2

2
Blogger Tips and TricksLatest Tips And TricksBlogger Tricks

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ -ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Ο ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ "ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ" ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ

 Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ
ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΗ


                                   

Από το 1927 έβλεπε την απληστία του εβραϊκού κεφαλαίου
 και την προοπτική της αγοράς της ελευθερίας

 Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.
Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσου

 έμποροι και κονσόρτσια* κι εβραίοι

Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
 πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν

οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με 
 το πορτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
 σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.
Κώστας Καρυωτάκης
Ελεγεία και Σάτιρες, 1927
*κονσόρτσια: προσωρινοί συνεταιρισμοί επιχειρήσεων
για την πραγματοποίηση σκοπών αμοιβαίου συμφέροντος
(Δηλαδή Goldman Sachs, Moodies κλπ)
Aφού δεν μιλάνε σήμερα οι πνευματικοί άνθρωποι (υπάρχουν;)
ας μιλήσει αυτός που δεν μάσαγε τα λόγια του και εξαιτίας αυτού οδηγήθηκε σε δυσμενή μετάθεση.
Ας τρέμει η κάθε δικτατορία όταν επιβάλεται στην Ελλάδα
Έχουμε πολλά τρισεκατομμύρια σε πολιτισμό, απόθεμα ανεξάνλητο, ικανό να πνίξει
τα φτωχαδάκια της Wall Street
μέσα στα ίδια τους τα ευρωδολάρια...
 Και να μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι αν ο Καρυωτάκης ζούσε ανάμεσά μας σήμερα, κάπως έτσι θα σχολίαζε την ανύπαρκτη αντίστασή μας ...

Δεν στέκει όρθια του καθενός η μνήμη
μπροστά στον τύραννο οι πιό πολλοί λυγίζουν
σημαίες βουβές που κυματίζουν σαν να κλαίνε
ριγμένες το παράπονό τους λένε
στου βυθισμένου καραβιού την πρύμνη...



2 σχόλια:

Aνεμος είπε...

αγαπημενος
ίναι άνθρωποι που την κακήν ώρα
την έχουν μέσα τους.

Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
κι απ' τη χαρά ζεστά των φιλημάτων,
χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων·

ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε
και διψασμένα εμείνατε ποτήρια,
ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε
κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια·

ω, που' χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,
κι ο λόγος σας εδιάλεξε για τάφο,
ω, που' χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,
και τον καημό δεν είπατε που γράφω·

μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου τόπου
μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον Πόνο των Πραγμάτων και του Ανθρώπου.

παπα-Ηλίας είπε...

Σχολιάζοντας το "ο Καρυωτάκης προβλέπει...",
θέλω να πω ότι:

"Οι ποιητές είναι προφήτες. Και αντιστρόφως".

Και πράγματι:

Οι Εβραίοι προφήτες της Π. Διαθήκης ήταν ποιητές, που ιδιαίτερα πάλεψαν για την κοινωνική δικαιοσύνη.

Αλλά και οι αρχαίοι και σύγχρονοι ποιητές είναι προφήτες.

Όχι μόνο με την έννοια ότι με την διορατικότητά τους, προβλέπουν πολλά απ' αυτά, που θα γίνουν στο μέλλον, αλλά και γιατί...

Πολλά απ' τα γραφόμενά τους ισχύουν για όλες τις εποχές.

Όπως, για παράδειγμα, το σχετικό με τον "άργυρο" απόσπασμα απ' την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή το οποίο κάποιος συνάδελφος ανάρτησε...