yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΨΩΜΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΨΩΜΑΚΙ

 yannidakis live δευτέρας - ΤΟ ΨΩΜΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΨΩΜΑΚΙ


Καληνωρίσματα. Εδώ και αρκετό καιρό οι αρτοποιοί της Αθήνας μας εξέπληξαν όταν μέσω του συνδικαλιστικού τους οργάνου πρότειναν ως νέα τιμή πώλησης του ψωμιού τα πενήντα λεπτά (0,50 €) Η είδηση ήταν αρκετά επαναστατική ώστε να απασχολήσει την επικαιρότητα και ήταν τότε που είχα συγκεκριμένες απόψεις που ήθελα να δημοσιεύσω όμως αντ’ αυτού επέλεξα να περιμένω για μια εν καιρώ καταγραφή του αποτελέσματος της κίνησης αυτής. Αρχικά σκεφτόμουν πως η οικονομική κρίση και τα νέα μέτρα που έγιναν μέρος της καθημερινότητάς μας, έδωσαν το έναυσμα για μερικές νέες σκέψεις βασισμένες σε μια ιδεολογία ζωής στηριγμένη στο παρελθόν, τότε που το ψωμί ήταν το “Α” και το “Ω” του ελληνικού τραπεζιού. Θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε σε μια ζωή με απλές απαιτήσεις και συνετές ανάγκες; Έτσι κι αλλιώς η μείωση της τιμής του καρβελιού θα ήταν καθαρά συμβολική διαφημίζοντας μια τέτοια αλλαγή φιλοσοφίας.

Τελικά όμως τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά. Όπως μου εξηγεί η Σοφία, υπάλληλος του αρτοποιείου 'Ιωάννου' στον Βύρωνα, η μείωση ήταν πλασματική. “Ελάχιστα αρτοποιεία συμμετείχαν στην μείωση της τιμής μιας και το ψωμί δεν είναι κερδοφόρος πώληση αν διατηρείς υψηλά κριτήρια ποιότητας στην παρασκευή του. Ένα σακί αλεύρι ανέρχεται στα 24€ όταν όμως αγοράζεις αλεύρι από την Βουλγαρία, η τιμή μπορεί να πέσει έως και 8€. Σε αυτήν την περίπτωση αποφασίζεις να ρίξεις την ποιότητα ενώ υπάρχει το περιθώριο μείωσης της τιμής. Τελικά ελάχιστα αρτοποιεία αποφάσισαν να κάνουν κάτι τέτοιο κι εμείς αποφασίσαμε η ποιότητα να αποτελεί τον βασικό παράγοντα στο κατάστημά μας άσχετα με την τιμή”. Η Σοφία είχε δίκιο. Κάτι δεν μ’ άρεσε στην ιστορία για μείωση στο καρβέλι κατά 62,5% και μετά θυμήθηκα την απάντηση σε ένα “Ερώτημα της Εβδομάδας” εδώ στο yannidakis live στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία είχε αποφανθεί υπέρ της ποιότητας έναντι στην χαμηλή τιμή σε είδη πρώτης ανάγκης.

Και τώρα; Αυτό σημαίνει πως η συμβολική κίνηση έχασε την αξία της; Προφανώς! Ακόμα και φτωχοί ή αν θέλετε, φτωχότεροι, οι έλληνες είναι επιλεκτικοί και ως εκ τούτου δεν προτίθενται να ρίξουν τον πήχη των αναγκών τους τόσο απλά, για κάτι τόσο σημαντικό όπως το ψωμί, το είδος κατανάλωσης ‘σύμβολο’ στην ιστορία.