Το είδαμε κι’ αυτό ή το ακούσαμε στα μπλογκς (και όχι βέβαια στα υπόλοιπα ΜΜΕ), το περίφημο βίντεο όπου ο οικονομολόγος κ. Καζάκης αναλύει την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και το τι φταίει για το ότι φτάσαμε μέχρι εδώ. Βέβαια όσο αφορά στην ανάλυση αυτή καθ’ εαυτή είναι μια προσωπική εκτίμηση του κ Καζάκη και μέχρι εδώ τίποτε παραπάνω. Αλλά πέρα από τις προσωπικές απόψεις του θα σταθώ σε ορισμένες καταγγελίες του που αναφέρονται και σε γεγονότα τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν από κανένα. Ο κ Καζάκης άρχισε λέγοντας ότι οι δύο αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είχανε πλήρη εικόνα για την κατάσταση που είχε φτάσει η χώρα από τον Ιανουάριο 2009.
Σε συνάντηση, που είχαν τότε στις Βρυξέλλες, οι κ Καραμανλής και Παπανδρέου με την Ε.Ε. διαπιστώθηκε ότι τα σκληρά μέτρα ήταν μονόδρομος.
Τι οδήγησε όμως τον κ Καραμανλή σε εκλογές;
Γιατί δεν προσπάθησε να πάρει τα επώδυνα μέτρα και μετά να πάει μετά σε εκλογές καταγγέλλοντας το ΠΑΣΟΚ σαν υπεύθυνο για την απόρριψη των προτάσεών του, μια και ήταν δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ και ο κ Παπανδρέου δεν υπήρχε περίπτωση να αποδεχθούν κανένα από τα μέτρα αυτά;
Από τα λίγα που ψιθυρίζονται και από το γεγονός ότι ο κ Καραμανλής αρνείται να μιλήσει, έστω για να υποστηρίξει στοιχειωδώς την υστεροφημία του, συμπεραίνουμε ότι ο κ Καραμανλής οδηγήθηκε σε εκλογές εκών άκων από δυνάμεις που δεν ήθελαν να πάρει τα μέτρα αυτά ο ίδιος διότι ήταν εντελώς αναξιόπιστος και ήταν αδύνατον να τα υλοποιήσει (ποιος ήταν άραγε τότε ο ρόλος των ΗΠΑ και του ΔΝΤ), αντιθέτως δε ο κατάλληλος άνθρωπος γι’ αυτή τη θέση ήταν μόνον ο κ Παπανδρέου.
O κ Παπανδρέου έλεγχε τα συνδικάτα και με μια νωπή λαϊκή εντολή θα μπορούσε με λίγες παράπλευρες απώλειες να εφαρμόσει τα απίστευτα μέτρα (νόμοι κλπ) για τα οποία μιλάμε σήμερα ότι έχουν γίνει πραγματικότητα και άλλα τόσα έπονται. Ο κ Παπανδρέου όμως θα χρειαζότανε και μια αυξημένη πλειοψηφία βουλευτών ώστε να αντιμετωπίσει ενδεχόμενες μικρές απώλειες στη βουλή. Πως θα επιτυγχανότανε αυτό στα σίγουρα; Έτσι ο κ Καραμανλής άρχισε να μιλά προεκλογικά για την άθλια κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας και τα σκληρά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, λέγοντας λίγο πολύ την αλήθεια μεν αλλά η αλήθεια αυτή για τις εκλογές εκείνες ήταν αυτοκτονική. Αντιθέτως ο κ Παπανδρέου πλήρως γνώστης της κατάστασης επιδόθηκε προεκλογικά σε μία ψευδολογία και παροχολογία άνευ προηγουμένου και τελικά κέρδισε τις εκλογές εξασφαλίζοντας άνετη πλειοψηφία 160 βουλευτών. Ο δρόμος για το δράμα της χώρας είχε ανοίξει. Ο κ Καραμανλής μετά τις εκλογές απεσύρθη από το πολιτικό προσκήνιο και παραμένει αμίλητος! Αλλά οφείλει με όποιο κόστος, να μιλήσει στον λαό για το παρασκήνιο της περιόδου εκείνης, τις δικές του μεγάλες ευθύνες και τους λόγους της σιωπής του. Τι ρόλο έπαιξε η ΛΑΖΑΡΤ τον Αύγουστο εκείνο όταν ήλθε στην Ελλάδα; Του έγινε εκβιασμός να σύρει τη χώρα σε εκλογές ή θεώρησε ότι ήταν εντελώς ανίκανος να βγάλει τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο που είχε και ο ίδιος δημιουργήσει; Ο κ Παπανδρέου μας έσπρωξε συνειδητά στα δόντια των αγορών εξυπηρετώντας σαφώς τα συμφέροντα των τραπεζών. Τώρα φέρεται ότι για το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» θα ζητήσει αυξημένη πλειοψηφία στη βουλή (180 βουλευτών) για να σύρει και τον Σαμαρά στην έγκριση του προγράμματος.
