Επανέρχομαι στο θέμα Δραγώνα, που συζητήσαμε κι εδώ αρκετά αλλά και έτυχε πολλής λάσπης στο διαδίκτυο. Η παρέμβασή μου αυτή στόχο έχει να σας δώσει κάποιες νηφάλιες παρουσιάσεις του επίμαχου βιβλίου και μια δικιά μου κριτική. Έτσι, για να δώσουμε το μήνυμα ότι, μπορεί το διαδίκτυο να συντέλεσε στην επίθεση λάσπης εναντίον της κας Δραγώνα, είναι αυτό όμως που συνέβαλε και στην αποκατάστηση, στο ξελάσπωμα δηλαδή. Αν θέλετε ακολουθήστε τους συνδέσμους για περισσότερα.
Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που το βιβλίο των Άννας Φραγκουδάκη-Θάλειας Δραγώνα προκάλεσε τρικυμία στο διαδίκτυο. Και αναφέρομαι κυρίως στο διαδίκτυο γιατί από εκεί ξεκίνησε η διαστρεβλωμένη παρουσίασή του, που έτυχε χυδαίας εκμετάλλευσης από ακροδεξιούς κύκλους και αναπαράχθηκε εντελώς άκριτα από πλήθος μπλόγκερς. Τις διαστρεβλωμένες απόψεις κατέδειξαν με αναλυτικό τρόπο η Βίκυ Χρυσού και ο Κωνσταντίνος Παραβάτης αντιπαραβάλλοντας τα αποσπάσματα του βιβλίου με τα παραθέματα του διαδικτύου. Επιπλέον, ο Γιάννης Λάζαρης προχώρησε σε μια αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου που ανασκευάζει πλήρως την διαδικτυακή διαστρέβλωση. Σκοπός της δικής μου παρέμβασης είναι να προχωρήσω σε μια αρνητική –το ξεκαθαρίζω- κριτική του βιβλίου, επικεντρώνοντας την προσοχή μου στην επιστημοσύνη και τη μεθοδολογία των συγγραφέων του.
Διαβάστε περισσότερα
Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που το βιβλίο των Άννας Φραγκουδάκη-Θάλειας Δραγώνα προκάλεσε τρικυμία στο διαδίκτυο. Και αναφέρομαι κυρίως στο διαδίκτυο γιατί από εκεί ξεκίνησε η διαστρεβλωμένη παρουσίασή του, που έτυχε χυδαίας εκμετάλλευσης από ακροδεξιούς κύκλους και αναπαράχθηκε εντελώς άκριτα από πλήθος μπλόγκερς. Τις διαστρεβλωμένες απόψεις κατέδειξαν με αναλυτικό τρόπο η Βίκυ Χρυσού και ο Κωνσταντίνος Παραβάτης αντιπαραβάλλοντας τα αποσπάσματα του βιβλίου με τα παραθέματα του διαδικτύου. Επιπλέον, ο Γιάννης Λάζαρης προχώρησε σε μια αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου που ανασκευάζει πλήρως την διαδικτυακή διαστρέβλωση. Σκοπός της δικής μου παρέμβασης είναι να προχωρήσω σε μια αρνητική –το ξεκαθαρίζω- κριτική του βιβλίου, επικεντρώνοντας την προσοχή μου στην επιστημοσύνη και τη μεθοδολογία των συγγραφέων του.
Διαβάστε περισσότερα
2 σχόλια:
Έξοχη και τεκμηριωμένη ανάλυση!
Μπράβο Στοππάκιε!
Δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο και δημιουργικό σε μια δημοκρατία από την αντικειμενική, αμερόληπτη και τεκμηριωμένη ανάλυση μιας άποψης!!
Και εσύ το πετυχαίνεις αυτό και σ' ευχαριστούμε που είσαι @εδώ συμβάλλοντας με την ψύχραιμη ματιά σου στην σοβαρότητα αυτού το μπλογκ και στην ενότητα που διακηρύσσει, η οποία μόνον με νηφάλιες και εποικοδομητικές σκέψεις προωθείται!
Ήξερα ότι το έθνος αποτελεί ένα συμβολικό μόρφωμα. Κοιτάζοντας όμως τον πίνακα του Εγγονόπουλου, σκέφτομαι ότι το ελληνικό έθνος αποτελεί σουρεαλιστικό μόρφωμα. Πραγματικά, δεν μπορείς να ερμηνεύσεις το σουρεαλισμό του Εγγονόπουλου αν δεν έχεις στο μυαλό σου το μύθο της συνέχειας και της ενότητας του ελληνισμού. Και αντίστροφα αυτός ο μύθος βρήκε την καλύτερη έκφρασή του στο σουρεαλισμό του Εγγονόπουλου. Και όλη αυτή η πρωτότυπη σύνθεση είναι δημιούργημα της νεότερης Ελλάδας! Να κάτι που διαφοροποιεί τον νεότερο ελληνικό πολιτισμό στην Ευρώπη και για το οποίο πρέπει να είμαστε περήφανοι!
Δημοσίευση σχολίου