Καληνωρίσματα. Σύντομα στη ζωή μας έρχεται η στιγμή της αυτοκριτικής. Γιατί τόσο άγχος; Γιατί τόση πίεση; Γιατί να πληρώνω για άλλους, για ποιόν σκύβω το κεφάλι; Ο άνθρωπος μαθαίνει να ακολουθεί ένα σύνολο από κανόνες, από περιορισμούς, να υπακούει σε άγραφους ή γραπτούς κανόνες και τελικά προσπαθεί να καταλήξει στο κέρδος του.
Ο κόσμος εξελίσσεται σαν τον άνεμο που φυσά προς ανώμαλες κατευθύνσεις κι είναι σαν κάποιος να στοιχηματίζει με τις ζωές μας και από μια γωνιά να μας κοιτούν με ένα γέλιο που κανείς δεν ακούει. Όποιος κι αν είναι αυτός, απολαμβάνει την ανατολή ενός ήλιου που μοιάζει με πανσέληνο κι ο άνθρωπος πίσω και κάτω απ’ όλα αυτά αγωνίζεται να ανταπεξέλθει. Ποιός παίζει με τη ζωή μας; Όποιος κι αν είναι αυτός, έρχεται η στιγμή που τίποτα από τη ζωή δεν περιμένεις γιατί όλα είναι πιθανά κι όπως το καλό μπορεί να συμβεί έτσι και το κακό υπάρχει παντού γύρω μας. Ναι, γύρω μας, σε εκείνους, στους άλλους και μέσα στις ψυχές μας.
Δε βαριέσαι; Εσύ κάνεις τον αγώνα σου και ξέρεις πως η δύναμη εκείνου θα σε κρατάει πίσω και κάτω απ’ όλα. Κι όταν κοντεύεις να δεις φως ακόμα και με σκιές, τότε πέφτει το σκοτάδι και σκέφτεσαι…
…Τι σκέφτεσαι; Σκάσε! Ποιός σου είπε να σκέφτεσαι; Συνέχισε να προσπαθείς μπας και ξεπληρώσεις εκείνον. Δεν υπάρχει η ελευθερία όπως την θέλεις. Ζεις για να ξεπληρώνεις εκείνον. Τουλάχιστον ζεις. Ζεις; :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου