Κάθε χρόνο φωτιές ρουτίνας και αδιαφορίας...

Ανταποκρίνομαι  στην πρόσκληση με το τελευταίο δικό μου αρθράκι.

ΦΩΤΙΕΣ ΡΟΥΤΙΝΑΣ...


... ΔΕΝ μπορούν να χαρακτηριστούν αλλιώς, αφού είναι πλέον αναμενόμενες κάθε 2 με 3 χρόνια στα περίχωρα της Αθήνας.

Το μόνο που θα μπορούσαν να ελπίζουνε οι κάτοικοι, είναι να δοκιμάσουν οι εμπρηστές μια ακόμα πιο σταθερή συχνότητα- ας πούμε κάθε δύο χρόνια με τα μελτέμια του Αυγούστου- ώστε να απομακρύνουν αυτοκίνοντα, να σφραγίζουν σπίτια και να απομακρύνονται αυτή την περίοδο, ώστε να μην υπάρχουν παράλληλες απώλειες. Διότι αν στόχος είναι η γη, κρίμα δεν είναι να καίγονται άνθρωποι;

Έδωσε τα ρέστα της πάλι η Nero TV, αλλά αυτό που δεν ειπώθηκε, είναι η σύνδεση της κάθε είδους "βρωμιάς" στο Κέντρο της Αθήνας και των πυρκαγιών.

Οι πρόσφυγες δεν έδιωξαν τους κατοίκους από την Αθήνα και τις γειτονικές πυκνοδομημένες συνοικίες της. Αυτοί φεύγουν επί δεκατετίες, πριν καλά- καλά εμφανιστούν οι μετανάστες, όταν δεν υπήρχε εγκληματικότητα. Έφευγαν για το νέφος, την έλλειψη όχι μόνο καθαρού, αλλά γενικώς αέρα, για την δυσκολία στη μετακίνηση, για τον θόρυβο κλπ. Ανεξέλεκτα φεύγουν πλέον για να εγκατασταθούν σε μεζονέτες και άλλα κτίσματα ομοιόμορφα - σχεδόν προκάτ- νόμιμα, αυθαίρετα και ημιαυθαίρετα (βλέπε "υπουργικά αναψυκτήρια", που τα ανακαλύπτουμε όταν θέλουμε να κάνουμε κίτρινη πολιτική..)

Φεύγουν όπου φύγει- φύγει, όπου μπορεί να βολευτεί ο καθένας, χωρίς να υπάρχουν εκεί που πάνε υποδομές κατοικίας, γιαυτό και όταν πιάνει πυρκαγιά, λογικό είναι να επικεντρώνονται οι λιγοστές δυνάμεις πυρόσβεσης στους ανθρώπους, που εγκλωβίζονται, αφήνοντας πρόσφόρο έδαφος στην λαίλαπα να καίει τα δάση...

Και όταν φεύγουν, δεν προτιμούν την επαρχία, γιατί δεν υπάρχουν ευκαιρίες απασχόλησης και άλλες δυνατότητες ίσως- η νομίζουν ότι δεν υπάρχουν, αλλά τα προάστια που φτάνουν μέχρι τη Βοιωτία..

Και μετά έρχονται οι πρόσφυγες και εγκαθίστανται στο πρόσφορο για αυτούς κέντρο.. ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΦΤΗΝΑ. Και μετά μας φταίνε αυτοί..

Διότι κυρ Μαγαζάτορα της Πατησίων, ή της Αιόλου πως να έρθει ο άλλος από τη Σταμάτα να ψωνίσει στο Μαγαζάκι σου; Θα προτιμήσει το εμπορικό κέντρο στα περίχωρα, όπου θα αράξει και την δανεισμένη από τις τράπεζες τζιπάρα του, ακόμα και όταν είναι πιο ακριβό αυτό που θα του πουλήσουν εκεί. Όχι τώρα που είναι πιο φτηνό.

Ο μετανάστης προηγούμενης γενιάς είναι ήδη ο πελάτης σου και δεν το πήρες χαμπάρι..

Αν θέλουμε να σωθεί η Αττική ( και να γίνει πραγματικά βιώσιμη πόλη η ΑΘΗΝΑ, αφού έχει ανάγκη το λιγοστό πράσινο δίπλα της) πρέπει επιτέλους να απαγορευτεί η δόμηση γύρω της- είτε σε χαρακτηρισμένα δάση, είτε σε αμπέλια και ελιές (παρατηρήστε γύρω από το Αεροδρόμιο και την Αττική οδό), είτε σε χορτολιβαδικές εκτάσεις. Ακόμα και αν δεν υπάρχουν γεωργοί σιγά -σιγά και η άλλη γη θα γίνει δάσος -θεϊκό δώρο για την Αττική.

Εξαίρεση να υπάρξει αναγκαστικά, όπου έχουν ήδη αναπτυχθεί οικισμοί, φτάνει να υπάρχουν οι αντικειμενικά ελάχιστοι όροι χοροθέτησης οικισμού, μπαζωμένα ρέματα και ότι άλλο ακραίο πούλησαν οι εργολάβοι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Ακόμα και ελάχιστοι καινούργιοι οικοισμοί μπορούν να χωροτηθούν σε αυστηρά ευνοϊκά για αυτόν τον σκοπό μέρη. Σε παλιούς και νέους "οικισμούς" να τρέξει το κράτος πριν τους εργολάβους να "κόψει" δρόμους, να φτιάξει πλατείες, να βάλει υδατοδεξαμενές κλπ, να τους μεταμορφώσει σε κανονικά χωριά... Από κει και πέρα ούτε κοτέτσι. Αλλιώς δεν γίνεται.

Αντί λοιπόν για την αποψίλωση δασών και το φύτεμα μεζονετών, να αναπλάσει η Πολιτεία το κέντρο και τις πυκονοδομημένες περιοχές της Αθήνας, δημιουργώντας υποδομές (πχ. πάρκα) για υποφερτή κατοικία και όχι εμπορικά κέντρα..

Και πάνω από όλα να δώσει πραγματικά κίνητρα για να φύγει ο κόσμος από την Αθήνα!!

Ώρες- ώρες θυμάμαι τον Τρίτση το 1981-3 και το βρισίδι που έτρωγε από τους νεόπλουτους. Τελικά τον νίκησαν οι νεόπλουτοι που είχαν καταλάβει και το κόμμα του και δεν το ήξερε..

Αν του είχε περάσει, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:

Το νέο αεροδόμιο θα ήταν στην Τανάγρα και δεν θα είχε γίνει η Αττική Οδός, που έδωσε κίνητρο στην επάκταση της Αθήνας Βορειοανατολικά, αλλά επί της εθνικής οδού και του σιδηροδρομικού δικτύου, όπου ήδη υπήρχε οικιστική δραστηριότητα..

Θα είχαν αναπτυχθεί νέες βιομηχανικές και εμπορικές πόλεις (π.χ. σε αραιοκατοικημένα φυσικά λιμάνια) που θα είχαν υποδεχτεί αναγκαστικά κάποιον όγκο από τον κύκλο της οικονομικής δραστηριότητας της πρωτεύουσας, άρα και κομμάτι του πληθυσμού της...

Αλλά ο γέγονε, γέγονε... Η συνειδητοποίηση είναι αναγκαία

Η ανάγκη για πράσινο τελικά καίει το πράσινο (παραφράζοντας τα λόγια του γνωστού τηλε-πολιτικού...)

Τέλος, ας συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι θα ζούμε με τις πυρκαγιές, όπως ήρθαν τα πράγματα. Η κλιματική αλλαγή αυτά φέρνει... Φωτιές θα έχουμε έτσι κι αλλιώς. Μπορούμε όμως να περιορίσουμε τις συνέπειες τους με σοβαρές δημόσιες δαπάνες στην Πυροσβέση, στην Αναδάσωση, αλλά και στην επιτήρηση και τον καθαρισμό των δασών . Το πράσινο, αν το θέλουμε είναι ένα ακριβό πλέον αγαθό και δεν μπορεί να ζήσει σε μια οικονομική πολιτική χαμηλού κόστους όλων των δεικτών ποιότητας ζωής, δηλ. Υγεία, Παιδεία, Εργασία, Περιβάλλον...
Τσουκνίδα