Είναι προφανής η οδηγία για φίμωση των blogs. Περιμέναμε αυτό το "καμάκι" από κάποιον ψαρά... σήμερα το διαβάσαμε στην Ελευθεροτυπία. (Ρατσιστικό παραλήρημα από δικαστίνα-μπλόγκερ) Αυτό που μου έδωσε το έναυσμα να το ψάξω ήταν όχι η δικαστίνα αλλά η μπλόγκερ.
Μια προσεκτική ματιά, από έμπειρο μάτι στις προβοκάτσιες, είναι η ανακοίνωση του ονόματος. Πράγματι εάν αληθεύει το εν λόγω δημοσίευμα είναι καταδικαστέο από μία λειτουργό της Θέμιδας να προβαίνει στις υποτιθέμενες ανακοινώσεις και κρίσεις που αφορούν την ιδιότητά της.
Το πρόβλημα είναι αλλού, πως ο κ. Ψαρράς "καμάκωσε" το όνομά της. Μα το κατήγγειλε η κύρια Κωνσταντοπούλου θα μου πει κάποιος!!! και μετά τι; όταν κάποιος αναγνώστης για τους δικούς του λόγους δίνει στην δημοσιότητα ένα όνομα, το οποιονδήποτε όνομα, ο κάθε γραφιάς υπάλληλος μιας εφημερίδας δημοσιοποιεί ονόματα;
Κάπως έτσι δεν λειτούργησε και ο συνάδελφος του κ. Ψαρρά, ο κ. Χιώτης, Υπάλληλος του κ. Ρουσόπουλου, στην σκευωρία εναντίον του blog του PRESS.GR
Η προσωπική μας άποψη είναι ότι κάτι άλλο συμβαίνει!!! το ότι όμως αφορά το όνομα που υποτίθεται είναι δικαστής-μπλόγκερ αφορά το ίδιο το όνομα (εάν όντως είναι υπαρκτό).
Εμείς από δω θα το ψάξουμε γιατί μας αφορά ως bloggers το θέμα.
Αυτό που επισημαίνουμε είναι πως και με τι τρόπο "πιστοποιήθηκε" το όνομα. ...
Επιλέξαμε τρία άλλα δημοσιεύματα, για το εν λόγω θέμα, για τα οποία συμφωνούμε, σε ότι αφορά το σκεπτικό τους.
Οι αναπαραγωγές χωρίς σχόλια είναι κάτι που δεν μας αφορά, προφανώς κάποιοι συνάδελφοι bloggers είδαν το θέμα ως σημαντικό και το ανάρτησαν χωρίς καν τα δικά τους σχόλια.
1. Ελευθεροτυπία σε εντεταλμένη υπηρεσία...
2. Ο φασισμός της Ελευθεροτυπίας και ο Πλεύρης σε ρόλο μαριονέτας
3. Και οι δικαστές έχουν ιδιωτική ζωή
και στο τέλος το δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, έτσι για να υπάρχει και αυτό στο αρχείο μας.
Νάσος
ΥΣ: Αναδημοσιεύουμε τα παραπάνω σκεπτικά για το αρχείο μας:
1. Κυριακή, 5 Δεκεμβρίου 2010
Eλευθεροτυπία σε εντεταλμένη υπηρεσία...
Είναι ντροπή για μια εφημερίδα που πάλαι ποτέ εξέφραζε την ελεύθερη (;) διακίνηση ιδεών των δημοσιογράφων και σεβόταν αν μη τι άλλο τη δεοντολογία, να μετατρέπεται σε μέσο-λάσπης κατά ατόμων που πλήγουν(;) τα συμφέροντά των δικών της ανθρώπων. Αναφερόμαστε στην Ελευθεροτυπία η οποία σήμερα δημοσίευσε στοιχεία (ονοματεπώνυμο) δικαστή την οποία η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου (η νομική σύμβουλος της κυρίας Τεγοπούλου) παρουσίασε ως δήθεν blogger... Ο συντάκτης του άρθρου (κ. Ψαρράς) αβίαστα υιοθέτησε μια αναφορά που έστειλε στο Πρωτοδικείο Πειραιά η νομική σύμβουλος της "αφεντικίνας" του στην οποία η εφέτης συνδέεται με το εν λόγω μπλογκ (Mariannaonice) με πρωτοσέλιδο μάλιστα δημοσίευμα... Αλήθεια πως ο κ. Ψαρράς εμφανίζει τη συγκεκριμένη εφέτη ως blogger? Έγινε άρση του απορρήτου και δεν το γνωρίζουμε; Έχει καμία άλλη ένδειξη; Αμφιβάλλουμε...
Το σημερινό χτύπημα της "Ελευθεροτυπίας" δεν καταφέρεται μόνο εναντίον της Δικαιοσύνης παρουσιάζοντας μια λειτουργό της ως υβρίστρια-blogger, δεν διασαλεύει την προσωπική υπόσταση της εν λογω εφέτη, αλλά ουσιαστικά αποτελεί χτύπημα για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσω του διαδικτύου...
PressOnIce
2. Κυριακή, 5 Δεκεμβρίου 2010
Ο φασισμός της Ελευθεροτυπίας και ο Πλεύρης σε ρόλο μαριονέτας
"Πιασάρικος τίτλος...
«Ρατσιστικό παραλήρημα από δικαστίνα - μπλόγγερ».
Για να δούμε τι έγινε πάλι με τους bloggers…
H mariana on ice…τα ύστερα του κόσμου που θα αναφωνούσε η συχωρεμένη η γιαγιά μου.
Διαβάζω έκθαμβη. Πρώτον μαθαίνω το κατά κόσμον, ή μάλλον το κατα Ελευθεροτυπία, όνομα της mariana. Πηγαίνω στο blog της. Δεν βρίσκω όνομα. Να το έβγαλε; Ξαδιαβάζω το άρθρο. Όχι. Από ότι φαίνεται, το όνομα της συνάγεται από κάποια φωτογραφία. Τι παίζει; Τι έγινε; Από πότε τα blogs ταυτοποιούνται;
Πιθανότατα θα έκανε κάποιο έγκλημα, ένα κακούργημα, θα ζητήθηκε η άρση του απορρήτου και θα ταυτοποιηθηκε το όνομα της με εισαγγελική παραγγελία. Θεέ μου, είχαμε μια κακούργα ανάμεσα μας!!!! Το μόνο που ξέρω για την Mariana on Ice είναι μια παιδική φωτογραφία, που συνοδεύει το nick name της.
Ήταν πολύ γλυκό παιδάκι στη φωτογραφία. Τι έγκλημα έκανε γαμώτο; Παραληρεί ρατσιστικώς εναντίον των Εβραίων λέει το δημοσίευμα. Αν υποψιαστώ ότι έκανε καμιά τρομοκρατική ομάδα η Marianna on Ice, και σκοτώνει Εβραίους- στο εξωτερικό φαντάζομαι, γιατί στο εσωτερικό, δεν θυμάμαι να σκότωσαν κανέναν- θα πω ότι σε αυτή τη ζωή τα έχω δει όλα.
Όχι, δεν σκότωσε κανέναν. Το άρθρο είναι σαφές. Μειοψήφησε λέει, στη δίκη του Πλεύρη για το βιβλίο του, «Εβραίοι όλη η αλήθεια» υπέρ της αθώωσης του.
Μπράβο της! Αν αυτό το κοριτσάκι της φωτογραφίας, είναι η δικαστής που αναφέρει το δημοσίευμα, προφανώς γνωρίζει πολύ καλά ότι χύθηκε πολύ αίμα στον κόσμο, για να φτάσουμε να μην καταδικάζεται σήμερα κανείς για τις όποιες ιδέες του.Με αφήνει παγερά αδιάφορη η πολιτική θέση ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ. Αλλά βγάζω το καπέλο, υποκλίνομαι, σε όποιον μπορεί να κατανοήσει ότι αλίμονο στη Δημοκρατία, που φοβάται, χέζεται από τον κάθε Πλεύρη, και τον δικάζει για την όποια άποψη του.
Ή μήπως βολεύει η καταδίκη ιδεών;
«Ρατσιστικό παραλήρημα από δικαστίνα - μπλόγγερ».
Για να δούμε τι έγινε πάλι με τους bloggers…
H mariana on ice…τα ύστερα του κόσμου που θα αναφωνούσε η συχωρεμένη η γιαγιά μου.
Διαβάζω έκθαμβη. Πρώτον μαθαίνω το κατά κόσμον, ή μάλλον το κατα Ελευθεροτυπία, όνομα της mariana. Πηγαίνω στο blog της. Δεν βρίσκω όνομα. Να το έβγαλε; Ξαδιαβάζω το άρθρο. Όχι. Από ότι φαίνεται, το όνομα της συνάγεται από κάποια φωτογραφία. Τι παίζει; Τι έγινε; Από πότε τα blogs ταυτοποιούνται;
Πιθανότατα θα έκανε κάποιο έγκλημα, ένα κακούργημα, θα ζητήθηκε η άρση του απορρήτου και θα ταυτοποιηθηκε το όνομα της με εισαγγελική παραγγελία. Θεέ μου, είχαμε μια κακούργα ανάμεσα μας!!!! Το μόνο που ξέρω για την Mariana on Ice είναι μια παιδική φωτογραφία, που συνοδεύει το nick name της.
Ήταν πολύ γλυκό παιδάκι στη φωτογραφία. Τι έγκλημα έκανε γαμώτο; Παραληρεί ρατσιστικώς εναντίον των Εβραίων λέει το δημοσίευμα. Αν υποψιαστώ ότι έκανε καμιά τρομοκρατική ομάδα η Marianna on Ice, και σκοτώνει Εβραίους- στο εξωτερικό φαντάζομαι, γιατί στο εσωτερικό, δεν θυμάμαι να σκότωσαν κανέναν- θα πω ότι σε αυτή τη ζωή τα έχω δει όλα.
Όχι, δεν σκότωσε κανέναν. Το άρθρο είναι σαφές. Μειοψήφησε λέει, στη δίκη του Πλεύρη για το βιβλίο του, «Εβραίοι όλη η αλήθεια» υπέρ της αθώωσης του.
Μπράβο της! Αν αυτό το κοριτσάκι της φωτογραφίας, είναι η δικαστής που αναφέρει το δημοσίευμα, προφανώς γνωρίζει πολύ καλά ότι χύθηκε πολύ αίμα στον κόσμο, για να φτάσουμε να μην καταδικάζεται σήμερα κανείς για τις όποιες ιδέες του.Με αφήνει παγερά αδιάφορη η πολιτική θέση ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ. Αλλά βγάζω το καπέλο, υποκλίνομαι, σε όποιον μπορεί να κατανοήσει ότι αλίμονο στη Δημοκρατία, που φοβάται, χέζεται από τον κάθε Πλεύρη, και τον δικάζει για την όποια άποψη του.
Ή μήπως βολεύει η καταδίκη ιδεών;
Γιατί σήμερα καταδικάζουμε τον Πλεύρη για αυτό του βιβλίο, αύριο καταδικάζουμε τον Χ Κομουνιστή για εκείνη την θέση του, μεθαύριο τον Ζ αναρχικό για αυτή το άρθρο του, και αντιμεθαύριο ...καταδικάζουμε σε ποινή φυλάκισης όποιον τολμήσει να σκεφτεί ή να διατυπώσει κάτι διαφορετικό από την ...κρατούσα άποψη.
Και ενώ ξεκινάω με την περιέργεια της κουτσομπόλας να δω το έγκλημα, το κακούργημα της blogger με την παιδική φωτογραφία- ο πατέρας μου επιμένει ότι μόνο σε περίπτωση ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ επεμβαίνει η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος- θυμώνω!!!
Ποιος γαμώτο το κέρατο μου είναι τόσο φασίστας, που χρησιμοποιεί την «πολιτική ορθότητα», το χαΐδεμα του...αντιρατσισμού, σαν πολιορκητικό κριό κατά της Δημοκρατίας; Η Ελευθεροτυπία.
Ασφαλώς ο Πλεύρης ωχριά μπροστά της.
Ή για να βάλουμε τα πράγματα στο σωστό τους πλαίσιο. Ο Πλεύρης χρησιμοποιείται σαν μαριονέτα από μια καθαρά φασιστική τακτική εφημερίδας, που χοντρικά μας λέει να καίμε όποιο βιβλίο διαφωνούμε και να φυλακίζουμε όποιον διαφωνεί με την κρατούσα άποψη. Ανοίξτε τον ασκό του Αίολου... Τι εύκολο! Τι βολικό! Ο καιρός ...κατάλληλος!
Και τότε τι διαφορετικό από την Ελευθεροτυπία λέει η Χρυσή Αυγή; Μα τίποτα!
Αλλά τουλάχιστον η Χρυσή Αυγή, δεν διεκδικεί δημοκρατικές ευαισθησίες!
Αυτή φασιστική είναι και το λέει.
Η κονσέρβα της Χρυσής Αυγής αναγράφει πάνω ότι το προϊόν είναι χαλασμένο, σάπιο, επικίνδυνο για τη Δημοκρατία.
Και ενώ ξεκινάω με την περιέργεια της κουτσομπόλας να δω το έγκλημα, το κακούργημα της blogger με την παιδική φωτογραφία- ο πατέρας μου επιμένει ότι μόνο σε περίπτωση ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ επεμβαίνει η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος- θυμώνω!!!
Ποιος γαμώτο το κέρατο μου είναι τόσο φασίστας, που χρησιμοποιεί την «πολιτική ορθότητα», το χαΐδεμα του...αντιρατσισμού, σαν πολιορκητικό κριό κατά της Δημοκρατίας; Η Ελευθεροτυπία.
Ασφαλώς ο Πλεύρης ωχριά μπροστά της.
Ή για να βάλουμε τα πράγματα στο σωστό τους πλαίσιο. Ο Πλεύρης χρησιμοποιείται σαν μαριονέτα από μια καθαρά φασιστική τακτική εφημερίδας, που χοντρικά μας λέει να καίμε όποιο βιβλίο διαφωνούμε και να φυλακίζουμε όποιον διαφωνεί με την κρατούσα άποψη. Ανοίξτε τον ασκό του Αίολου... Τι εύκολο! Τι βολικό! Ο καιρός ...κατάλληλος!
Και τότε τι διαφορετικό από την Ελευθεροτυπία λέει η Χρυσή Αυγή; Μα τίποτα!
Αλλά τουλάχιστον η Χρυσή Αυγή, δεν διεκδικεί δημοκρατικές ευαισθησίες!
Αυτή φασιστική είναι και το λέει.
Η κονσέρβα της Χρυσής Αυγής αναγράφει πάνω ότι το προϊόν είναι χαλασμένο, σάπιο, επικίνδυνο για τη Δημοκρατία.
Η κονσέρβα της Ελευθεροτυπίας, περιέχει το ίδιο ακριβώς χαλασμένο, σάπιο, επικίνδυνο προϊόν για τη Δημοκρατία, αλλά τυλιγμένο με ...δημοκρατικούς φιόγκους.
Η Χρυσή Αυγή προσφέρει τις σιδερογροθιές στα ξυρισμένα... «παλικάρια» της, αυτούς τους ψευτόμαγκες της συμφοράς, και τα χειροκροτεί όταν ματοκυλάνε ότι δεν γουστάρουν.
Η Ελευθεροτυπία, ντύνεται ...κομψά, με τρύπιες πορφύρες δημοκρατίας, «ταυτοποιεί» προσωπικές σελίδες, και ...ματοκυλάει πολίτες. Δείχνει με το δάχτυλο κουκουλοφόρου δήμιου, πιθανούς δικαστές που επιμένουν να φωνάζουν ότι η Δημοκρατία είναι ισχυρή, ΑΚΡΙΒΏΣ γιατί αντέχει την διατύπωση ΚΑΘΕ άποψης...
Είτε μας αρέσει, είτε όχι. Είτε είναι η κρατούσα, είτε όχι. Είτε είναι πολιτικά ορθή, είτε όχι.
