Ακολουθήστε τα ίχνη!
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς είναι η αλήθεια και δεν θέλει πολύ μυαλό για να το καταλάβει αυτό κανείς. Αρκεί να κοιτάξει γύρω του...
Ή πιο σωστά αρκεί να κοιτάξει τι του πουλάνε γύρω του. Από την πολιτική και τις κοινωνικά "αποδεκτές" αξίες, από τα "κούφια" επιστημονικά επιτεύγματα, από την έλλειψη οράματος, από τα άδεια μάτια που κυκλοφορούν δίπλα μας...
Πέτυχαν οι επιστήμονες το Α ή το Β και? έγινε η ζωή μας λαμπερή? ίσως εξωτερικά, εσωτερικά όμως ο κάθε ένας μας ξέρει την αλήθεια του. Ξέρει τι είναι δίχως το περιτύλιγμα και την ετικέτα. Ξέρει αν η ψυχή του λάμπει κι έχει όραμα ή αν είναι απλά ένας καλός ηθοποιός που παίζει ως κομπάρσος το ρόλο της ζωής του...
Ξέρει ανά πάσα στιγμή αν βαδίζει στην κόλαση ή στον παράδεισο. Η ψυχή του το ξέρει. Η αλήθεια του το ξέρει. Και η αλήθεια είναι απλή.
Έκανα όλη την πορεία της ζωής μου μέχρι σήμερα σχεδόν στα τυφλά, σχεδόν από κάθε πιθανό μονοπάτι και έψαχνα. Έψαχνα τη χαρά. Έψαχνα την αλήθεια και το φως.
Θαμπωνόμουν από ετικέτες, γιατί μου είχαν πει πως έχουν αξία και πήγαινα να τις δοκιμάσω. Να δω αν μου ταιριάζουν... Έμπαινα στο πετσί του ρόλου και έπαιζα. Θάμπωνα τον εαυτό μου τι καλά που ήταν, τι ωραία που μου ταίριαζε ο ρόλος και πότε με τα ροζ, πότε με τα κίτρινα ή τα πράσινα γυαλιά πορευόμουν στη ζωή: σαν κομπάρσος στο δικό μου έργο...
Έλεγα τόσα ψέματα στον εαυτό μου, όσα άντεχε να ακούει η ψυχή, και έκλεινα τα μάτια να μη βλέπω τη γύμνια. Αλλά η ψυχή που ήξερε την αλήθεια μου κλώτσαγε. Δεν της άρεσε να τη δαμάζουν, να της βάζουν παρωπίδες και χαλινά, για να την ταλαιπωρούν από τους πιο γυαλιστερούς και πολυτελείς μέχρι τους πιο κακοτράχαλους και σκοτεινούς δρόμους...
Κλώτσαγε η ψυχή, πότε λίγο και μαλακά για να με ταρακουνήσει και πότε άγρια και δυνατά, για να μου θυμίσει πόσο εκτός πορείας βρισκόμουν. Έφτασε μέχρι και να με πετάξει κάτω. Τόσο κάτω που έβλεπα την κόλαση και τα τέρατα της ζωντανά, δίπλα μου. Με πέταγε η ψυχή στην κόλαση για να θυμηθώ την αλήθεια μου.
Κι εγώ, μόλις στυλωνόμουν λίγο, έβλεπα το κενό και τρόμαζα. Γρήγορα γρήγορα, άρπαζα ένα καινούργιο ρόλο, τον ντυνόμουν και φτου κι από την αρχή...
Δε λέω κάθε φορά άρχιζα να βλέπω και κάτι ακόμη, οπότε είχα γίνει και άσος στα πεσίματα. Δεν πόναγε τόσο πολύ η πτώση, την ξεπερνούσαμε, εγώ με την ψυχή μου και πηγαίναμε παρακάτω.
Βέβαια η ψυχή, όταν δεν τα έβγαζε πέρα μόνη της καλούσε και βοήθεια για να με φρενάρει να μην πέσω στο γκρεμό με τις τρέλες μου... Εμφανιζόταν στο δρόμο μου σημάδια. Εμφανιζόταν βιβλία, άνθρωποι, ταινίες, τραγούδια, ζωάκια, μνημεία... για να μου δώσουν ένα μήνυμα, με την ελπίδα να αρχίσω να ακούω την ψυχή μου.
Άλλες φορές το έπαιρνα το μήνυμα, άλλες ήμουν κουφή και τυφλή. Ώσπου αποφάσισα να τα δώσω όλα για μια αλήθεια. Αποφάσισα να βρω πάση θυσία το Φως. Είπα στον εαυτό μου πως αν αξίζει να παλέψεις για κάτι είναι η αλήθεια.
Όλα ξεκίνησαν με... τα chemtrails. Ναι η αφορμή δεν παίζει ρόλο, μπορεί να είναι οτιδήποτε.
Τα chemtrails, ξέρετε είναι αυτές οι λευκές γραμμές που απλώνουν τα αεροπλάνα στον ουρανό και κρύβουν το γαλάζιο και τον ήλιο. Αυτά που τόσο συχνά εμφανίζονται και αρχίζουν να ζωγραφίζουν τον ουράνιο με τα απαίσια χημικά τους και να ξεθωριάζουν το γαλάζιο, να σβήνουν τον ήλιο και να μας στερούν το Φως...
Θύμωσα πάρα πολύ όταν διάβασα το πρώτο εκείνο κείμενο που έλεγε, πως κάποιοι τύποι όχι απλώς θέλουν να παίξουν με τη ζωή μας, αλλά θέλουν να παίξουν και με τον πλανήτη ολόκληρο. Θύμωσα που είχαν το θράσος να θέλουν να μας στερούν αυτό που όλοι μας δικαιούμαστε δωρεάν: το φως και τη ζεστασιά του ήλιου. Μπορεί να μας κάνουν όποιο άλλο κακό θέλουν, όσο τους το επιτρέπουμε σκέφτηκα, αλλά αυτό πάει πολύ!
Αποφάσισα να μάθω την αλήθεια. Ποιοί είναι αυτοί που το κάνουν, γιατί το κάνουν, τι προσπαθούν να κρύψουν, γιατί μας θέλουν στο σκοτάδι, γιατί μας θέλουν άρρωστους και αν πράγματι μπορούν να το κάνουν...
Αποφάσισα πάση θυσία να καταλάβω τι συμβαίνει και να μοιραστώ τις πληροφορίες που έβρισκα και με άλλους ανθρώπους για να μοιραστούμε την αναζήτηση της αλήθειας. Να προσπαθήσουμε μαζί να βρούμε την αλήθεια και να την ξεσκεπάσουμε.
"Και ποιά είσαι εσύ που θέλεις να σώσεις τον κόσμο"? μου έλεγαν. Και "τι σπούδασες" για να ξέρεις? Με ποια ειδικότητα λες ότι λες?
Πολύ σωστά. Και ποιά είμαι εγώ? Και τι ειδικότητα έχω? Με ποιό χαρτί να πείσω πως αξίζει να με ακούσουν? Με ποιά ετικέτα? Ο κανένας είμαι και ο τίποτε. Δεν διαθέτω τις περγαμηνές που θα θάμπωναν μερικούς για να ανοίξουν την ακοή τους... Δεν διαθέτω την πολυτελή συσκευασία για να ανοίξουν τα μάτια τους...
Δεν πτοήθηκα όμως. Είχα πιστέψει πως μπορώ να βρω την αλήθεια και ήμουν αποφασισμένη να ψάξω να τη βρω. Είχα αποφασίσει να κάτσω και να μελετήσω ότι χρειαζόταν για να κατανοήσω του τι και κατά πόσο μπορεί να συμβεί το χειρότερο από όσα οι διάφορες θεωρίες ισχυρίζονταν πως μπορεί να συμβεί με τους αεροψεκασμούς. Και αυτό έκανα.
Άρχισα να αναζητώ και να μελετώ τα πάντα. Άρχισα να μελετώ τους μηχανισμούς του κλίματος, της φυσικής και της χημείας που ήταν απαραίτητοι. άρχισα να παρατηρώ τα αεροπλάνα. Πότε πετούσαν, τι σχήματα άφηναν στον ουρανό. Άρχισα να μελετώ τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χημεία στο σώμα των ανθρώπων που τα αναπνέουν... Και άρχισα να γράφω και να συζητώ για όλα αυτά που έβρισκα.
Άρχισα να βρίσκω συμπαραστάτες στην πορεία και συνοδοιπόρους. Κάποιοι παλεύουν μέχρι σήμερα στην ίδια πορεία για την αλήθεια, άλλοι κουράστηκαν και παραιτήθηκαν... Άλλοι πάλι που είχαν τα εφόδια της γνώσης έτοιμα δίστασαν και δεν μίλησαν ή κάποιος φόβος τους τους εμπόδιζε να την πουν στον κόσμο... Κάποιοι βρήκαν έστω το θάρρος να την πουν σ' έμένα και να μην τη θάψουν, δίνοντας μου δύναμη να καταλαβαίνω πως βαδίζω τουλάχιστον στη σωστή κατεύθυνση...
Κάποιοι ειδικοί συνειδητοποίησαν στην πορεία πως δεν μπορεί να είναι φαντασιοπληξίες όλα αυτά που έλεγαν οι φήμες και αποφάσισαν να ψάξουν και εκείνοι, για να δώσουν και τις επιστημονικές αποδείξεις της αλήθειας...
Κάποιοι ακόμη δε μιλούν...
Οριστικά ακόμη δεν έχει απαντηθεί το ζήτημα. Οριστικά και επίσημα δεν λυθεί.
Κι όμως είναι τόσο απλή η αλήθεια: τα αεροπλάνα δεν έχουν δικαίωμα να μας στερούν τον ήλιο! Δεν παίζει ρόλο το γιατί ούτε χρειάζεται πομπώδεις αποδείξεις. Αρκεί να κοιτάξεις ψηλά. Αρκεί να δεις τον ουρανό...
Μέσα μας όλοι ξέρουμε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι απλή.
Και όταν είσαι έτοιμος να τα δώσεις όλα γι' αυτή, ανακαλύπτεις πως γίνονται και θαύματα!
Οι αποδείξεις είναι μπροστά μας. Αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας.
Αρκεί να αγαπάμε τόσο πολύ τον εαυτό μας που να μην επιτρέπουμε να μας κοροϊδεύουν κάποιοι με τα ψέματα τους. Αρκεί να σηκώσουμε όλα όσα μας κλείνουν και μας θαμπώνουν τα μάτια...
Και η αλήθεια είναι πως όσο να την κουκουλώνουν, αυτή θα λάμψει.
Το ίδιο και στο θέμα των εμβολίων. Το ίδιο και σε θέματα ιατρικής. Το ίδιο και στο θέμα της κλιματολογίας και κάθε άλλης επιστήμης ή θρησκείας ή πολιτικής...
Η αλήθεια δεν κρύβεται. Και παλεύοντας γι' αυτή μαθαίνεις τον ίδιο σου τον εαυτό...
Μαθαίνεις πως γίνονται και θαύματα! Μαθαίνεις πως η αλήθεια είναι μαγική και ρίχνει αστερόσκονη γύρω μας. Μαθαίνεις πως τίποτε δεν αξίζει όσο η α-λήθεια και πως μαζί με αυτή, καθώς θυμάσαι και ξυπνάς από τη λήθη, πως όλα όσα έψαχνες έξω και γύρω σου να βρεις... τα είχες πάντα μέσα σου.
Πως το μέτρο να κρίνεις είσαι εσύ και οι αξίες σου και πως εσύ και μόνο εσύ αποφασίζεις αν η ζωή σου είναι κόλαση ή παράδεισος...
