Ανταπόκριση,
Μεγάλο Δέρειο,
Παρακολουθήσαμε σήμερα την παρέλαση και τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου στο χωριό Μεγάλο Δέρειο στην ακριτική μας Θράκη.
Εκεί όπου η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου συνεχίζει απτόητη το έργο της.
Το "ηρωική" δεν είναι σχήμα λόγου αλλά βρίσκει αληθινά έκφραση στο πρόσωπο αυτής της δασκάλας.
Της δασκάλας που άντεξε
Παρουσία δεκάδων επισήμων αλλά κυρίως των εκατοντάδων πομάκων κατοίκων του Μεγάλου Δερείου χαρήκαμε μία ακόμη χρονιά την όμορφη παρέλαση των μικρών μαθητών, τις καταθέσεις στεφάνων, την απαγγελία ποιημάτων από ΟΛΟΥΣ τους μαθητές του σχολείου και κατασυγκινηθήκαμε ακούγοντάς τους να τραγουδάνε τα τραγούδια και τον εθνικό μας ύμνο κυματίζοντας τις σημαίες τους και πέφτοντας με το πέρας της γιορτής στην αγκαλιά της δασκάλας τους.
Παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες αν και δύσκολα μπορούμε να μεταδώσουμε τέτοια έντονη συγκίνηση.
Ειλικρινά, αν θέλετε στην επόμενη παρέλαση να δακρύσετε, κάντε τον κόπο και ανεβείτε στο Μεγάλο Δέρειο.
Τέλος,
επειδή από ότι φαίνεται πολλοί προσπαθούν να αλλοιώσουν το νόημα της εθνικής μας γιορτής και από "περήφανο-νικηφόρο-ηρωϊκό έπος των Ελλήνων" να τον μετατρέψουν σε μηνύματα για το "περιβάλλον", την "οικονομία" και πολλές "κοινωνικοπολιτικές ασυναρτησίες", εμείς θα βροντοφωνάξουμε σε όλους αυτούς τους φτηνούς "κουλτουριάρηδες" και "πολιτικάντηδες" ότι
Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούνε να μας κάνουν να ξεχάσουμε, εκεί, στα βορειοηπειρωτικά βουνά, θα συνεχίσουν να παραμένουν άταφα τα νεκρά σώματα των χιλιάδων ηρώων μας, περιμένοντας την αναγνώριση της θυσίας τους και την δικαίωση από μια γενιά μπουχτισμένη από ηδονές, υλικά αγαθά και τραγική έλλειψη ιδανικών.
Ίσως μια μέρα,
δίπλα στις φωτογραφίες των πολεμιστών του 1940, προστεθούν και σημερινοί ήρωες και ηρωίδες που δεν οπισθοχωρούν στις απειλές και συνεχίζουν να κρατάνε ψηλά το κεφάλι.
Και μας κάνουνε αληθινά περήφανους.
Μεγάλο Δέρειο,
Παρακολουθήσαμε σήμερα την παρέλαση και τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου στο χωριό Μεγάλο Δέρειο στην ακριτική μας Θράκη.
Εκεί όπου η ηρωική δασκάλα Χαρά Νικοπούλου συνεχίζει απτόητη το έργο της.
Το "ηρωική" δεν είναι σχήμα λόγου αλλά βρίσκει αληθινά έκφραση στο πρόσωπο αυτής της δασκάλας.
Της δασκάλας που άντεξε
- στις πιέσεις και στους εκβιασμούς του Τουρκικού Προξενείου και των εγκαθέτων του,
- που άντεξε στον ξυλοδαρμό αλλά στις απειλές ακόμη και για τη ζωή της,
- που άντεξε στις προσπάθειες περιθωριοποίησης και κατασυκοφάντησης της,
Παρουσία δεκάδων επισήμων αλλά κυρίως των εκατοντάδων πομάκων κατοίκων του Μεγάλου Δερείου χαρήκαμε μία ακόμη χρονιά την όμορφη παρέλαση των μικρών μαθητών, τις καταθέσεις στεφάνων, την απαγγελία ποιημάτων από ΟΛΟΥΣ τους μαθητές του σχολείου και κατασυγκινηθήκαμε ακούγοντάς τους να τραγουδάνε τα τραγούδια και τον εθνικό μας ύμνο κυματίζοντας τις σημαίες τους και πέφτοντας με το πέρας της γιορτής στην αγκαλιά της δασκάλας τους.
Παραθέτουμε μερικές φωτογραφίες αν και δύσκολα μπορούμε να μεταδώσουμε τέτοια έντονη συγκίνηση.
Ειλικρινά, αν θέλετε στην επόμενη παρέλαση να δακρύσετε, κάντε τον κόπο και ανεβείτε στο Μεγάλο Δέρειο.
Τέλος,
επειδή από ότι φαίνεται πολλοί προσπαθούν να αλλοιώσουν το νόημα της εθνικής μας γιορτής και από "περήφανο-νικηφόρο-ηρωϊκό έπος των Ελλήνων" να τον μετατρέψουν σε μηνύματα για το "περιβάλλον", την "οικονομία" και πολλές "κοινωνικοπολιτικές ασυναρτησίες", εμείς θα βροντοφωνάξουμε σε όλους αυτούς τους φτηνούς "κουλτουριάρηδες" και "πολιτικάντηδες" ότι
Η Ελλάδα ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ.
Και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούνε να μας κάνουν να ξεχάσουμε, εκεί, στα βορειοηπειρωτικά βουνά, θα συνεχίσουν να παραμένουν άταφα τα νεκρά σώματα των χιλιάδων ηρώων μας, περιμένοντας την αναγνώριση της θυσίας τους και την δικαίωση από μια γενιά μπουχτισμένη από ηδονές, υλικά αγαθά και τραγική έλλειψη ιδανικών.
Ίσως μια μέρα,
δίπλα στις φωτογραφίες των πολεμιστών του 1940, προστεθούν και σημερινοί ήρωες και ηρωίδες που δεν οπισθοχωρούν στις απειλές και συνεχίζουν να κρατάνε ψηλά το κεφάλι.
Και μας κάνουνε αληθινά περήφανους.
8 σχόλια:
Συγχαρητήρια για τις αναρτήσεις σας και ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τους πομάκους!
Κάποτε πρέπει να ξυπνήσει το Ελληνικό κράτος.
H ξεχασμένη Ελλάδα, τιμά την Ελλάδα. Μάλλον είναι οι τελευταίοι αθώοι Έλληνες.
Ναι οι τελευταίοι αθώοι που θέλουν να είναι Έλληνες και δεν τους αφήνουμε!
Παραθέτω κι εδώ την ανάρτηση της @Μερόπης που είναι πολύ κατατοπιστική για το ποιοί είναι οι Πομάκοι.
Διαπιστώνω από τις εικόνες ότι αληθεύει αυτό που μου είχαν πει ότι το χωριό αυτό είναι νεόκτιστο και κτίστηκε με τη συνδρομή και την παρότρυνση του Δήμου Μ. Δέρειου προκειμένου οι πομάκοι να νοιώσουν την Ελλάδα πατρίδα τους και να επιθυμήσουν να επενδύουν τα χρήματά τους εδώ και όχι στην Τουρκία.
Πριν ζούσαν σε παράγκες μου είπαν...
Αν δεν κατανοήσουμε εμείς ότι είναι Έλληνες αν δεν τους δούμε σαν Έλληνες τότε ναι τους χαρίζουμε μόνοι μας στην Τουρκία!
Καλό σας βράδυ !
Δείτε και αυτές τις αναρτήσεις με την ετικέτα: Πομάκοι:
1. http://emprosdrama.blogspot.com/2009/09/blog-post_911.html
2. http://emprosdrama.blogspot.com/2009/06/blog-post_4642.html
3. http://emprosdrama.blogspot.com/2009/06/blog-post_4642.html
H ξεχασμένη Ελλάδα, τιμά την Ελλάδα.όπως είπε ο @simple man
μαζι με περηφάνια όμως νοιώθω και ντροπή για την ελλάδα που ξεχάσαμε
Αγαπητέ Aνεμος
Δεν την ξεχάσαμε!
Το σωστότερο θα ήταν ότι την ξεγράψαμε!
Επί 10ετίες είχε "αλώσει" την περιοχή των Πομάκων, το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής!
Το Ελληνικό κράτος "σφύριζε αδιάφορα"!
Η πρώτη κίνηση που έκανε η Ελλάδα ήταν με την Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Βιργινία Τσουδερού, την περίοδο 1990-1993!
Μετέπειτα ασχολήθηκε ενεργά ένας επιχειρηματίας, ο κ. Εμφιετζόγλου.
Και είναι η απάντηση στο σχόλιο- ερώτημα της marianaonice για το νεόκτιστο χωριό!
Αγαπητοί μου φίλοι, είναι πάρα πολύ μεγάλο Εθνικό θέμα, αυτό των Πομάκων...
Ελπίζω να έχουμε την δυνατότητα να τα ξαναπούμε....
Aaa τώρα κατάλαβα!
Ο Εμφιετζόγλου προφανώς βοήθησε στην ανοικοδόμηση του χωριού τους.
Μπράβο του πάντως!
Και βέβαια θα τα ξαναπούμε @stathis με χαρά!
Τέτοια εθνικά θέματα μας ενώνουν όλους!
:))
Δημοσίευση σχολίου