Ακόμη κι αν η marianaonice είναι δικαστής, κάτι που προσωπικά εγώ δεν γνωρίζω, ούτε είδα κάτι δημοσιευμένο εκεί από κάποιον με την ιδιότητα του δικαστή, ποιος υπέρμαχος της ...Ελευθεροτυπίας, χρησιμοποιεί σαν όπλο την καθαρά προσωπική άποψη ενός blogger, εκφρασμένης σε καθαρά ιδιωτικό χώρο για να στήσει λαϊκό δικαστήριο εις βάρος του; Ποιοι Νόμοι, ποιοι κανόνες δεοντολογίας επιτρέπουν σε εφημερίδες, τόσο λάσπη, τόση ανομία, τέτοιο ξέσκισμα;
Από πότε η θέση του όποιου σχολιαστή, ενοχοποιεί (;;;;;;) τον ιδιοκτήτη ενός blog, που εικάζεται ότι είναι δικαστικός;
Αν αυτό δεν είναι βαρβαρότητα, τότε τι στο διάβολο είναι; Αυτός είναι ο Τύπος που καταρέει, που καλούμαστε μαθές οι πολίτες να προστατεύσουμε, μπας και ...εξαφανιστεί. Τι συμφορά!
Τι ακριβώς προοιωνίζουν τετοιες αθλιότητες στην... «ελευθεροτυπία»; Τι άλλο θα δούμε να καίγεται μπροστά στα μάτια μας; ;Η Χρυσή Αυγή προσφέρει τις σιδερογροθιές στα ξυρισμένα... «παλικάρια» της, αυτούς τους ψευτόμαγκες της συμφοράς, και τα χειροκροτεί όταν ματοκυλάνε ότι δεν γουστάρουν.
Η Ελευθεροτυπία, ντύνεται ...κομψά, με τρύπιες πορφύρες δημοκρατίας, «ταυτοποιεί» προσωπικές σελίδες, και ...ματοκυλάει πολίτες. Δείχνει με το δάχτυλο κουκουλοφόρου δήμιου, πιθανούς δικαστές που επιμένουν να φωνάζουν ότι η Δημοκρατία είναι ισχυρή, ΑΚΡΙΒΏΣ γιατί αντέχει την διατύπωση ΚΑΘΕ άποψης...
Είτε μας αρέσει, είτε όχι. Είτε είναι η κρατούσα, είτε όχι. Είτε είναι πολιτικά ορθή, είτε όχι.
Ακόμη κι αν η marianaonice είναι δικαστής, κάτι που προσωπικά εγώ δεν γνωρίζω, ούτε είδα κάτι δημοσιευμένο εκεί από κάποιον με την ιδιότητα του δικαστή, ποιος υπέρμαχος της ...Ελευθεροτυπίας, χρησιμοποιεί σαν όπλο την καθαρά προσωπική άποψη ενός blogger, εκφρασμένης σε καθαρά ιδιωτικό χώρο για να στήσει λαϊκό δικαστήριο εις βάρος του; Ποιοι Νόμοι, ποιοι κανόνες δεοντολογίας επιτρέπουν σε εφημερίδες, τόσο λάσπη, τόση ανομία, τέτοιο ξέσκισμα;
Από πότε η θέση του όποιου σχολιαστή, ενοχοποιεί (;;;;;;) τον ιδιοκτήτη ενός blog, που εικάζεται ότι είναι δικαστικός;
Αν αυτό δεν είναι βαρβαρότητα, τότε τι στο διάβολο είναι; Αυτός είναι ο Τύπος που καταρέει, που καλούμαστε μαθές οι πολίτες να προστατεύσουμε, μπας και ...εξαφανιστεί. Τι συμφορά!
Δεν έχει έννοια να θυμώσω. Αηδία νοιώθω. Μια τεραστία αηδία. Ανάμικτη με φόβο. Γιατί θυμώνω με τους φασίστες. Αηδιάζω με τους φασίστες που υποδύονται τους δημοκράτες, αλλά φοβάμαι τις ...φασιστικές «ελευθεροτυπίες» που χρησιμοποιούν τους Πλεύρηδες σαν μαριονέτες, στην εργολαβία υποστήριξης του πιο χυδαίου φασισμού. Αυτου του ντυμένου με τρυπιες ...δημοκρατικές πορφυρες.
Υ.Γ. Διαβάστε καλά το άρθρο της ...Ελευθεροτυπίας. Αποκρυπτογραφήστε το. Και ...στοιχηματίζω συχωριανοι του bloggo-χωριου, για τα λόγια του ποιητή
Μην αμελήσετε
Πάρτε μαζί σας νερό
Το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία
3. Κυριακή, Δεκέμβριος 05, 2010
Και οι δικαστές έχουν ιδιωτική ζωή
Σε δημοσίευμα εφημερίδας που έχει αναρτηθεί και στο Διαδίκτυο αναγράφεται το ονοματεπώνυμο δικαστικής λειτουργού του εφετείου Αθηνών, στην οποία αποδίδεται η δημιουργία ενός ιστολογίου, στο οποίο αναρτούσε αντισημιτικά σχόλια, ενώ η ίδια μετείχε στη σύνθεση δικαστηρίου που εκδίκαζε υπόθεση παραβίασης της αντιρατσιστικής νομοθεσίας (ν.927/1979). Ωστόσο, από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, προκύπτει ότι η εφέτης δεν είχε αναφέρει την δικαστική της ιδιότητα, ούτε όμως και το ονοματεπώνυμό της στο ιστολόγιο. Η εφημερίδα αναφέρει ότι τα στοιχεία αυτά που την ταυτοποιούν περιέχονται σε υπόμνημα- αναφορά που έχει καταθέσει μια δικηγόρος εναντίον της εφέτη, επειδή στο ιστολόγιο εφέρετο να προσβάλλει την δικηγόρο και τον πατέρα της. Ως στοιχεία ταυτοποίησης το ρεπορτάζ, επικαλείται κάποια θολή φωτογραφία της δικαστικού κι εμμέσως το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε, το οποίο θυμίζει μεταγραφή στοιχείων του ονόματός της στα αγγλικά.