Σε συνάντηση, που είχαν τότε στις Βρυξέλλες, οι κ Καραμανλής και Παπανδρέου με την Ε.Ε. διαπιστώθηκε ότι τα σκληρά μέτρα ήταν μονόδρομος.
Τι οδήγησε όμως τον κ Καραμανλή σε εκλογές;
Γιατί δεν προσπάθησε να πάρει τα επώδυνα μέτρα και μετά να πάει μετά σε εκλογές καταγγέλλοντας το ΠΑΣΟΚ σαν υπεύθυνο για την απόρριψη των προτάσεών του, μια και ήταν δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ και ο κ Παπανδρέου δεν υπήρχε περίπτωση να αποδεχθούν κανένα από τα μέτρα αυτά;
Από τα λίγα που ψιθυρίζονται και από το γεγονός ότι ο κ Καραμανλής αρνείται να μιλήσει, έστω για να υποστηρίξει στοιχειωδώς την υστεροφημία του, συμπεραίνουμε ότι ο κ Καραμανλής οδηγήθηκε σε εκλογές εκών άκων από δυνάμεις που δεν ήθελαν να πάρει τα μέτρα αυτά ο ίδιος διότι ήταν εντελώς αναξιόπιστος και ήταν αδύνατον να τα υλοποιήσει (ποιος ήταν άραγε τότε ο ρόλος των ΗΠΑ και του ΔΝΤ), αντιθέτως δε ο κατάλληλος άνθρωπος γι’ αυτή τη θέση ήταν μόνον ο κ Παπανδρέου.
O κ Παπανδρέου έλεγχε τα συνδικάτα και με μια νωπή λαϊκή εντολή θα μπορούσε με λίγες παράπλευρες απώλειες να εφαρμόσει τα απίστευτα μέτρα (νόμοι κλπ) για τα οποία μιλάμε σήμερα ότι έχουν γίνει πραγματικότητα και άλλα τόσα έπονται. Ο κ Παπανδρέου όμως θα χρειαζότανε και μια αυξημένη πλειοψηφία βουλευτών ώστε να αντιμετωπίσει ενδεχόμενες μικρές απώλειες στη βουλή. Πως θα επιτυγχανότανε αυτό στα σίγουρα; Έτσι ο κ Καραμανλής άρχισε να μιλά προεκλογικά για την άθλια κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας και τα σκληρά μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, λέγοντας λίγο πολύ την αλήθεια μεν αλλά η αλήθεια αυτή για τις εκλογές εκείνες ήταν αυτοκτονική. Αντιθέτως ο κ Παπανδρέου πλήρως γνώστης της κατάστασης επιδόθηκε προεκλογικά σε μία ψευδολογία και παροχολογία άνευ προηγουμένου και τελικά κέρδισε τις εκλογές εξασφαλίζοντας άνετη πλειοψηφία 160 βουλευτών. Ο δρόμος για το δράμα της χώρας είχε ανοίξει. Ο κ Καραμανλής μετά τις εκλογές απεσύρθη από το πολιτικό προσκήνιο και παραμένει αμίλητος! Αλλά οφείλει με όποιο κόστος, να μιλήσει στον λαό για το παρασκήνιο της περιόδου εκείνης, τις δικές του μεγάλες ευθύνες και τους λόγους της σιωπής του. Τι ρόλο έπαιξε η ΛΑΖΑΡΤ τον Αύγουστο εκείνο όταν ήλθε στην Ελλάδα; Του έγινε εκβιασμός να σύρει τη χώρα σε εκλογές ή θεώρησε ότι ήταν εντελώς ανίκανος να βγάλει τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο που είχε και ο ίδιος δημιουργήσει; Ο κ Παπανδρέου μας έσπρωξε συνειδητά στα δόντια των αγορών εξυπηρετώντας σαφώς τα συμφέροντα των τραπεζών. Τώρα φέρεται ότι για το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» θα ζητήσει αυξημένη πλειοψηφία στη βουλή (180 βουλευτών) για να σύρει και τον Σαμαρά στην έγκριση του προγράμματος.
Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!
1 σχόλιο:
O κ Παπανδρέου έλεγχε τα συνδικάτα και με μια νωπή λαϊκή εντολή θα μπορούσε με λίγες παράπλευρες απώλειες να εφαρμόσει τα απίστευτα μέτρα (νόμοι κλπ) για τα οποία μιλάμε σήμερα ότι έχουν γίνει πραγματικότητα και άλλα τόσα έπονται. Ο κ Παπανδρέου όμως θα χρειαζότανε και μια αυξημένη πλειοψηφία βουλευτών ώστε να αντιμετωπίσει ενδεχόμενες μικρές απώλειες στη βουλή.
Δημοσίευση σχολίου