Οι ‘’προστάτες μας ‘’ θέλουν εκτός από τη σοδειά και την παρθένα της οικογένειας

Για να ήταν ευχαριστημένοι παλιά οι τσιφλι­κάδες  θέλανε εκτός απ' τη σοδειά  των οικογενειών και την παρθένα της οικογένειας.

Υπάρχει σήμερα διαφορά με τις απαιτήσεις των  ‘’ μεγάλων αδελφών μας’’  ;

Πετάξαμε τη δραχμή, εκλέξαμε εκσυγ­χρονιστή πρωθυπουργό, βγήκαμε πρώ­τοι στη Γιουροβίζιον, κερδίσαμε το ευ­ρωπαϊκό κύπελο ποδοσφαίρου, υπογράψαμε το σύμφωνο σταθερότητας, παραδοθήκαμε στη Siemens, στείλαμε στρατό στο Αφγανι­στάν, καταχρεωθήκαμε για τους Ολυμπια­κούς Αγώνες, ξεριζώσαμε τα αμπέλια έναντι πινακίου φακής, μετατρέψαμε τις ωραιότερες τοποθεσίες σε τσιμεντότοπους και τα παραλι­ακά χωριά σε κωλάδικα για εγγλέζους μπαρόβιους, πουλήσαμε όλες τις αναπτυσσόμενες ελληνικές εταιρίες, δημόσιες και ιδιωτικές, σε Ευρωπαίους επενδυτές, σκιστήκαμε για να γίνουμε Ευρωπαίοι όπως - όπως (που λέει κι ο Άκης Πάνου) και τι μας απέμεινε; Ένα εθνικό ερείπιο. Μία παλλαϊκή φτώχεια. Ένα αβέβαιο αύριο. Μια διεθνής ταπείνωση.

Η υπερήφανη Ελλάς φαλίρισε και σέρνεται παρακαλώντας τους.....


..τοκογλύφους για δανει­κά. Που δε ζητάνε μόνο τα λεφτά τους πίσω. Ζητάνε κάτι παραπάνω, όπως παλιά οι τσιφλι­κάδες που θέλανε εκτός απ' τη σοδειά και την παρθένα της οικογένειας. Ζητάνε τα ρέστα μας. Συντάξεις, άδειες, περίθαλψη, πανεπι­στήμια, συγκοινωνίες, δρόμους και ό,τι άλλο απέμεινε απούλητο.

Το μεθοδεύσανε. Με επιδοτήσεις για να γλυκάνουν και να παρασύρουν τα θύματα στη φάκα. 

Με λαδώματα για να δημιουργήσουν την απαραίτητη φαυλοκρατία που θα αναλάμ­βανε την πορεία προς τη χρεοκοπία. Που θα άνοιγε τα ταμία του κράτους για να ευνοή­σει μια κρατικοδίαιτη ντόπια πλουτοκρατία καθαρά ληστρική και αντιαναπτυξιακή. Να αβαντάρει τους νέους επιχειρηματίες που το όνειρο τους ήταν να γίνουν πρόεδροι σε μια ποδοσφαιρική ομάδα. Ό,τι υπήρχε από αστική τάξη είχε από καιρό εκπνεύσει. Με τη σύμπραξη των ιδιωτικών καναλιών, που ανέλαβαν με δημοσιογράφους συνεργούς, την ηθική εξαχρείωση και την πολιτιστική εξαθλί­ωση του νεοέλληνα. Μικροαστισμός του κερα­τά. Με πολιτικούς βήτα και γάμα κατηγορίας, αγόμενους και φερόμενους για μια θέση στο κοινοβούλιο, πολιτικά άβουλους και συμφερο-ντολόγους. Στρουθοκαμήλους. Ο τόπος δεν παράγει τίποτα χρήσιμο. Έχει υποβαθμιστεί περιβαλλοντικά. Έχει στερέψει πολιτιστικά. Έχει καταρρακωθεί πολιτικά. Πρόβαλαν την Ευρώπη σαν οχυρό ασφα­λείας και ευημερίας. Κάνανε τον κόσμο να πιστέψει, και μέρος της Αριστεράς, ότι στην Ευρώπη είναι όλοι προνομιούχοι και ισότι­μοι. Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη. Οι πλούσιοι και ισχυροί Γερμανοί, Γάλλοι, Βρετανοί, Ολλανδοί και Αυστριακοί με τους μικρούς και φτωχούς Έλληνες, Πορτογάλλους, Ούγγρους, Ρουμά­νους και Βουλγάρους. Τα μαθήματα για τη νεοαποικιοκρατία στην αριστερά δεν έπιασαν τόπο. Πιο πολύ πέρασε το παραμύθι. Εξαίρε­τη η ιδέα για την ενωμένη Ευρώπη, αλλά με ποιους; Τη Θάτσερ, τον Μπλερ, τον Μπρά-ουν, τον Σαρκοζί, τον Μπερλουσκόνι, τους αδελφούς Κατσίνσκι, τον Σημίτη, τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου; Τη Siemens και τη BP; Η αστική τάξη της Ευρώπης δελεάστηκε και επέλεξε το δρόμο της ταχείας αρπαγής, το νε­οφιλελευθερισμό, τον πόλεμο και τον αυταρ­χισμό. Ακολούθησε τους Αμερικανούς στην παρακμή τους. Γκρεμίζει την ανεξαρτησία, την ειρήνη, το κοινωνικό κράτος που έχτιζαν ο Ντε Γκολ, ο Σμιτ, ο Κολ, ο Πάλμε, ο Ανδρέας ,ο Μπερλιν-γκουέρ... Το ευρωπαϊκό όνειρο μεταλλάσσε­ται σε εφιάλτη! Ξανά Βαλκάνιος,

Πηγή : listonplace

http://rodosblog-xrisostomos.blogspot.com/