Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης
Όσοι με αποτροπιασμό γράφουν για το αίμα των αθώων ή το αίμα της θυσίας, δεν έχουν δει ποτέ αίμα. Ούτε διαμελισμένο πτώμα. Ευτυχώς. Το αίμα λοιπόν, αυτό το συστατικό της ζωής, έχει μια χαρακτηριστική μεταλλική οσμή, που φέρνει αναγούλα. Περνά απ τη μύτη και φτάνει ως τον εγκέφαλο. Μπορείς να την αναγνωρίσεις ανάμεσα σε χιλιάδες μυρωδιές. Είτε προέρχεται από Αφγανό, είτε από αστυνομικό, είτε από αθώο , είτε από ένοχο. Όσοι μιλούν για αίμα: τρομοκράτες που θέλουν να σώσουν, υπερπατριώτες που θέλουν να σωθούν, υπουργοί που θέλουν να διασωθούν,δεν έχουν μυρίσει αίμα . Δεν έχουν ξεράσει λίγα μέτρα πιο πέρα. Είναι προστατευμένοι απ την αόριστη, μεταφυσική επίκλησή του.
Μια χώρα λοιπόν κινδυνεύει, όχι όταν φτάνει στη χρεωκοπία, αλλά όταν οι γωνιές της αποκτούν τη μυρωδιά του αίματος και οι άνθρωποί της, της συνήθειας. Μετά ο υπουργός κάνει μια δήλωση. Δεν κινδυνεύουμε από την αύξηση της εγκληματικότητας. Κινδυνεύουμε από την εξοικείωση με το αίμα. Όταν οι ειδικές δυνάμεις της χώρας τραγουδάνε στις παρελάσεις ανθρωποφαγικά τραγουδάκια, οι βομβιστές εκδικούνται ίσως την κοινωνία, ίσως τον εαυτό τους, σπάνια πάντως το σύστημα και όταν το κράτος μοιράζει χιλιάδες όπλα σε δημοσιογράφους, δημάρχους, πολίτες κάνοντας την παραδοχή πως κινδυνεύουν.
Αυτά που γράφονται για τον κύκλο του αίματος είναι λογοτεχνικές μπούρδες. Το αίμα δεν κλείνει ποτέ κύκλο. Όταν αρχίζει να ρέει κάνει τη δικιά του ακατάστατη γραμμή που δεν ξέρεις ποιόν θα αγγίξει και ποιόν θα συμπεριλάβει. Όταν προετοιμάζεις την κοινωνία να το μυρίσει, τότε θα το μυρίσει.Έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε το αίμα. Και πίσω απ τα πιστόλια και τις βόμβες υπάρχουν οπλισμένες κοινωνικές αντιλήψεις.
ΚΟΥΤΙ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
Κανόνας είναι να μην βάζετε αναρτήσεις που αφορούν, κόμματα, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!
15 σχόλια:
Όταν προετοιμάζεις την κοινωνία να το μυρίσει, τότε θα το μυρίσει.Έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε το αίμα. Και πίσω απ τα πιστόλια και τις βόμβες υπάρχουν οπλισμένες κοινωνικές αντιλήψεις.
Δυστυχώς ΑΥΤΗ είναι η Αλήθεια.
Περάσαμε στον σκοταδισμό του φόβου και του αίματος,και φως πουθενά.
ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός.
Και να που, σήμερα μου δείξανε τον κόσμο τους.
Μόνο το ματωμένο δάχτυλό τους είδα μπρός.
Και είπα ευθύς: "Μ' αρέσει ο νόμος τους".
Τον κόσμο αντίκρυσα μεσ' απ' τα ρόπαλά τους.
Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν "Σε διασκεδάζει;", είπα:"Πολύ!"
Κι απο την ώρα εκείνη, λέω "Ναι" σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμμιά κόλλα,
ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.
Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:
"Καλά τους κάνουν- για του έθνους την ομόνοια!"
Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές
κι ήθελα να φωνάξω:"Σταματήστε!"
Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
μ' άκουσα να φωνάζω:"Ζήτω! Προχωρήστε!"
Δεν μου αρέσει η φτήνεια κι η κακομοιριά.
Γι' αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου.
Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά
ταιριάζει, βέβαια- το ξέρω- κι η έγκρισή μου.
Μπρεχτ
Η μετάφραση ανήκει στον Μάριο Πλωρίτη απο το βιβλίο"Ποιήματα''
@mareld
Τα είπες όλα καλή μου !
Μπαίνω όμως και στον πειρασμό να συμπληρώσω κάτι αν είναι δυνατόν.
Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.
Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω σιχαθεί.
Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους γερμανούς τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.
Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.
Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.
Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Στίχοι: Wolf Biermann
μετάφρ. Δημοσθένης Κούρτοβικ
kali ebdomada kai kalo Pasxa :)
Aldebaran!
Λαμπρέ των Υάδων!
Αχ!! Τι μου θύμησες...πάει η καρδιά μου να σπάσει..λατρεμένος ο Biermann
Να σε έχει η ζωή καλά!
http://www.youtube.com/watch?v=LBhv9TnUOpw
Το αίμα φέρνει αίμα... και μια κοινωνία βουτηγμένη στο αίμα, παύει δεν είναι κοινωνία ανθρώπων αλλά ζούγκλα θηρίων ανήμερων και εξαγριωμένων!!
Των φονιάδων το αίμα με φως ας ξεπληρώσουμε, κι ας φέρουμε στη ζωή μας της αγάπης αίματα...
Ίσως μόνον αυτό να είναι η σωτηρία μας.
@mareld
Ευχαριστώ καλή μου , σου έυχομαι και εγω τα καλύτερα αφού γνωρίζεις και από αστρονομία μάλιστα.
Και εσύ με την "μπαλάντα για την έγκριση " , μου θύμισες πάρα πολλά.
Αλήθεια για πες μου αν θες
Το mareld βγαίνει από τον θαλάσσιο οργανισμό ή είναι κάτι άλλο ;
@mariana
θέλει αρκετή δύναμη να ξεπληρώσεις το αίμα με αγάπη.
Μακάρι να την είχαμε όλοι μας
@aldebaran
Το ξέρω!Γι' αυτό και η αγάπη οδηγεί στην τελειότητα!
είναι ένας από τους τρεις δρόμους που οδηγούν στο θείο.
Ο άλλος είναι η γνώση που ακολούθησε ο Πυθαγόρας και ο τρίτος είναι η στέρηση που ακολουθούν οι ασκητές.
Προτιμώ από τους τρεις την αγάπη.
Νομίζω ότι θέλει λιγότερη δύναμη απ' όλους τους αλλους δρόμους.
Aldebaran!
Ναι!!! Mε γοητεύει η αστρονομία από πολύ μικρή όταν τις νύχτες ψάρευα με το πατέρα μου και μου μάθαινε τους αστερισμούς..
Mareld
mar θάλασσα eld φωτειά
περισσότερα στη nostalgia
http://yakynthy.blogspot.com/search/label/%CE%92%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1
Buenas noches!
Μαριάννα μου!!!
Οσο θα κοιτάζεις τον άλλο στα μάτια και κάτι θα συμβαίνει μέσα σου... Γιώργος Δουατζής
@Mareld μου
Ξεχάσαμε πια να κοιταζόμαστε οι άνθρωποι στα μάτια...
Αν το ξαναθυμηθούμε αυτό, τότε ίσως η ζωή μας αλλάξει...
:)
Μαριάννα μου!
Εύχομαι.. κάποιος, αν τον ρωτήσουν..
-"Γράφεις;"
Να απαντήσει..
-" Όχι...διαβάζω ένα ποιήμα στα μάτια της"
XAIROME γιατι το μισος το αντιμετωπιζετε με αγαπη και οχι με βια
με ενα ποιημα
@mareld
...-"Γράφεις;"
-" Όχι...διαβάζω ένα ποιήμα στα μάτια της..."
Τα είπες όλααα!!
:)))
@Άνεμε
Η βία μόνο με αγάπη και πολιτισμό παλεύεται!!
Γιατί η βία φέρνει βία και ο κύκλος του αίματος δεν κλείνει ποτέ... Όταν αρχίζει να ρέει κάνει τη δικιά του ακατάστατη γραμμή που δεν ξέρεις ποιόν θα αγγίξει και ποιόν θα συμπεριλάβει...
Γι' αυτό "Των φονιάδων το αίμα με φως ας ξεπληρώσουμε"...
Δημοσίευση σχολίου