ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

«Κρείσσονες αποδείξεις»(!)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΤΟΤΕ αδιαφορούσαμε. Τώρα τρέχουμε. Υπήρχαν νόμοι που τους θέλαμε στα χαρτιά, υπήρξαμε «αόμματοι» για τον απέναντι που έκλεβε, μας μπόλιαζε ο διπλανός με τη διάθεση για κομπίνα. Βάση και κορυφή παραδομένη στο «χόμπι» κι άντε να σε λυπηθεί ο φοροκλέφτης για να κάνεις δρόμους και σχολεία απ’ τον… οβολό του. Καλύτερα να του έκοβες κομμάτι απ’ το κορμί του (Σάιλωκ), παρά να του έχωνες το χέρι στο πουγκί του. Και, βέβαια, δεν είχε η Πολιτεία λόγους ισχυρούς για να το κάνει και μείναμε χωρίς κανόνες, επιστασία, έλεγχο και τιμωρία.

ΤΩΡΑ που ανακαλύψαμε το βάθος και το πλάτος της ομαδικής κομπίνας (με τη διαβάθμιση της «συνεισφοράς» εκάστου), ψάχνουμε για τη χαμένη… παρθενία μας τριγυρνώντας, τεθλιμμένοι κι άλλοτε αγριεμένοι, στα πέριξ του χαμένου παραδείσου. Θυμηθήκαμε, όψιμα και καθυστερημένα, τον κάθε ρωμιό να κάνει το κέφι του χωρίς να τρέχει ξοπίσω του ένας αστυνομικός, ένας εφοριακός, ένας εισαγγελέας. Να μη βοηθάει την Αστυνομία (όταν πρέπει) μη τον πουν «χαφιέ», να μην καταγγέλλει τις «δραστηριότητες» του γείτονα κατά της κοινωνίας και να συνιστά στον οδηγό που έριξε την κολώνα «σήκω φύγε!» (εκτός αν η κολώνα ήταν της αυλής του).

ΤΡΕΧΟΥΜΕ χτυπώντας τα στήθια μας για το «κακό», ωστόσο, οι πολλοί που ξόρκιζαν την κρυφή κάμερα του Μ. Τριανταφυλλόπουλου όλο και λιγοστεύουν. Μόνο οι πολιτικοί (λέγε με Βενιζέλο) πασκίζουν για νόμους που «τυλίγουν σε μια κόλλα» κι άλλους τους απαλλάσσουν. Μη πιαστεί ο κλέφτης επ’ αυτοφώρω και συρθεί απ’ το γιακά, χωρίς ΕΔΕ και άλλα παιχνιδάκια του σιναφιού, με σημαδεμένα τα χαρτιά. Δεν μας ενδιαφέρουν οι πολέμιοι του παραπάνω δημοσιογράφου, δεν ερευνούμε την «ομοθυμία» τους εναντίον του και υπέρ της αγνόησή του, αλλά να θυμηθούμε το «πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται», όχι με λόγια και ευχολόγια.

ΓΙΑ τον αδίστακτο κομπιναδόρο, άνανδρο και παλιάνθρωπο που του μαγκώνεις το χέρι την ώρα που κλέβει και το αρνείται πως είναι δικό του, χρειάζονται «κρείσσονες αποδείξεις» και είναι, δυστυχώς, μόνο της (κρυφής) κάμερας η αλήθεια. Για θέματα κοινωνικής προστασίας και συμφέροντος. Τι άλλο να θυμηθούμε; Πως επίορκοι δικαστικοί βρέθηκαν (και βρίσκονται) στη φυλακή και ο κ. Ρίζος (ΔΕΗ) στο… σπίτι του; Όσο τα πράγματα αγριεύουν, τόσο ζητάει ο κόσμος αποκαλύψεις. Με την Πολιτεία πρόθυμη και με αντανακλαστικά. Όχι να περιμένει ράθυμα π.χ. τον «φάκελο» απ’ τη ΔΕΗ για να τον παραδώσει στον εισαγγελέα, επειδή η κομπίνα μαθεύτηκε, ο κόσμος βοά και ο Τριανταφυλλόπουλος επιμένει.