Καληνωρίσματα. Δεν απαιτεί πολιτική νοημοσύνη η κριτική της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Όλοι γνωρίζουν πως πρόκειται για ένα καζάνι που σιγοβράζει. Ενίοτε όμως οι πολιτικές εξελίξεις περισσότερο απ’ ότι οι τρομοκρατικές εκδηλώσεις ή επιθέσεις των ανταρτών, δυναμώνουν την φωτιά και η αναστάτωση που προκαλείται πολλές φορές αγγίζει και τα όρια των γεωπολιτικών αλλαγών. Καθόλου πρωτότυπο αν αναλογιστεί κανείς τον προπέρσινο πόλεμο του Ισραήλ στην Γάζα και τους παλαιστίνιους.
Το τελευταίο όμως επεισόδια ήταν πολυσήμαντο. Εμπεριείχε δολοφονίες, πολεμικές εισβολές, ηρωικές επιχειρήσεις και φυσικά πολιτικά και διπλωματικά επεισόδια.Το τι συνέβη στον Στόλο της Ελευθερίας με την επίθεση των ισραηλινών σε ακτοπλοϊκό κομβόι ακτιβιστών που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, το γνωρίζουμε πλέον καλά. Τα δεδομένα όμως είναι συγκεκριμένα. Τούρκοι πολίτες νεκροί. Χιλιάδες τόνοι βοήθειας που δεν έφτασαν στον προορισμό τους και μια τουρκία που –δικαίως- απάντησε με διπλωματικό επεισόδιο. Στο σημείο αυτό θέλω να ξεμπερδέψω απλά παραθέτοντας μια φήμη που λέει πως οι ΗΠΑ συντόνισαν την επιχείρηση σε συνεννόηση με τούρκους και ισραηλινούς, εξού και γιατί σκοτώθηκαν μονάχα τούρκοι πολίτες. Γιατί όμως να πρέπει να αναστατωθούν δύο βασικές συμμαχικές δυνάμεις των ΗΠΑ; Σίγουρα η πολιτική σύνοψη εδώ θα μπορούσε να αφορά πολλές ακόμα θεωρίες συνωμοσίας, δεν μου αρέσει όμως να κινδυνολογώ απλά για να κατασκευάζω εντυπώσεις και να προκαλώ επισκεψιμότητα στο yannidakis live κι έτσι προχωρώ σε νέα δεδομένα.
Όπως αυτό της νέας απόφασης του Ισραήλ να επιτρέψει μέρος ανθρωπιστικής βοήθειας αν περάσει τα σύνορα, να στείλει στους παλαιστίνιους αναψυκτικά και πρόχειρο φαγητό και προσφάτως να επιτρέψει τη διέλευση προϊόντων που αφορούν ανθρωπιστικούς και πολιτικούς λόγους. Ο γάιδαρος δάγκωσε το καρότο, αλλά δεν το έφαγε κιόλας! Εκεί είναι που αναρωτιέμαι αν μας δουλεύουν εντελώς. Η μερική άρση έγινε κατόπιν πίεσης πολιτικών δυνάμεων της Δύσης κι αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια επιτυχία –για να είμαστε δίκαιοι- όμως είναι φανερό πως το Ισραήλ έχει τον πλήρη έλεγχο του παιχνιδιού αφού αποφάσισε να μετριάσει την διεθνή κατακραυγή απλά και μόνο για να ξεχαστεί το επεισόδιο στην Μεσόγειο, όμως δηλώσεις όπως “ο αποκλεισμός διατηρεί τις πιέσεις στην Χαμάς” και “η κατάσταση στη Γάζα είναι καλή”, δείχνουν πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει εφόσον μια ηρωική προσπάθεια και η διεθνή κατακραυγή που την ακολούθησε, δεν ήταν αρκετή.
Κανείς δεν θέλει να τα βάλει με το Ισραήλ σε ουσιαστικό επίπεδο (το επικοινωνιακό πέτυχε) κι αυτό δεν το καταδικάζω. Εν μέσω οικονομικής και πολιτικής κρίσης ποιός θέλει μπελάδες με τους προστάτες στην ΗΠΑ, όμως είναι καλό να έχουμε διάκριση. Καλή η μπουκιά απ’ το καρότο, αλλά δεν χορτάσαμε στο ελάχιστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου