ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ανοχές, αντοχές και υποκρισία

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΚΑΙ (λαθρο)μετανάστες υπάρχουν και σχέδιο. Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης που δημιουργεί χοάνες απορρόφησης κινουμένων μαζών για να αλλάξει ο παγκόσμιος χάρτης. Κατά τις επιταγές των σημερινών αφεντάδων (χωρίς αντίπαλο) του κόσμου και προς δόξα του καπιταλισμού.

ΨΑΞΑΜΕ για ηθικούς αυτουργούς και δεν τους βρήκαμε. Είναι αόρατοι, άοσμοι και αόρατοι, ωστόσο υπαρκτοί. Πίσω από δικτατορίες σε Ανατολή και Δύση, τώρα που στέρεψε ο πλανήτης απ’ τις δικτατορίες των «κόκκινων», κρύβονται εκείνοι που ρίχναν ‘ βόμβες ΝΑΤΟικές για «διευθετήσεις» περιοχών και «συμμόρφωση» των λαών. Οι ίδιοι που φυτεύουν δικτάτορες σε κάθε άκρη της γης, για να κάνουν αθέατοι τη «δουλειά» τους.

ΕΙΜΑΣΤΕ η Ελλάδα-σταυροδρόμι των ξύπνιων ελλήνων, καχύποπτων απ’ τα παθήματα και για τις ιστορικές τους «συμμαχίες». Έλληνες του «Ξένιου Δία» που δεν περιμένουν τον νόμο για να ρυθμίσει τις ανθρώπινες σχέσεις. Έχουμε τις αρετές μας (ανάκατες με ελαττώματα), έχουν τα σχέδιά τους στο συρτάρι. Προσαρμοσμένα κατά λαό και γεωγραφικό πλάτος, ιστορία και νοοτροπία του. 

ΜΑΣ φόρτωσαν μετανάστες και (ακόμα) δεν ξέρουμε πού το πάνε τα «μεγάλα» αφεντικά. Τα «μικρά» (ημεδαπές κυβερνήσεις, πρωθυπουργοί…) υπάκουσαν, έφτιαξαν το κλίμα, δεν έφτιαξαν νόμους και τώρα τρέχουν και τρέχουμε. Για τείχη (χωρίς τύχη) και με τσακωμούς, με το συναίσθημα του έλληνα να ακροβατεί ανάμεσα στην ανθρωπιά που οφείλει να (επι)δείξει και στη λογική που πρέπει να επιστρατεύσει.

ΠΟΙΟΙ (και πόσοι) βγαίνουν στο «γυαλί», για να «διαχειριστούν» το πρόβλημα; Πολλοί και κάθε καρυδιάς ιδεολογικό καρύδι. Με αφανέρωτους σκοπούς και νεφελώδη λόγια. Ανάμεσά τους υποκριτές με το φτιαχτό προφίλ για τηλεθέαση και κάποιοι άλλοι. Πολιτικοί με «παρελθόν» και άνθρωποι που μας «στοίχισαν». Υποκριτές που επί υπουργίας τους αναστέναξαν τα δημόσια ταμεία. Για προσωπικά τους έξοδα σε εξορμήσεις στο εξωτερικό. Με το «σαρκίον» τους αναπαυόμενο σε κλίνη πανάκριβης σουίτας και την παρέα τους ευωχούμενη με γλέντια, ψώνια, δώρα και κάθε λογής σπατάλη, σε βάρος των κορόιδων.

ΝΑ το προσωποποιήσουμε; Τι δουλειά έχετε, κύριε Στυλιανίδη να μιλάτε για δύστυχους μετανάστες; Όση και ο Άρης, θα μας πείτε. «Ευτυχώς που δεν έσκασε μύτη και ο Άκης» θα προσθέσουμε.