Δεν τούρκεψα, έγινα "Τούρκος" με τους τουρκόγερους της ελλαδικής πολιτικής που βρίζουν τουρκιστί ως "τζαμπατζήδες" τους πολίτες που ενεργούν και δεν παθαίνουν… Έτσι, λοιπόν, τουρκιστί τους τα ψάλω…
(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Πώς να μη γίνεις «Τούρκος» τζάνεμ με αυτούς τους μπουνταλάδες, τους μουρντάρηδες, τους τζερεμέδες, τους μπεζεβέγκηδες και τους μπαταξήδες της Μνημονιακής Βουλής: «Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι».
Δε χαμπαριάζουν τίποτα τα χαϊβάνια! Δε φτάνει που δε μπουντρουμιάσαν κανένα χαραμοφάγο τσανάκι από το σινάφι τους, για το τσέπωμα του μπόλικου «μπαξισιού» από το αλισβερίσι με τους τσαχπίνηδες νταβατζήδες των πολυεθνικών. Δε φτάνει που με το χρόνιο τσιμπούσι τους άδειασαν το χαζινέ και μουφλούζεψαν τη χώρα. Δε φτάνει που αντί να κυβερνήσουν οι ραχατλήδες: ο μπουντούρης ο Σημίτης και ο χαβαλετζής ο Καραμανλής, έκαναν χαβαλέ και γλέντια Ολυμπιακά. Δε φτάνει που ο ζεβζέκης ζεϊμπέκης: ο πρωθυπουργός ο Γ. Α. Παπανδρέου, με τερτίπια και αντιδημοκρατικά μπεηλίκια, φέσωσε τη χώρα στα σαΐνια της Διεθνούς Τοκογλυφίας βάζοντας αμανάτι ολόκληρο τον κρατικό πλούτο, λες και ήταν το πασαλίκι του. Δε φτάνει που ο απτάλης ο Παπακωνσταντίνου με τα αντικοινωνικά κι απάνθρωπα φιρμάνια του σεκλετίζει καθημερινώς την κοινωνία, την οποία επιπλέον μπατιρίζει με τα χαράτσια του. Δε φτάνει που όλοι τους σελεμιάζουν κοτζάμ βουλευτική αποζημίωση κι άλλα μπερεκέτια σε βάρος του «τσιπλάκη» λαού. Αυτά τα τσόλια, οι σεΐζηδες των τροϊκανών, οι καμπουριασμένοι τσανακογλείφτες των τσιφούτηδων εξακολουθούν το χαβά τους. Από τη μια κάνουν τα γιουσουφάκια στους αχαΐρευτους τσορμπατζήδες της Ευρώπης και τους ντόπιους κοτζαμπάσηδες που γέμισαν τους μπεζαχτάδες τους χαρτζιλικώνοντας τον τσίφτικο λαό και από την άλλη πουλούν τζάμπα μαγκιά στη χλεμπάγια για την κιοτέψουν, ώστε να κάνει τουμπέκι, να μη σηκώσει μπαϊράκι και τους πάρει στο κατόπι, τους μπαγλαρώσει και τους τουλουμιάσει με λεβέντικα γιουρούσια.
(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Οι πολίτες νταγιάντιζαν μαρτύρια χρόνια και ζαμάνια, όταν οι μπέηδες καζάντιζαν σε βάρος τους κτίζοντας σεράγια (με πρόσοψη στην Ακρόπολη). Η κοινωνία μπαΐλντισε από τις μπαγιάτικες υποσχέσεις των κατάπτυστων «πολιτικών» σογιών των γερλήδων, που σπατάλησαν κι έκλεψαν με τα τσουβάλια τούς παράδες της με τα χουνέρια: του χρηματιστηρίου, των ομολόγων, του ευρω-παρά και της ευρωμαρμελάδας των τουρλού τουρλού πολιτισμών.
