Ανωνυμία: Διατήρηση - Κατάργηση. Μήπως είναι ψευτοδίλημμα;

Ας δούμε ποιοί, εσωτερικοί ή εξωτερικοί, προσωπικοί ή μη, λόγοι ωθούν έναν ήσυχο ή ανήσυχο, βολεμένο ή ανυπότακτο, πολιτικοποιημένο ή κομματικοποιημένο πολίτη, να επιχειρήσει να κάνει ρεπορτάζ, να αρθρογραφεί, να χρονογραφεί, να καταγγέλλει, να πολιτικολογεί, να σαχλαμαρίζει σχολιάζοντας ανούσια γεγονότα. Τι τον ωθεί δηλαδή να γίνει BLOGGER. Τί κίνητρα έχει αυτός ο περίεργος τύπος που απασχολεί έντονα το τελευταίο χρονικό διάστημα διάφορους παράγοντες και προσωπικότητες(;) και των τεσσάρων εξουσιών του πολιτεύματός μας;

Πριν όμως ας επιχειρήσουμε να τους ορίσουμε, για να είμαστε σίγουροι ότι μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Μπόγκερς (τουλάχιστον με αναφορά στο μέσον που κατέχουν) θεωρούνται:

Όλοι οι μεμονωμένοι ΕΕΕ ( Ελεύθεροι Εραστές της Ενημέρωσης) που διατηρούν, ενημερώνοντας, ένα ιστολόγιο (blog, wordpress, ή ... ή και site), αλλά και οι ομάδες μπλόγκερς που διατηρούν ένα ή περισσότερα ιστολόγια με παρόμοια δομή και λειτουργία.

Επιδίωξή τους, η δημοσιοποίηση γνώσεων και η εξωτερίκευση απόψεων( επιστημονικών, πολιτικών). Η ανάγκη τους να επικοινωνήσουν με συγκεκριμένο (ή όχι) ακροατήριο (κύρια με διαδραστική μορφή) προκαλείται από την έλξη τους (χρόνια ή πρόσφατη, λανθάνουσα ή μη) για το μικρόβιο της δημοσιογραφίας. Η ενασχόλησή τους με τα κοινά αποσκοπεί στην κριτική πολιτικών πρακτικών και στην διατύπωση παραμβάσεων (θέσεων και προτάσεων).

Αν τώρα εξαιρέσουμε μια ελάχιστη μειοψηφία (μπορεί και όχι) ιστολογίων που ασχολούνται με πολύ ενδιαφέροντα (όπως έρωτας, αγάπη, ανθρώπινες σχέσεις, επιστήμη, τεχνολογία, γεωπονία, κλπ) πλην όμως ανώδυνα θέματα, όλες οι παραπάνω κατηγορίες ΕΕΕ αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο - όχι μόνο δυνητικά - να διωχθούν από ισχυρά κέντρα (ομάδες, επιχειρηματίες, κόμματα, πολιτικά πρόσωπα κλπ) όταν τα τελευταία θεωρήσουν πως πλήττονται από αναρτήσεις τους (δικαίως ή αδίκως). Οι διώξεις θα μπορούσαν να πάρουν διάφορες μορφές. Με επακόλουθο να αδυνατίσει ο ρόλος που καλούνται να διαδραματίσουν στην Ελληνική σκηνή οι ΕΕΕ.

Το αποτέλεσμα θα είναι πολλοί μπλόγκερς να κλείσουν τα ιστολόγιά τους και οι υπόλοιποι - συνετισθέντες - να υιοθετήσουν το savoir vivre της κυρίαρχης τάξης.

Αν κάποιος δεχθεί ως πιθανές τις παραπάνω σκέψεις, τότε ενδεχόμενα θα πρέπει να παραδεχθεί ότι η διατήρηση της ανωνυμίας των ιστολόγων είναι ένας από τους όρους που μπορεί να απομακρύνει τον κίνδυνο συρρίκνωσης του αριθμού αλλά και της κοινωνικής δυναμικής τους.

Άρα θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως η ανωνυμία ή ψευδωνυμία εκτός από πρωτεύων λόγος της τεράστιας αύξησης των ιστολογίων είναι ίσως και βασικός λόγος για την διατήρησή τους.

Φυσικά από πουθενά δεν προκύπτει πως η ανωνυμία είναι αντίθετη λέξη με τον πολιτισμό και την ευπρέπεια. Ούτε ότι είναι συνώνυμη με την χυδαιολογία, το υβρεολόγιο, τη συκοφάντηση ή και τον εκβιασμό.

Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε εκμυστήρευση φίλου, ότι "έφτιαξε ανώνυμο blog για να τα χώνει" ενώ κατείχε επώνυμο ιστολόγιο που θα μπορούσε να εκθέτει τις όποιες απόψεις του.

ΔΕΝ ΙΣΤΟΛΟΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΑΣΣΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΟΥΜΕ.

Νομίζω ότι βασικός λόγος που βρισκόμαστε σ' αυτόν το χώρο είναι η αγωνία μας να καλυτερεύσουμε την κοινωνία μας.

Και αφού οποιαδήποτε πράξη μας αναδίδει την παιδεία μας - όποια έχουμε - , και αυτό είναι κάτι που εισπράττεται, καταγράφεται και μας επιστρέφεται πιθανώς βελτιωμένο από τον διαδικτυακό περίγυρό μας, πιστεύω ότι δεν βοηθάμε στη βελτίωση της παιδείας μας ούτε με την κατάργηση ούτε με την διατήρηση της ανωνυμίας των ιστολογίων.

Αυτό ίσως που θα μπορούσαμε, σε πρώτη φάση να κάνουμε, είναι να ξεκινήσουμε να βρούμε έναν πραγματικό κώδικα επικοινωνίας, δημιουργία μιας πρωτόλειας και χαλαρής μορφής ενοποίησης αρχών. Που θα μας οδηγούσε στην εξεύρεση απαντήσεων και στάσεων απέναντι στα ερωτήματα:

Κατάργηση ή όχι της ανωνυμίας .Καταγγελία ή λασπολογία. Έλεγχος ή εκβιασμός. Και πολλά άλλα.

Και πάντα με στόχο να φτιάξουμε την μπλογκόσφαιρα, ΚΑΛΥΤΕΡΗ, ΑΓΝΟΤΕΡΗ, ΗΘΙΚΟΤΕΡΗ, ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΕΡΗ.

Και κυρίως μακριά από συμφέροντα, διαπλοκές και εκβιασμούς.