Και τελικά... μπορεί και τίποτε να μην είναι τόσο τραγικό, όσο φαίνεται. Μπορεί και τα chemtrails να μην μπορούν να κάνουν όλα όσα λέγεται πως μπορούν να κάνουν για κακό.
Μπορεί και τα εμβόλια να μην μπορούν να βλάψουνε κανέναν...
Όμως άσχετα του τι μπορούν να κάνουν κάποιοι άλλοι για κακό ή για καλό, το θέμα είναι πως εμείς έχουμε την επιλογή. Δική μας είναι η επιλογή να τους επιτρέψουμε να μας κάνουν καλό ή κακό. Εμείς οι ίδιοι είμαστε που αποφασίζουμε. Εμείς γράφουμε το σενάριο της ζωής μας.
Κι όσο τρομερό και φοβερό και να φαίνεται κάτι, έχουμε τη δύναμη να το νικάμε. Έχουμε τη δύναμη να μην επιτρέπουμε στο φόβο να μας αγγίξει. Την έχουμε. Είναι δική μας δύναμη.
Αρκεί να θέλουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα.
Αρκεί να το πιστέψουμε πέρα και πάνω από κάθε αμφιβολία.
Πάντα είναι μπροστά μας τα σημάδια της αλήθειας. Πάντα ήταν. Αρκεί να επιλέξουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας και να τα ακολουθήσουμε. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι να περπατήσεις. Τα σημάδια δείχνουν τον ένα. Μπορεί εξωτερικά να μην φαίνεται ίδιος για όλους μας. Κι όμως είναι... Το ανακαλύπτεις όταν πλησιάζεις στην ουσία της αλήθειας.
Το ανακαλύπτεις όταν βλέπεις πως όλα μα όλα συνδέονται. Το ανακαλύπτεις όταν πλησιάζεις στο φως... Και το αστείο?
Είναι τόσο απλή η αλήθεια, τόσο μπροστά στη μύτη μας, τόσο δική μας, που απλά δεν τη βλέπαμε από την αρχή. Και τότε βλέπεις πως ναι, υπάρχει θεός, υπάρχουν άγγελοι που αφήνουν τα σημάδια, υπάρχουν οι καλές νεραϊδες και τα ξωτικά και η ζωή εδώ στη Γη μπορεί να είναι και ένα παραμύθι... Την εξήγηση εμείς τη δίνουμε. Είναι στο χέρι σου να πιστέψεις αν τα chemtrails μπορούν να σου κάνουν κακό. Και ίσως να το κάνουν όσο το επιτρέπεις. Είναι στο χέρι σου επίσης να πιστέψεις πως είναι σύγχρονοι άγγελοι που αφήνουν σημάδια για καλό... και να δεχτείς την ευλογία. Εσύ επιλέγεις.
Σας ευχαριστώ
όλους σας
4 σχόλια:
γιατί μας θέλουν στο σκοτάδι, γιατί μας θέλουν άρρωστους και αν πράγματι μπορούν να το κάνουν...
πολυ καλο αρθρο να σε καλα
"...Πάντα είναι μπροστά μας τα σημάδια της αλήθειας. Πάντα ήταν. Αρκεί να επιλέξουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας και να τα ακολουθήσουμε..."
Αυτό είναι αλήθειαα!!!
Ας την παραδεχθούμε!!
Νασαι καλά Τοξότισσα!!
Σας ευχαριστώ που εκτιμάτε την Α-λήθεια. Ας αρχίσουμε να θυμόμαστε όλοι μας και να μην ξεχνάμε.
Είμαστε λίγοι, αλλά με όραμα.
Είμαστε οι 300 του Λεωνίδα.
Ο σπόρος μπήκε. Καιρός να τον κάνουμε να φυτρώσει.
Έτσι ακριβώς @Τοξότισσα!!!
Καλή σου μέρα!!
:))
Δημοσίευση σχολίου