Με την υπόθεση αυτή τίθενται μια σειρά από άκρως ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα που αφορούν την ελευθερία της έκφρασης, το ποινικό αδίκημα του ρατσιστικού λόγου, αλλά και την προστασία της ιδιωτικότητας των δημόσιων λειτουργών.
Θα σημειώσω πρώτα ότι όσα διαβάζουμε σ΄εκείνο το ρεπορτάζ έρχονται πολύ κοντά στην προσβολή ομάδας προσώπων λόγω της φυλετικής/εθνικής τους καταγωγής, το ποινικό αδίκημα που προβλέπεται από το ν.927/1979. Βέβαια η εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου παραμένει άκρως αμφίβολη, ιδίως μετά την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου στη γνωστή υπόθεση του βιβλίου "Εβραίοι όλη η αλήθεια". Ωστόσο, σε εκείνη την υπόθεση η αθώωση οφείλεται μάλλον στο ότι το βιβλίο θεωρήθηκε επιστημονικό σύγγραμμα, προστατευόμενο από την συνταγματικά κατοχυρωμένη προστασία της έρευνας και της επιστήμης. Οπότε στη συγκεκριμένη υπόθεση των ρατσιστικών σχολίων στο ιστολόγιο, μάλλον εκλείπει το συγκεκριμένο επιχείρημα της ιστορικής έρευνας, εάν όντως υπάρχουν εκφράσεις όπως "κωλοεβραίοι".
Το δεύτερο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι η ταυτοποίηση του φερόμενου ως δράστη, την στιγμή που δεν έχει διενεργηθεί άρση του απορρήτου, η οποία δεν προβλέπεται για προσβολές κατά της τιμής και για την αντιραστιστική νομοθεσία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχει κάποια θολή φωτογραφία και κάποια αντιστοιχία του ονόματος της δικαστικού με το ψευδώνυμό της. Σύμφωνα με την απόφαση 44/2008 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης (βλ. εδώ), η ύπαρξη ενός αναγνωριστικού στοιχείου (όπως το όνομα) σε ένα κατά τ' άλλα ανώνυμο ή ψευδώνυμο ιστολόγιο δεν αρκεί για να αποδοθούν τα κείμενα που έχουν αναρτηθεί εκεί στο πρόσωπο που προσωπικά δεδομένα του υπάρχουν στο ιστολόγιο.
Έπειτα, οι ονομαστικές πληροφορίες που δημοσιοποιεί η εφημερίδα φέρονται να προέρχονται μάλλον από το υπόμνημα που έχει υποβάλλει η δικηγόρος, δηλαδή από ένα έγγραφο που καλύπτεται από τη μυστικότητα της ποινικής προδικασίας. Η μυστικότητα αυτή κατά τη γνώμη μου δεν εξυπηρετείται όταν τόσα στοιχεία της προδικασίας δίνονται στη δημοσιότητα. Εφόσον η υπόθεση έχει ήδη αχθεί στη Δικαιοσύνη, η εμπλοκή ενός μέσου ενημέρωσης χωρίς την τήρηση ίσων αποστάσεων και με πλήρη υποστήριξη της κατηγορούμενης πράξης χωρίς την παράθεση της τυχόν αντίθετης άποψης βρίσκεται σε σχέση έντασης προς το τεκμήριο της αθωότητας (δεδομένου ότι ο ρατσιστικός λόγος είναι ποινικό αδίκημα). Οι αποστάσεις από την δημοσιογραφική δεοντολογία δεν δικαιολογούνται ούτε λόγω της δικαστικής ιδιότητας της φερόμενης ιστολόγου: το τεκμήριο της αθωότητας ισχύει για όλους, ανεξάρτητα από την ιδιότητά τους.
Τα πιο ουσιαστικά όμως γενικά ζητήματα αυτής της υπόθεσης είναι δύο: (α) έχει δικαίωμα ένας δικαστής να έχει τόσο ακραίες απόψεις; και κυρίως (β) υπάρχει μια σφαίρα προστατευμένης ιδιωτικότητας εντός της οποίας ο δικαστής μπορεί να ανακοινώνει αυτές τις απόψεις του, χωρίς να είναι ελεγκτέος;
Στην υπόθεση, όπως την αναπαράγει η εφημερίδα, η δικαστής φέρεται να μην έχει ανακοινώσει στο ιστολόγιο ούτε το ονοματεπώνυμό της, αλλά ούτε και την επίσημη ιδιότητά της. Φέρεται να σχολιάζει όμως υποθέσεις που έχει χειριστεί, γεγονός που κατά το δημοσίευμα την ταυτοποιεί. Το βέβαιο είναι ότι η ίδια δεν δημοσιοποιούσε ενυπόγραφα της αναρτήσεις στην ιστοσελίδα της, επομένως το κατά πόσον είχε λάβει ή όχι επαρκή μέτρα για την προστασία της ταυτότητάς της είναι ένα πραγματικό θέμα, το οποίο δεν αφορά το γενικό ζήτημα του κατά πόσον υπάρχει ιδιωτικότητα για τους δικαστές.
Όπως έχω γράψει πολλές φορές, το ψευδώνυμο blogging είναι συνδυασμός δύο θεμελιωδών δικαιωμάτων: ελευθερία έκφρασης (για όσα δημοσιοποιεί ο blogger) και προστασία της ιδιωτικότητας (για την προστασία της ταυτότητάς του). Η δημοσιότητα των απόψεων δεν επιβάλλει και δημοσιότητα των στοιχείων του συντάκτη. Το γεγονός ότι το Συνταγμα επιτρέπει την άρση του απορρήτου μόνο για "ιδιαιτέρως σοβαρά αδικήματα", στα οποία η νομοθεσία δεν συγκαταλέγει τις προσβολές κατά της τιμής, σηματοδοτεί μια κεντρική αξιολόγηση της έννομης τάξης: το απόρρητο των επικοινωνιών είναι ένα συνταγματικό δικαίωμα που κάμπτεται μόνο υπό αυστηρές δικαστικές και νομοθετικές προϋποθέσεις. Πρέπει να συμπράξουν δύο από τις τρεις κρατικές λειτουργίες για την άρση του απορρήτου. Η "τέταρτη" μόνη της δεν αρκεί.
