Διάβασα την είδηση και πήγα κατευθείαν στο ψυγείο.
Αφθονία! Aπ' όλα έχω στην ψύξη και την κατάψυξη. Απ' όλα!
Τίποτα να μη μου λείψει, να 'χω να τρώω μια βδομάδα και βάλε!
Να αισθάνομαι ασφαλής και αυτάρκης!
Να, στο μεσαίο ράφι τρία τάπερ γεμάτα φαγητό μαγειρεμένο από προχτές, χτες και σήμερα.
Ψάρι, ρολό με πατάτες, ρύζι με λαχανικά
Περίσσεψαν, κανένας δεν πρόκειται να τα φάει.
Άντε να τα κρατήσω μια δυο μέρες ακόμα και μετά... στα σκουπίδια.
Έτσι γίνεται πάντα, έτσι κάνω πάντα.
Φαγητό στα σκουπίδια!
Το 60% των σκουπιδιών ημών των "πολιτισμένων" δυτικών είναι φαγητό!
Αυτός ο άνθρωπος έψαχνε στον κάδο για να φάει αυτά που εγώ, εσύ, όλοι μας πετάμε, επειδή μπαγιάτεψαν, επειδή η γεύση και η όσφρησή μας είναι πολύ λεπτεπίλεπτες, επειδή συνηθίσαμε στην αφθονία, επειδή είναι γεμάτο το στομάχι μας, επειδή... επειδή....
Είναι τόσο δύσκολο, σκέφτομαι, το φαγητό που περισσεύει καθημερινά όλοι μας να το βάζουμε σε ένα τάπερ και να το πηγαίνουμε στην Εκκλησία, στο Δήμο, κάπου τέλος πάντων;
Είναι τόσο δύσκολο οι τοπικές κοινωνίες να οργανωθούμε, να ορίσουμε έναν χώρο και όποτε μας περισσεύει φαγητό, αντί να το πετάμε να το προσφέρουμε;
Είναι τόσο δύσκολο όλοι μας να βάλουμε ένα στόχο;
Ποτέ πια φαγητό στα σκουπίδια.
Ο άστεγος, μόνος, ρακένδυτος και πεινασμένος συνάνθρωπός μας θα ήξερε ότι κάθε μεσημέρι ένα πιάτο φαγητό σπιτικό θα υπήρχε και γι αυτόν, το πιάτο, τα πιάτα, που αύριο, το πολύ μεθαύριο θα πετάξω στα σκουπίδια...
4 σχόλια:
πολλα μπορουμε να κανουμε..αρκει να κινητοποιηθουμε..τις ιδιες σκεψεις εκανα κι εγω πριν λιγες μερες..πλεον αρχιζει και γινεται ορατη η αναγκη να βοηθαμε ο ενας τον αλλον..η δυναμη ειμαστε εμεις και πρεπει να το πιστεψουμε..
πολυ ομορφη αναρτηση...
Ποτέ πια φαγητό στα σκουπίδια.
Ο άστεγος, μόνος, ρακένδυτος και πεινασμένος συνάνθρωπός μας θα ήξερε ότι κάθε μεσημέρι ένα πιάτο φαγητό σπιτικό θα υπήρχε και γι αυτόν, το πιάτο, τα πιάτα, που αύριο, το πολύ μεθαύριο θα πετάξω στα σκουπίδια...
Όλοι μας πετάμε στα σκουπίδια-περισσότερο ή λιγότερο- το φαγητό και το ψωμί των πεινασμένων.
Είμαστε συμμέτοχοι και συνένοχοι για το θάνατο πολλών συνανθρώπων μας.
Αν ρχόμασταν στη θέση τους, πόσο διαφορετικά θα βλέπαμε τα πράγματα.
Και πόσο διαφορετική θα μπορούσε να ήταν η πραγματικότητα...
Φαντάζεστε τον αξιότιμο κ. Πρωθυπουργό και τον Αντιπρόεδρό του
να ζούσαν με τη σύνταξη των 330 ευρώ των αγροτών.
Τότε θα καταλάβαιναν πόσο "πονάνε" εκείνοι, που τους πετσοκόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις.
Και ότι-εν πάση περιπτώσει- δεν "τα φάγαμε μαζί", αλλά τα έφαγαν μαζί με τους καναλάρχες,τους τραπεζίτες, και τη λοιπή ληστοσυμμορία....
Πράγματι νοιώθω ακατανόητο να πετάξω φαγητό στα σκουπίδια.
Προσπαθώ να το προσφέρω όπου μπορώ κι αν δεν προσφέρεται σε ανθρώπους, τότε το ανακατεύω με κονσέρβα για γατούλες και το εναποθέτω σε μια γωνιά της αυλής μου, όπου υπάρχει και άφθονο νεράκι, για τα ζωντανά πλάσματα που γυρίζουν πεινασμένα. Ούτε κοκκαλάκι δεν πετώ στο σκουπιδοτενεκέ, όλα έξω, στο πάρκο ή στην αυλή. Το φαγητό έχει προορισμό να φαγωθεί και όχι να πεταχθεί!!!
Το θεωρώ μεγάλη αμαρτία όταν ψυχές πεθαίνουν από την πείνα! Ακόμη και τα ψίχουλα έξω στην αυλή για τα πετεινά του ουρανού και για τα μυρμήγκια της γης...
Δημοσίευση σχολίου