Πήγαν χαράμι οι θυσίες του λαού… Και τώρα, οι ακόλαστοι αγάδες που ρήμαξαν το κράτος ντιπ με τις καλπουζανιές τους, όρισαν άδικο ρεφενέ για να τη βγάλουν ξανά στο τζάμπα. Οι Τζαμπατζήδες του Έθνους βάλανε τα τσουτσέκια τους, τους τζουτζέδες των κάλπηδων της διαπλοκής, τους ντεμέκ ντελάληδες των ΜΜΕ (Μπαγιάτικών Μέσων Ε(ν/ξ)ημέρωσης) και τους πολιτικατζήδες: τον μπατάλη τον Πάγκαλο, τον αχμάκη τον Ρέππα, τον τενεκέ τον Πεταλωτή και το χαλβά τον Χατζηδάκη, μαζί με ορισμένους ακόμα σερσέμηδες της διανόησης και κάποια τσογλάνια του κομματισμένου «συνδικαλισμού», να κάνουν ζάφτι τους φουκαράδες τους γκιαούρηδες που άρχισαν να ξυπνούν. Με μπουγιουρντιά, τσαμπουκά, νταηλίκια, συκοφαντίες και ύβρεις προσπαθούν να περάσουν γκέμια στους συνειδητοποιημένους πολίτες για να αναχαιτίσουν τον μπελά των νταβραντισμένων κινημάτων των νέων «Χαΐνηδων», που ως μπουλούκια προβάλουν σθεναρή αντίσταση στις αξιώσεις του ντόπιου και του διεθνούς «Τσιφουταριού».
(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
(Σημείωση: Στα αγγλικά η ετυμολογία της λέξης "γιουσουφάκι"... :-) )
Ναι για! Γιαβάς γιαβάς η χλεμπάγια ξυπνά και παίζει «γιάντες» με την Παγκοσμιοποίηση. Τα καρντάσια: οι συμπολίτες που ξέφυγαν από το καλαμπαλίκι, αρνούνται με μια φωνή ασίκικη το χαμαλίκι που ορίζει το μνημόνιο που υπέγραψαν οι κιοτήδες. «Δεν πληρώνω!», το σύνθημά τους: Δεν πληρώνουν οι ασλάνηδες τους ακοινώνητους κρατικούς και διαπλεκόμενους τζαμπατζήδες, τους γιαλαντζή πολιτικούς που φέσωσαν τη χώρα και κατράμισαν το μέλλον των φιντανιών της Ελλάδας. Το καζίκι του κρατικού χρέους και τους τζερεμέδες του να το πληρώσουν, με το παραδάκι που έχουν στα σεντούκια τους, οι κάλπηδες που το δημιούργησαν: οι τζουτζέδες της βουλής μαζί με τα τσιράκια τους, τους κομματισμένους λιμοκοντόρους και τους νταβατζήδες τους.
Νισάφι πια! Ο νταλκάς για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη έγινε κίνημα δερβίσικο που δε το σκιάζουν οι γκιουλέκηδες, ούτε οι νταγλαράδες της τρόικας, ούτε τα ζορμπαλίκια των σκιτζήδων υπουργών, ούτε οι κρατικοί μπασκίνες με τα τοπούζια τους. Οι ντελικανήδες των κοινωνικών κινημάτων, μπουχτισμένοι από τους λαφαζάνηδες της πολιτικής, θέλουν να ξεσηκώσουν τους μαχμουρλήδες από τα ντιβάνια, θέλουν να καλαφατίσουν το πλοίο της κοινωνικότητας και να καταργήσουν: τα λαγούμια της ιδιοτέλειας, τη χαβούζα των τεμπελχανάδων της διαπλοκής, το μαράζι για τ’ άδικα ρουσφέτια και τον νταμπλά από τα χαράτσια. Δε χαραμίζουν την πόλη και την Ιστορία στους απολιτικούς κοινοβουλευτικούς μπελαλήδες που πήραν ψηλά τον αμανέ, ούτε στους βολεμένους γενίτσαρους: τους «κουβαρντάδες» που πρόθημα κι άκριτα υπακούουν σε κάθε κυβερνητικό φιρμάνι και χαλαλίζουν τον παρά τους για να εξαγοράσουν την ησυχία τους.
«Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει»: Το κρατικό κεσάτι είναι η πρόφαση και το μνημόνιο ο φερετζές που χρησιμοποιούν οι χαντούμηδες της εξουσίας για να πλουτίσουν τους μπερεκετλίδικους κοτζαμπάσηδες και το τσιφουταριό των τραπεζών.
Οι δερβέναγες του ΔΝΤ, να το πάρουν χαμπάρι: Με τα κατσαμάκια τους δε θα κουλαντρίσουν τους ντερτιλήδες, ούτε τα κινήματα των αντάμηδων. Με τα μερεμέτια και το καβούρδισμα του κοσμάκη δε θα γεμίσει ο κουμπαράς του κράτους. Οι κρατικοί ζαπτιέδες, οι χαφιέδες και τα αντιδημοκρατικά φιρμάνια δε θα κιοτέψουν τους πολίτες, ούτε θα αποτρέψουν την γιούχα και την επανάσταση εναντίον του αδιόρθωτου πολιτικού συστήματος που υποθήκευσε προδοτικά τη χώρα. Διότι: «Όταν μου πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάμουν.» (Στρατηγός Μακρυγιάννης, “Απομνημονεύματα”), καθότι: «…για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.» (Pablo Neruda, “Αργοπεθαίνει”).