Ένας δικαστής μετέχει τόσο του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης όσο και του δικαιώματος στην ιδιωτικότητα. Ενδεχομένως μια δημόσια τοποθέτησή του να τον καθιστά εξαιρετέο από κάποια συγκεκριμένη δικαστική σύνθεση (όπως προβλέπει η δικονομία για τους Ευρωπαίους Δικαστές του Στρασβούργου που εξαιρούνται όταν καλούνται να δικάσουν υπόθεση για την οποία έχουν τοποθετηθεί εκ των προτέρων δημόσια), αλλά αυτές οι υποχρεώσεις αυτο-περιορισμού δεν σημαίνει ότι τους αφαιρούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Φυσικά σε αυτό το δικαίωμα δεν περιέχεται ο ρατσιστικός λόγος, αλλά ούτε και ο λόγος που θα μπορούσε να θίξει το "κύρος και την αμεροληψία της δικαστικής λειτουργίας", όπως αναφέρει το άρθρο 10 παρ. 2 της ΕΣΔΑ (βλ. εδώ). Όταν όμως ο δικαστής εκφράζεται μεν δημόσια, αλλά πίσω από ένα ψευδώνυμο που δεν επιτρέπει στον αναγνώστη να ταυτοποιήσει τον συντάκτη με την δικαστική λειτουργία, τότε αυτή η δημόσια έκφραση γίνεται χωρίς να θίγεται το "κύρος και η αμεροληψία της δικαστικής λειτουργίας".
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην υπόθεση Kudeshkina καταδίκασε την Ρωσία για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης μιας δικαστή που κατήγγειλε περίπτωση διαφθοράς δικαστών και στη συνέχεια αποπέμφθηκε από το δικαστικό σώμα (βλ. εδώ). Σύμφωνα με αυτή την απόφαση: "Η φράση «αυθεντία της δικαιοσύνης» περιλαμβάνει, ιδίως, την έννοια ότι τα δικαστήρια είναι –και αναμένεται από το ευρύ κοινό να είναι- το κατάλληλο πεδίο για την επίλυση των νομικών διαφορών και για τον καθορισμό της ενοχής ή αθωότητας ενός προσώπου επί μίας ποινικής κατηγορίας (βλ. Worm κατά Αυστρίας, 29 Αυγούστου 1997, § 40, Εκθέσεις 1997-V). Αυτό που κρίνεται όσον αφορά την προστασία της αυθεντίας της δικαιοσύνης είναι η εμπιστοσύνη την οποία πρέπει να εμπνέουν τα δικαστήρια σε μια δημοκρατική κοινωνία, στους κατηγορούμενους εφόσον πρόκειται για ποινικές υποθέσεις, αλλά επίσης και στο ευρύ κοινό (βλ, mutatis mutandis, μεταξύ πολλών άλλων κεντρικών αποφάσεων, Fey κατά Αυστρίας, 24 Φεβρουαρίου 1993, Συλλογή A αρ. 255-A). Γι’ αυτό το λόγο, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι δημόσιοι λειτουργοί που υπηρετούν στην δικαιοσύνη θα πρέπει να δείχνουν επιφύλαξη στην ενάσκηση της ελευθερίας του λόγου τους σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες η αυθεντία και η αμεροληψία της δικαιοσύνης φαίνεται ότι αποτελεί το ζητούμενο."
Σε αντίθεση όμως με τη δικαστή Kudeshkina που βγήκε επωνύμως στο ραδιόφωνο και κατήγγειλε το δικαστικό σύστημα, στην υπόθεση της δικαστή - φερόμενης ιστολόγου η έκφραση έγινε μέσα στην προστατευόμενη σφαίρα του ψευδώνυμου λόγου. Ενώ στην υπόθεση Kudeshkina το θέμα είναι η ελευθερία της έκφρασης του δικαστή, στην υπόθεση της φερόμενης ιστολόγου το θέμα είναι η διάρρηξη της ψευδωνυμίας μιας δικαστή, δηλαδή η παραβίαση της ιδιωτικότητάς της. Οι ρατσιστικές εκφράσεις της δεν δημοσιοποιήθηκαν ενυπόγραφα και υπό την φερόμενη επίσημη ιδιότητά της. Διότι η αποκάλυψη του ονοματεπωνύμου δεν εγινε από την φερόμενη ιστολόγο, ούτε βέβαια από μία θολή φωτογραφία, ούτε από το ψευδώνυμο που "μοιάζει" με το όνομα, ούτε από την αναφορά της σε υποθέσεις που φέρεται ότι είχε δικάσει: η αποκάλυψη του ονοματεπωνύμου και της ιδιότητας γίνεται από την εφημερίδα. Η κοινή γνώμη πληροφορείται σε ευρύτατη έκταση το εν λόγω ονοματεπώνυμο και την ιδιότητα της δικαστού - φερόμενης μπλόγκερ όχι από το μπλογκ της, αλλά από την εφημερίδα που προβάλλει ως ρεπορτάζ ένα υπόμνημα που καλύπτεται από την μυστικότητα της προδικασίας.
Εφόσον λοιπόν η κοινή γνώμη, κατά το χρόνο των φερόμενων επίμαχων ρατσιστικών αναρτήσεων, δεν γνώριζε την φερόμενη ιδιότητα της ιστολόγου, τότε δεν πλήττεται από τις εν λόγω δηλώσεις το "κύρος και η αμεροληψία της δικαστικής λειτουργίας", όπως αναφέρει η ΕΣΔΑ, οπότε εάν η ιστολόγος είναι όντως η αναφερόμενη δικαστής, αρκεί που έλαβε συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία της επίσημης ιδιότητάς της. Επίσης, η αποκάλυψη του ονόματος ενώπιον της κοινής γνώμης δεν φαίνεται να οφείλεται σε υπαιτιότητα της εν λόγω δικαστή - φερόμενης ιστολόγου, αλλά μάλλον στην εφημερίδα που αποκάλυψε σε ευρεία κλίμακα το όνομά της και σύνδεσε την ιδιότητά της με το συγκεκριμένο ιστολόγιο.
Δεν θέλω να υποτιμήσω το τεράστιο ζήτημα των ρατσιστικών απόψεων των δικαστών μάλιστα εκείνων που καλούνται να εφαρμόσουν την αντιρατσιστική νομοθεσία. Όποιος παραβιάζει το ν.927/1979 πρέπει να τιμωρείται, οποιαδήποτε ιδιότητα κι αν έχει, όπως και όποιος παραβιάζει οποιονδήποτε άλλο νόμο.
Αλλά πρέπει να τιμωρείται από τα δικαστήρια, όχι από τα μέσα ενημέρωσης.
4.
«Κωλοεβραίοι! Μακάρι να τους εξόντωνε τελείως ο Χίτλερ!» Η φράση αυτή δεν εκστομίστηκε από κανέναν Χρυσαυγίτη της σειράς. Την υπογράφει η μπλόγκερ Mariana On Ice, κατά κόσμον Μαριάνθη Παγουτέλη, λειτουργός της Θέμιδας από την έδρα του Εφετείου Αθηνών.
Η αρχική σελίδα και χαρακτηριστικές ατάκες από το μπλογκ «Ζητείται ελπίδα...» της Mariana On Ice. Παρόμοιου επιπέδου διατυπώσεις θα βρει κανείς συγκεντρωμένες στο δικό της μπλογκ («Ζητείται ελπίδα...», marianaoni ce.blogspot.com), στο οποίο από το 2007 που άνοιξε γράφουν και άλλοι δικαστικοί, γνωστοί της κυρίας Παγουτέλη, που κι αυτοί διατηρούν προσωπικά μπλογκ. Η εφέτης δεν κρύβει την ταυτότητά της. Οχι μόνο δημοσιεύει τη φωτογραφία της (κάπως σκοτεινή αλλά αναγνωρίσιμη) στην πρώτη σελίδα του μπλογκ, αλλά περιγράφει υποθέσεις της με εξονυχιστικές λεπτομέρειες, σε βαθμό που είναι κι αυτές απόλυτα αναγνωρίσιμες.
Τη σχέση της κυρίας Παγουτέλη με το μπλογκ αυτό κατήγγειλε την Πέμπτη με αναφορά της στον εισαγγελέα εφετών Πειραιά η δικηγόρος Ζωή Κωνσταντοπούλου που βρίσκεται σε δικαστική αντιδικία με την εφέτη και ανακάλυψε ότι στοιχεία αυτής της υπόθεσης περιγράφονται αναλυτικά στο μπλογκ, κατά τρόπο μάλιστα που δεν συνάδει καθόλου με τη θέση μιας δικαστού. Στο υπόμνημα που βρίσκεται πλέον στα χέρια του εισαγγελέα εφετών Πειραιά αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Οπως προ ελάχιστων ημερών ανακάλυψα, η κ. Μαριάνθη (Μαριάνα) Παγουτέλη, αν και εφέτης Αθηνών, διατηρεί blog (ιστότοπο) υπό το ψευδώνυμο marianaonice (δηλ. "Μαριάνα στον Πάγο"). Από τον ιστότοπο αυτόν δημοσιεύει συκοφαντικότατα κείμενα εναντίον εμού και του πατέρα μου κ. Νίκου Κωνσταντόπουλου, ο οποίος δεν είναι καν διάδικος στην υπόθεση αυτή και αναφέρεται στην εξέλιξη της αντιδικίας, καταφερόμενη κατά δικαστών και εισαγγελέων που χειρίσθηκαν την υπόθεση, αναφέροντας λεπτομέρειες του Πειθαρχικού της στον Αρειο Πάγο, βρίζοντας, συκοφαντώντας και λοιδορώντας ενώπιον του αναγνωστικού κοινού εμένα, τον πατέρα μου, δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόρους κ.λπ., και επαναλαμβάνοντας τόσο τις συκοφαντίες για τις οποίες παραπέμπεται όσο και τις συκοφαντίες για τις οποίες το Συμβούλιο έκρινε ότι δεν είχε δόλο. Φτάνει να μιλάει για "μασονία"(!), για "ξέπλυμα χρήματος", για δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς που "ξεβρακώνονται", για το ότι στο πειθαρχικό "της την είχαν στημένη" κ.λπ.».
Η αναφορά της κ. Κωνσταντοπούλου εντοπίζει και άλλους δικαστικούς που μετέχουν στις συζητήσεις του μπλογκ «στους οποίους η ανωτέρω εφέτης απαντά με οχετούς για τη δικαιοσύνη, για εμένα και για τον πατέρα μου, και τους οποίους προσκαλεί να της συμπαραστέκονται, αυτοί δε εκφράζουν τη συμπαράστασή τους!».
