ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Γιατί… βόμβες στη Λιβύη;

Του Θανάση Νικολαΐδη

(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)

ΔΕΝ ήταν πόλεμος στον Κόλπο (1990-91)-ήταν κόλπο των Αμερικανών, με συμμετοχή των συμμάχων τους. Οι βόμβες ξεκίνησαν στην ώρα τους, έφτασαν στον προορισμό τους (κεφάλια αμάχων) με ακρίβεια δευτερολέπτου και τον Χουσεΐν τον κρέμασαν. Το ίδιο, μετά 10 χρόνια, στη Γιουγκοσλαβία. Για «διευθέτηση» στα Βαλκάνια και νέα τάξη πραγμάτων, εξολόθρευσαν και το τελευταίο κατάλοιπο που θύμιζε κομμουνιστή και κομμουνισμό.

ΤΑ σχέδια των Αμερικανών δεν είναι της τελευταίας στιγμής. Προϋποθέτουν πολιτικό αισθητήριο και στρατηγική. Ώρες «δουλειάς» επιτελών, υπερωρίες στα άδυτα της CIA και στράτευση «εργαζομένων» στις μυστικές υπηρεσίες. Ήθελαν να εισβάλουν στη Λιβύη και το πέτυχαν. Με προετοιμασία και «ωρίμανση». Δεν ρίχνεις, στα καλά καθούμενα, βόμβες αμερικανικές-θα σε… παρεξηγήσουν. Δημιουργείς το σκηνικό ενός επικείμενου (και αρξάμενου) εμφυλίου, βλέπει αίματα και σκοτωμούς η ανθρωπότητα, κρατάει την ανάσα της και περιμένει. Την εξ ύψους βοήθεια, που αν δεν έρθει, θα’ ρθουν οι… βόμβες, «χειρουργικές», ΝΑΤΟικές. Με το «οκέι» του ΟΗΕ, με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και με τους «συμμάχους» να χτυπάνε παλαμάκια. Για τον εμφύλιο που τον φρέναραν(;) και για τη σφαγή που θα ‘ναι μαζική. 

ΕΓΙΝΕ η εισβολή, ξοδεύονται βόμβες πανάκριβες (made in USA), οι εμπόλεμοι κοιτάζουν τον ουρανό και οι άμαχοι προσεύχονται. Αύριο θα τους εντάξουν στις παράπλευρες απώλειες. Μεθαύριο, θα τους βγάλουν στο βουνό-αντάρτες-και ο εμφύλιος δεν θα ‘χει τελειωμό. Με Καντάφι είτε χωρίς αυτόν, πάντως με τους Αμερικανούς να’ χουν κάνει το… χρέος τους. Στο όνομα της παγκόσμιας ειρήνης που τη… λατρεύουν, για ένα ακόμα «προσοδοφόρο» μέτωπο και για πυραύλους παλιάς τεχνολογίας που πρέπει να ξοδευτούν, πριν αντικατασταθούν.

ΚΙ ύστερα; Αν δει ο κόσμος φέρετρα χωρίς διάκριση και τρίβει τα μάτια του που δεν θα’ ναι μονάχα του «εχθρού»; Αν μετρήσει νεκρούς αμάχους που δεν είναι πιστοί του Καντάφι και χρειαστεί να δώσει λόγο… Νατοϊκής εξήγησης των βομβαρδισμών; Είναι απλό-απλούστατο. Θα σηκώσουν απ’ το ράφι το βιβλίο της πρόσφατης ιστορίας, θα ψάξουν στο λεξικό τη λέξη και θα δρομολογήσουν τον σωτήριο και ιστορικό: «Λάθος»(!) θα πουν και καθαρίζουν.

ΜΑΣ έβαλαν στα δύσκολο κι ήταν τόσο απλό… Μας έμπλεξαν με πόλεμο και θα μπορούσαν να (τον) προλάβουν. Το ξανάπαμε. Μια σφαίρα άξιζε το κεφάλι του Καντάφι και δεν τη σφήνωσε ένας πράκτορας, για να προλάβουν το κακό. Για τόσους και τόσους Προέδρους των ΗΠΑ δούλεψαν τα εξάσφαιρα. Εδώ γιατί με… βόμβες και πυραύλους;