Μικρό λεξικό τουρκικών λέξεων
αντάμης= παλικάρι, θαραλέος, ο πιο ξηγημένος από τον μόρτη
απτάλης= ηλίθιος
ασλάνης= δυνατός, ακαταμάχητος
γερλής= γενίτσαροι, το αντίπαλο δέος προς τους Χαΐνηδες
γιάντες= παιχνίδι μνήμης το οποίο ξεκινάει (συνήθως) μετά από το σπάσιμο του διχαλωτού κοκάλου μιας όρνιθας και στο οποίο χάνει ο παίχτης που παίρνει στα χέρια του ένα αντικείμενο από συμπέκτη, χωρίς να δηλώσει τους όρους του παιχνιδιού (συνήθως) με τη λέξη: "το ξέρω" ή "το θυμάμαι", οπότε ο συμπέκτης που κερδίζει φωνάζει "γιάντες". Δηλ. είναι ένα παιχνίδι που όταν ξεκινάει, αναμετριέται η εξυπνάδα μεταξύ των παιχτών, αφού ξυπνάει την καχυποψία και τη συνήδηση σε κάθε κίνηση ανταλλαγής, ακόμα και των πιο απλών πραγμάτων.
γκιουλέκας= ψευτοπαλικαράς, νταής
ζαπτιές= αστυνομικός, χωροφύλακας
ζεβζέκης= ανόητος, ελαφρόμυαλος, (συνών.) αχμάκης
ζορμπαλίκι= τυραννική συμπεριφορά, ετσιθελισμός
καζίκι= παλούκι, πάσσαλος || δύσκολη, δυσάρεστη περίσταση
καλαφατίζω= φράζω μα στουπί ή πίσσα τα κενά στις σανίδες πλοίου ή βαρελιού κτλ.
καλπουζανιά= πλαστογραφία || (γεν.) απάτη, δολιότητα
κατσαμάκι= υπεκφυγή, πρόφαση || χυλός από καλαμποκάλευρο
λαφαζάνης= φλύαρος
μουφλουζεύω= πτωχεύω, χρεοκοπώ
μπασκίνας= χωροφύλακας
μπαταλής= δυσκίνητος, χοντρός και άχαρος
μπεζαχτάς= πρόχειρο χρηματοκιβώτιο, μέρος για χρήματα
μπεζεβέγκης= αχρείος, ρουφιάνος, μασκαράς
μπερεκετλίδικος= πλούσιος
μπουγιουρντί= επίσημο εγγραφό με το οποίο ανακοινώνεται η επιβολή ποινής
μπουντούρης= μικρός, κακάσχημος
νταγιαντίζω= υπομένω, ανέχομαι, υποφέρω
ραχατλής= τεμπέλης, χουζουρλής
σεΐζης= ιπποκόμος
σελεμιάζω= ζω και τρώγω εις βάρος άλλων || παρασιτώ || κλεβω με απιτηδειότητα
σερσέμης= χαζός, ανόητος
σκιτζής= μπαλωματής || (μτφ.) αδέξιος, άσχετος τεχνίτης
τζουτζές= νάνος || (συνεκδ.) ασύμαντος, γελοίος, σαλτιμπάγκος
τοπούζι= ρόπαλο που απολήγει σφαιρωτό άκρο, ισχυρό ρόπαλο
τουρκόγερος= σκληρός Έλληνας προεστός κατά την τουρκοκρατία || (κατ' επέκτ.) άρχοντας περιοχής με ιδιαίτερα σκληρή συμπεριφορά
τσανάκι= μικρό πήλινο πιάτο || (μτφ.) άνθρωπο κακής διαγωγής, αχρείος, φαύλος
τσανακογλείφτης= (μτφ.) ευτελής - αναξιοπρεπής κόλακας, ο γλοιώδης, ο τιποτένιος
τσιπλάκης= γυμνός, άντυτος, ξέντυτος || (μτφ.) φτωχός, κακομοίρης, άπορος
τσορμπατζής= προύχοντας || (μτφ.) ευγενής, αριστοκράτης
χαζινές ή χαζενές= ταμείο, θησαυροφυλάκιο, ιδ. το δημόσιο ταμείο
Χαΐνηδες= οι χριστιανοί νέοι που κατέφυγαν στα βουνά και προσέβαλλαν του Τούρκους με νυχτερινές καταδρομές
χαντούμης= ευνούχος
1 σχόλιο:
«Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι».
Ακριβώς!
Δημοσίευση σχολίου