Το όνομα της κυρίας Παγουτέλη ήρθε στη δημοσιότητα πριν από τρία χρόνια, κατά τη γνωστή δίκη του Κωνσταντίνου Πλεύρη για το βιβλίο του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια». Η Μαριάνθη Παγουτέλη μειοψήφησε στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού υπέρ της αθώωσης του Πλεύρη. Οπως είναι γνωστό, σε δεύτερο βαθμό ο Πλεύρης αθωώθηκε, ενώ και η αναίρεση υπέρ του νόμου που ασκήθηκε μετά από μήνες από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου τελικά απορρίφτηκε. Εντύπωση προκάλεσε το ασυνήθιστα εκτενές σκεπτικό που συνέταξε η κυρία Παγουτέλη για να τεκμηριώσει την αθωωτική της πρόταση. Στις 32 πυκνογραμμένες σελίδες του υιοθετούνται όλες οι αντισημιτικές απόψεις του Πλεύρη. Κατά σύμπτωση, αύριο Δευτέρα κάθονται στο εδώλιο του Εφετείου Αθηνών τρεις από τους μάρτυρες κατηγορίας εκείνης της δίκης, η Αννα Στάη, η Ειρήνη Κούτελου και ο Χαράλαμπος Κατσιάπης. Ως μέλη της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας είχαν σχολιάσει τις δικαστικές αποφάσεις και είχαν κρίνει ως αντισημιτικές τις θέσεις που είχαν προβάλει ορισμένοι δικαστικοί. Μετά την αθώωσή του ο Πλεύρης υπέβαλε εναντίον τους μηνυτήρια αναφορά και τελικά παραπέμφθηκαν για «διασπορά ψευδών ειδήσεων» με μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας (ποιον άλλον;) τον ίδιο τον Πλεύρη.
Φυσικά, μετά την αποκάλυψη του μπλογκ η υπόθεση παίρνει μια εντελώς διαφορετική τροπή. Ας σημειωθεί ότι το άνοιγμα του μπλογκ συμπίπτει χρονικά με την έναρξη της δίκης του Πλεύρη, τον Δεκέμβριο του 2007. Από τότε παρακολουθείται από την On Ice στενά η υπόθεση με συνεχείς αναφορές στον Χίτλερ που μπορεί «να είχε δίκιο».
Ενας από τους σταθερούς επισκέπτες του μπλογκ αναφέρεται στο «λάθος του Χίτλερ που άφησε εβραϊκό σπόρο πίσω... Αν νομίζεις πως είμαι ρατσιστής θα σου πω ναι είμαι γιατί σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορώ να το κρύψω». Η απάντηση της Mariana On Ice είναι αποκαλυπτική: «Και εγώ εκεί έχω φθάσει και έτσι σκέφτομαι για τους Εβραίους! Και μετά τους φταίει ο Πλεύρης!»
Στις αρχές του 2009 η Mariana On Ice τα βάζει με την εβραϊκή θρησκεία: «Η θρησκεία των Εβραίων που βασίζεται στην Αγία Γραφή και στα Ιερά Βιβλία των Ταλμούδ, είναι πολύ μισαλλόδοξη και αντιανθρωπιστική! Επιτρέπουν τους φόνους των αλλόθρησκων ως επιβεβλημένους μάλιστα από τη θρησκεία τους!». Για να τεκμηριώσει αυτές τις απόψεις της η On Ice παραθέτει αυτούσια την αντισημιτική προπαγάνδα του Πλεύρη, χωρίς βέβαια να αναφέρει την πηγή.
Τις ημέρες που εκδικαζόταν η έφεση του Πλεύρη, στο μπλογκ εμφανίζονται πάλι λεπτομερείς πληροφορίες για τη δίκη από έναν ανώνυμο οπαδό του Πλεύρη. Η εφέτης τον ευχαριστεί «πολύ για την ενημέρωση» και προσθέτει: «Αραγε θα τελειώσει την Παρασκευή η δίκη αυτή; Και πολύ θα ήθελα να μάθω αν τελικά δικαιώθηκε η άποψη της μειοψηφούσας δικαστή! (δηλ. της ίδιας). Αλλιώς μαύρο φίδι που την... έφαγε! Χαχαχα!!!»
Ο ανώνυμος στέλνει καθημερινές «ανταποκρίσεις» από τη δίκη υιοθετώντας όλη τη ναζιστική επιχειρηματολογία του Πλεύρη, ενώ παραπέμπει για επιμόρφωση και στη χιτλερική ταινία «Ο Αιώνιος Εβραίος» (Der Ewige Jude). Η Mariana On Ice απαντά: «Σ' ευχαριστώ πολύ φίλε που με κρατάς ενήμερη! Το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό γιατί μ' ενδιαφέρει η δίκη αυτή, που για δικούς μου λόγους δεν μπορώ να την παρακολουθήσω από κοντά! Ούτε μπορώ να πλησιάσω κάποιους από τους παράγοντες αυτής της δίκης για να ρωτήσω σχετικά. Θα είμαι υπόχρεη λοιπόν αν συνεχίσεις να με κρατάς ενήμερη! Σ' ευχαριστώ και πάλι!»
Χαρακτηριστικές είναι και οι απόψεις της Mariana On Ice για τη Δικαιοσύνη:
- «Μοχλός εξουσίας των φαύλων και των διεφθαρμένων».
- «Το μπουρδέλλο ωχριά μπροστά στην Ευελπίδων».
- «Η αηδία είναι πλέον μόνιμη αίσθηση για όσους παροικούν στην Ιερουσαλήμ της Ελληνικής Δικαιοσύνης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου