Ενώ ως πολίτες βιώνουμε μια πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματά μας (εργασιακά , ασφαλιστικά κλπ) , δικαιώματα για τα οποία χύθηκε αίμα στο παρλθόν για να κερδηθούν , όλοι είναι σε μια "Νιρβάνα" και αποστασιοποίση λες και αυτά αφορούν τους κατοίκους άλλης χώρας . Με λίγα λόγια οι περισσότεροι κοιταν να την σκαπουλάρουν κατά το δυνατόν και εφαρμοζουν το ρητό "ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν" .
Η "σοσιαλιστική " κυβέρνηση που με πόνο καρδιάς αναγκάστηκε να αποσοσιαλιστικοποιηθεί (γελάστε παρακαλώ) , αρχίζει πλέον και μας δουλεύει κανονικά . Ενώ επιχορηγεί γενναία επιχειρήσεις για να τονώσει στην αγορά , ταυτόχρονα προτείνει στις άνεργες γυναίκες να γίνουν επιχειρηματίες (πράσινη επιχειρηματικότητα !!!!) για να λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας . Φυσικά το γεγονός ότι η αγορά είναι στραγγισμένη επειδή ο κόσμος δεν έχει μια και καταστήματα και επιχειρήσεις "βαράνε κανόνι" σωρηδόν είναι κάτι μάλλον άσχετο.
Πότε θα καταλάβουμε ότι αν δεν φτιάξεις προιόντα και δεν τα εξάγεις δεν έχεις προκοπή . Δεν μπορούν όλοι να παρέχουν υπηρεσίες , το ρευστό τελείωσε και Ελβετία είναι μόνο μια.
Αν αυτό δεν είναι εμπαιγμός τότε τι είναι;
Γενικά είναι από τις λίγες φορές που συμφωνώ με τα όσα λέει το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης .
Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο και να μας ζήσει η πράσινη γυναικεία επιχειρηματικότητα.
10 σχόλια:
τελικά πάμε για πτώχευση είναι γεγονός και έχεις δίκιο δεν παράγουμε τίποτα
σε περίοδο κρίσης τι μέλλον να έχουν τα οποιαδήποτε καταστήματα?
Αυτα που παραγουμε ομως, οφειλουμς και να τα στηριζουμε. Να αγοραζουμε μονο ντοπια προϊοντα αντι των αντιστοιχων εισαγομενων και να αυξηθει η ζητηση εκ μερους μας Ελληνικων προϊοντων. Ειναι νομος πως ο,τι ζηταει η αγορα τελικα παραγεται και προσφερεται...Αντι λοιπον να μας γεννανε αναγκες κατα πως κρινουν, ας επιμεινουμε Ελληνικα!
Λαμπρέ των Υάδων!!!
..και χάρησε χρόνο για να μοιραστείς
πολύτιμες σκέψεις του μυαλού σου..
ΘΥΜΗΣΟΥ Ν'ΑΓΑΠΑΣ ΤΗ ΖΩΗ
Το παράδοξο των καιρών μας
είναι ότι έχουμε όλο και πιό
πολλά πελώρια κτήρια,
μα ηθική πιό χαμηλή.
Λεωφοριόδρομους πιό φαρδείς
μα πιό στενούς ορίζοντες στη σκέψη.
Ξοδεύουμε περισσότερο,
αλλά έχουμε λιγότερα,
αγοράζουμε περισσότερα
μα απολαυμάνουμε λιγότερα.
Έχουμε σπίτια πιό μεγάλα
και οικογένειες μικρότερες
,έχουμε μεγαλύτερη άνεση
μα όλο και λιγότερο χρόνο.
Έχουμε μεγαλύτερη εκπαίδευση
μα λιγότερη καλή διαθεση,
περισσότερες γνώσεις,
μα μικρότερη φρόνηση,
περισσότερους ειδικούς,
αλλά και μεγαλύτερα προβλήματα,
περισσότερα φάρμακα
μα λιγότερη υγεία.
Πίνουμε και καπνίζουμε πολύ,
ξοδεύουμε χωρίς συλλογισμό,
γελάμε ελάχιστα.. οδηγούμε με βιασύνη,
θυμώνουμε εύκολα,
μένουμε άγρυπνοι τα βράδια
ξυπνάμε κουρασμένοι,
Βλέπουμε πολύ τηλεώραση
μα σπάνια προσευχόμαστε.
Πολλαπλασιάσαμε τις ιδιοκτησίες μας,
ελαχιστοποιήσαμε τις αξίες μας,
Μιλάμε πολύ, αγαπάμε όλο και πιό λίγο
και συχνότερα μισούμε.
Μάθαμε πως να κερδίζουμετα προς το ζήν,
αλλά δεν μάθαμε να ζούμε.
Καταφέραμε να αυξήσουμε
το μέσο όρο της ζωής,
αλλά δεν προσθέσαμε ζωή στα χρόνια μας.
Πήγαμε και γυρίσαμε στη Σελήνη,
μα δεν καταφέρνουμε να διασχίσουμε
το δρόμο για να συναντήσουμετο γείτονά μας.
Καταφέραμε να κατακτήσουμε το σύμπαν,
αλλά όχι τον εαυτό μας.
Φτιάξαμε πράγματα μεγάλα,
αλλά όχι και καλύτερα.
Καταφέρνουμε να καθαρίζουμε
την ατμόσφαιρα του χώρου μας,
αλλά μολύναμε την ψυχή μας.
Δαμάσαμε το "΄Ατομο"
αλλά όχι τις προκαταλήψεις.
Γράφουμε περισσότερο
μα μαθαίνουμε λιγότερο.
Κάνουμε σχέδια μεγάλα,
μα πραγματοποιούμε ελάχιστα.
Μάθαμε καλά την βιασύνη
μα καθόλου την αναμονή.
Φτίαχνουμε μεγαλύτερα κομπιούτερ
για να χωρέσουν πιό πολλά δεδομένα
και να παράγουμε περισσότερα αντίγραφα
αλλά επικοινωνούμε όλο και λιγότερο.
Ζούμε στην εποχή των fast food
(της έτοιμης τροφής) και της αργής πέψης
μεγάλοι άνθρωποι, ανώριμοι χαρακτήρες,
πλούσια κέρδη και φτωχές σχέσεις.
Ζούμε σε εποχές διπλών εισοδημάτων
και πολλών διαζυγίων,
όμορφα σπίτια.. μα διαλυμένες οικογένειες.
Ζούμε σε εποχές γρήγορων ταξιδιών
με παιδικές πάνες της μιας χρήσης,
με χαμένη ηθική
και σχέσεις μιας βραδιάς,
με υπέρβαρα σώματα και με χάπια
πού σε κάνουν να νοιώθεις ικανός για όλα,
από την απόλαυση ως την ηρεμία,
ως το θάνατο.
Είναι η εποχή που βρίσκεις
πάμπολλα πράγματα στη βετρίνα
και τίποτα στην αποθήκη.
Μια εποχή που η τεχνολογία
μπορεί να σου φέρει αυτό το γράμμα,
που μπορεί να επιλέξεις να μοιραστείς
το περιεχόμενο του με άλλους ή να το σβήσεις.
Θυμήσου όμως να περάσεις τη μέρα σου
με τους αγαπημένους σου σήμερα,
γιατί δεν θα είναι μαζί σου για πάντα.
Θυμήσου να πείς μια λέξη γλυκειά
στο παιδί σου, που σε κοιτά με υποταγή
γιατί γρήγορα θα μεγαλώσει
και θα φύγει απο κοντά σου.
Θυμήσου να δώσεις μια θερμή αγκαλιά
σ'αυτόν που βρίσκεται στο πλευρό σου,
γιατί αυτός είναι ο μοναδικός πλούτος
που μπορείς να μοιραστείς με την καρδιά
και δεν σου κοστίζει τίποτα.
Θυμήσου να πείς "σας Αγαπώ"
στούς αγαπημένους σου,
μα πάνω απ' όλα σκέψου το.
Ένα φιλί και μια αγκαλιά
μπορούν να γιατρέψουν πληγές
που βρίσκονται βαθειά στη ψυχή.
Θυμήσου να σφίξεις τα χέρια
και να χαρείς αυτές τις στιγμές,
γιατί μια μέρα κι αυτός ο άνθρωπος
ίσως να μην είναι πιά κοντά σου.
Πρόσφερε χρόνο στην Αγάπη,
δώσε χρόνο στην συζήτηση
και χάρησε χρόνο για να μοιραστείς
πολύτιμες σκέψεις του μυαλού σου.
George Carlin
Trad. Lunapiena
Με τα όσα συμβαίνουν με κατακλύζει...μια ιερή αγανάχτηση..
κατά τα άλλα είμαι πολύ ήρεμος άνθρωπος...
EPΩTHΣEIΣ ENOΣ EPΓATH ΠOY ΔIABAZEI
(Fragen eines lesenden Arbeiters)
Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.
Oι βασιλιάδες κουβαλήσαν τ’ αγκωνάρια;
Kαι τη χιλιοκαταστρεμμένη Bαβυλώνα –
ποιος την ξανάχτισε τόσες φορές; Σε τι χαμόσπιτα
της Λίμας της χρυσόλαμπρης ζούσαν οι οικοδόμοι;
Tη νύχτα που το Σινικό Tείχος αποτελειώσαν,
πού πήγανε οι χτίστες; H μεγάλη Pώμη
είναι γεμάτη αψίδες θριάμβου. Ποιος τις έστησε; Πάνω σε ποιους
θριαμβεύσανε οι Kαίσαρες; Tο Bυζάντιο το χιλιοτραγουδισμένο
μόνο παλάτια είχε για τους κατοίκους του; Aκόμα και στη μυθική Aτλαντίδα,
τη νύχτα που τη ρούφηξε η θάλασσα,
τ’ αφεντικά βουλιάζοντας, μ’ ουρλιαχτά τους σκλάβους τους καλούσαν.
O νεαρός Aλέξανδρος υπόταξε τις Iνδίες.
Mοναχός του;
O Kαίσαρας νίκησε τους Γαλάτες.
Δεν είχε ούτ’ ένα μάγειρα μαζί του;
O Φίλιππος της Iσπανίας έκλαψε όταν η Aρμάδα του
βυθίστηκε. Δεν έκλαψε, τάχα, άλλος κανένας;
O Mέγας Φρειδερίκος κέρδισε τον Eφτάχρονο τον Πόλεμο. Ποιος
άλλος τόνε κέρδισε;
Kάθε σελίδα και μια νίκη.
Ποιος μαγείρεψε τα νικητήρια συμπόσια;
Kάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας.
Ποιος πλήρωσε τα έξοδα;
Πόσες και πόσες ιστορίες.
Πόσες και πόσες απορίες.
(1935)
Μπέρτολντ Μπρεχτ
(1898-1956)
@mareld
Σε συμπληρώνω στα παράδοξα των καιρών μας.
Είναι απο μια παληά μου δουλειά:)
http://www.youtube.com/watch?v=BptZB0nOhHc
Καλή Ανάσταση:)
τί σημαίνει πράσινη γυναικεία ανάπτυξη; να φτιάξουν οι γυναίκες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκούς ηλιοσυλλέκτες; ή μήπως να γίνουν βιοκαλλιεργήτριες; με τί τεχνογνωσία; του κ.... τα εννιάμερα, άντε μέρα πού 'ναι!
Θεοδοσία!
Σε ευχαριστώ πολύ...
Τρυφερό και όμορφο το video σου!
Χαρούμενη Λαμπρή!!!
@mareld
Έτσι είναι καλή μου .κατακτήσαμε τα αστέρια επειδή χάσαμε την γη.
Η ανθρωπιά είδος υπό έλλειψη.
Με ανησυχεί που ο Μπρεχτ είναι πάντα τόσο επίκαιρος.Είναι δυνατόν από την εποχή τους να διανύσαμε τόσο λίγο δρόμο ;
Δυστυχώς οι μεγάλοι ηγήτορες είναι για να παίρνουν τα εύσημα και την υστεροφημία , ενώ οι απλοί εργάτες στρατιώτες κλπ είναι απλά το κρέας στα κανόνια και το φτηνό εργατικό δυναμικό στα φαραωνικά τους εργοτάξια.
Με συγκινεί η ευαισθησία σου .
@irizaar
Φυσικά και έχεις δίκιο φίλε μου . Όλα αυτά είναι επικοινωνιακά τερτίπια του κ...
Στο τέλος θα πουν ότι φταίνε αυτές οι γυναίκες που δεν άρπαξαν αυτές τις τεράστιες ευκαιρίες για την επιχειρηματικότητα.
Γίνε και εσύ Μυτιληναίος ..ΜΠΟΡΕΙΣ .
Το ίδιο μου πρότιναν στον ΟΑΕΔ και θυμάμαι ότι της είπα της κοπελιάς "Σίγουρα πλάκα μου κάνεις.
Εδώ κλείνουν μαγαζιά,εδώ γεμίζει η χώρα ανέργους κι εγώ θ`ανοίξω μαγαζί.
Μάλλον εννοείς ότι θέλετε το 20 τοις εκατό του ποσού για να πάρω την επιδότηση.
'Οπως συνέβει σ`ένα φίλο μου".
Να την χαιρόμαστε την πράσινη ανάπτυξη, αυτή μας άξιζε αυτή πήραμε:)
Επικεντρώνομαι στα παρακάτω:
"Ενώ ως πολίτες βιώνουμε μια πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματά μας (εργασιακά , ασφαλιστικά κλπ) δικαιώματα για τα οποία χύθηκε αίμα στο παρελθόν, για να κερδηθούν όλοι είναι σε μια "Νιρβάνα" και αποστασιοποίση λες και αυτά αφορούν τους κατοίκους άλλης χώρας . Με λίγα λόγια οι περισσότεροι κοιταν να την σκαπουλάρουν κατά το δυνατόν και εφαρμοζουν το ρητό "ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν" .
Η "σοσιαλιστική " κυβέρνηση που με πόνο καρδιάς αναγκάστηκε να αποσοσιαλιστικοποιηθεί..."
και απλά λέω ότι την ίδια απορία έχω κι εγώ τον τελευταίο καιρό:
Πώς είναι δυνατόν να παραδοθούμε έτσι αμαχητί?? Να απεμπολήσουμε δικαιώματα αιώνων χωρίς ν' ανοίξει μύτη? Απλά μάθαμε να προσπαθούμε να σώσουμε μόνο το τομαράκι μας, με οποιοδήποτε τίμημα!!
Όσο για τη σοσιαλιστική κυβέρνηση, προτείνω να απαιτήσουμε όλοι ν' αλλάξει όνομα το ΠΑΣΟΚ! Δεν έχει καμία σχέση πια με το σοσιαλισμό!
Δημοσίευση σχολίου