρόσωπο κόμμα. Ενδιαφέρεται να χρηματοδοτήσει στο κόμμα μέσα πρόσωπα που θα πάρουν αύριο τις αποφάσεις που τον αφορούν. Γι' αυτό και τείνει να στρέφεται στον ηγετικό κύκλο, σ' αυτούς που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία. Η πίεσή του για προσωπική σχέση και εύνοια οδηγεί στον κίνδυνο της διαφθοράς.Οι συνεχείς αυξανόμενες οικονομικές ανάγκες των κομμάτων οδήγησαν στη δημιουργία σειράς επιχειρήσεων, ελεγχόμενες από κομματικούς φίλους, των οποίων τα κέρδη διαμοιράζονται ανάμεσα στο κόμμα, που είναι ο αφανής μέτοχος και τους εμφανιζόμενους προς τα έξω επιχειρηματίες. Οι επιχειρήσεις αυτές, όπως δείχνει το πρόσφατο γαλλικό παράδειγμα, δραστηριοποιούνται κυρίως στον τομέα δημοσίων έργων, προμηθειών, μελετών. Η κομματική υποστήριξη τους εξασφαλίζει, μέσα από τον ευρύτερο κρατικό μηχανισμό, τις κερδοφόρες εργασίες. Η στενή αυτή σχέση, που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί, οδηγεί σε αδιαφάνεια της δημόσιας δραστηριότητας.
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου